Άρθρο Εκρέμ Ιμάμογλου στη «Monde»: Ο Ερντογάν γνωρίζει καλά ότι «όποιος κερδίζει την Κωνσταντινούπολη κερδίζει την Τουρκία» 

Mε άρθρο του στην γαλλική εφημερίδα Le Monde, ο κυριότερος αντίπαλος του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν, Εκρέμ Ιμάμογλουκαταγγέλλει «ένα πραξικόπημα κατά της δημοκρατίας». Έχοντας συλληφθεί από τον Μάρτιο για πλαστογράφηση επίσημου εγγράφου, ο Ιμάμογλου είδε το πανεπιστημιακό του πτυχίο να ακυρώνεται και αντιμετωπίζει ποινή κάθειρξης έως οκτώ έτη και εννέα μήνες.

Ολόκληρο το άθρο σε μετάφραση:

«Ο Φραντς Κάφκα (1883-1924) άρχισε να γράφει τη «Δίκη» το καλοκαίρι του 1914, τη στιγμή που μόλις είχε ξεσπάσει ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Ο Κόσμος εισερχόταν τότε σε μια περίοδο ανασφάλειας, γενικευμένης καχυποψίας και εύκολου μίσους, όπου η δικαιοσύνη, η δημοκρατία, η αδελφοσύνη και η ελευθερία έπαψαν να είναι θεμελιώδεις αξίες. Δεν ίσχυε κάτι διαφορετικό όταν δημοσιεύθηκε το έργο, το 1925, ενώ το μέλλον – όπως και η δίκη του Γιόζεφ Κ. – παρέμενε αβέβαιο και αδιαφανές, υπαγόμενο σε αυθαίρετους κανόνες.

Έναν αιώνα αργότερα, προσπαθούν και πάλι να μας πείσουν πως η δημοκρατία, η δικαιοσύνη και η ελευθερία είναι παρωχημένες έννοιες. Αρνούμαι να το πιστέψω. Αξίζουμε κάτι καλύτερο. Όλοι οι λαοί του κόσμου πρέπει να μείνουν ενωμένοι για να υπερασπιστούν τα δικαιώματα που αποκτήθηκαν με αγώνες αιώνων και, ακόμα περισσότερο, για να διαφυλάξουν την ειρήνη. Προς αυτή την κατεύθυνση, η δημοκρατία παραμένει, και θα παραμείνει, η καλύτερη δυνατή εγγύηση. Με τη διατήρηση αυτού του ιδανικού και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εργάζονται η Ευρωπαϊκή Ένωση, το Συμβούλιο της Ευρώπης και τα Ηνωμένα Έθνη. Καμία χώρα δεν πρέπει να θυσιάζει την προσήλωσή της στις θεμελιώδεις αξίες για βραχυπρόθεσμα οφέλη. Ο γαλλικός λαός υπήρξε διαχρονικά πρωτοπόρος στην υπεράσπιση αυτών των αρχών, στις οποίες ο τουρκικός λαός είναι, επίσης, βαθιά αφοσιωμένος.

Από ένα μοναχικό κελί 12 τ.μ., στις φυλακές Μαρμαρά (γνωστές ως «φυλακές Σιλιβρί», κοντά στην Κωνσταντινούπολη), γράφω αυτές τις γραμμές, φυλακισμένος ο ίδιος σε μια καφκική δίκη, κατηγορούμενος ότι παραποίησα επίσημο έγγραφο – συγκεκριμένα, το πανεπιστημιακό μου πτυχίο – αντιμετωπίζοντας ποινή φυλάκισης έως οκτώ χρόνια και εννέα μήνες. Μικρή λεπτομέρεια: το κατηγορητήριο δεν προσδιορίζει ποιο επίσημο έγγραφο φέρεται να έχει παραποιηθεί. Ας γυρίσουμε 35 χρόνια πίσω. Σε ηλικία 19 ετών, σπούδαζα στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο Girne, στη βόρεια Κύπρο (sic), ίδρυμα συνδεδεμένο με το Southeastern University της Ουάσιγκτον. Το 1990 υπέβαλα αίτηση μεταγραφής στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης, η οποία εγκρίθηκε. Μετά από τέσσερα χρόνια σπουδών στη Σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων, αποφοίτησα με επιτυχία το 1994. Στις 18 Μαρτίου τρέχοντος έτους, το πτυχίο αυτό ακυρώθηκε από το Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης. Ο κοσμήτορας της σχολής παραιτήθηκε, αρνούμενος να νομιμοποιήσει αυτήν την παράνομη πράξη. Προσέφυγα στο διοικητικό δικαστήριο, το οποίο αρχικά εξέδωσε απόφαση υπέρ μου. Ωστόσο, το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο, του οποίου η πλειοψηφία των μελών διορίζεται από τον Πρόεδρο Ερντογάν και το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), απομάκρυνε τον δικαστή από την υπόθεση. Παράλληλα, ξεκίνησε ποινική δίκη, χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο παραποίησης. Όπως ο Γιόζεφ Κ., αγνοώ το «έγκλημα» για το οποίο κατηγορούμαι.

Σκέφτομαι επίσης τον Τζορτζ Όργουελ και τον κόσμο του 1984, όπου «η ελευθερία είναι σκλαβιά», «ο πόλεμος είναι ειρήνη» και «η άγνοια είναι δύναμη». Όχι μόνο μου στερούν το πτυχίο που απέκτησα πριν από 31 χρόνια, αλλά με απειλούν και με πολυετή κάθειρξη. Η ακύρωση του πτυχίου δεν έχει άλλο σκοπό παρά να εμποδίσει την υποψηφιότητά μου στις προεδρικές εκλογές του 2028, καθώς απαιτείται πανεπιστημιακός τίτλος για να θέσει κάποιος υποψηφιότητα για την Προεδρία στην Τουρκία. Οι πραγματικές μου «ενοχές», στα μάτια της εξουσίας, είναι οι τρεις εκλογικές μου νίκες στον Δήμο Κωνσταντινούπολης – τη στιγμή που ο Πρόεδρος Ερντογάν γνωρίζει καλά ότι «όποιος κερδίζει την Κωνσταντινούπολη, κερδίζει την Τουρκία». Και ακόμη, ο σοβαρός κίνδυνος που αντιπροσωπεύει η υποψηφιότητά μου για το 2028.

Η υποτιθέμενη πλαστογράφηση δεν είναι η μόνη καφκική κατηγορία που αντιμετωπίζω: κατηγορούμαι, επίσης, για διαφθορά και ακόμη και για τρομοκρατία, επειδή τόλμησα να συμπεριλάβω Κούρδους υποψηφίους στα ψηφοδέλτια των δημοτικών εκλογών του 2024 στην Κωνσταντινούπολη. Αυτό είναι το σύστημα ενάντια στο οποίο αγωνιζόμαστε. Στις 24 Μαρτίου, περισσότεροι από 15 εκατομμύρια πολίτες με ανέδειξαν υποψήφιο για την Προεδρία. Το κόμμα μας προτείνει ένα όραμα για το μέλλον αντάξιο της Τουρκίας: ένα δημοκρατικό όραμα, με ισχυρά δικαιώματα και ελευθερίες, ανεξάρτητη δικαιοσύνη, ελεύθερα πανεπιστήμια, ελεύθερους δημοσιογράφους, φοιτητές που διαδηλώνουν χωρίς φόβο. Μια Τουρκία που μπορεί να αναπτυχθεί οικονομικά, μόλις αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στο κράτος δικαίου. Μια Τουρκία, μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης εδώ και σχεδόν οκτώ δεκαετίες, που έχει ενσωματώσει το κοινοτικό κεκτημένο και φιλοδοξεί να είναι ένας αξιόπιστος εταίρος. Αυτό είναι που θα καταφέρουμε, με την στήριξη του λαού μας, παρά τα εμπόδια που στήνονται μπροστά μας. Γιατί ο λαός μας είναι ισχυρός, ανεξάρτητος και αφοσιωμένος στη δημοκρατία εδώ και πάνω από έναν αιώνα. Θα πετύχουμε. Και θα ξεπεράσουμε αυτές τις καφκικές δίκες».

Ανταπόκριση από Παρίσι: Θωμαΐς Παπαϊωάννου