Δ. Μιχαηλίδου στο ΕΡΤΝews για επέκταση επιδόματος κώφωσης: Μετά από πάρα πολύ καιρό δικαιώνονται πάρα πολλοί συμπολίτες μας

«Μετά από πάρα πολύ καιρό δικαιώνονται πάρα πολλοί συμπολίτες μας» τόνισε η υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας Δόμνα Μιχαηλίδου μιλώντας στην εκπομπή «Πυξίδα στην Οικονομία» αναφορικά με την επέκταση του επιδόματος κώφωσης που ανακοίνωσε σήμερα (14/4) ο Πρωθυπουργός.

Πρόσθεσε ότι «εξελάμβαναν από την πολιτεία το εξής τρομερά παράδοξο να λαμβάνουν το επίδομα μέχρι την ηλικία των 18, να ξαναξεκινούν να λαμβάνουν το επίδομα κώφωσης από τα 65 και μετά και με την περίοδο 19 με 64 το κράτος σαν ξεχνούσε την κώφωση ή τη βαρηκοΐα τους και να τους έπαιρνε πίσω το επίδομα αυτό, όποτε κατ’ εντολή του ίδιου του πρωθυπουργού, του οποίου κυριολεκτικά είχε φτάσει στα αυτιά ότι υπάρχει αυτή η πολύ μεγάλη στρέβλωση, κάτσαμε και το δουλέψαμε. Το δουλέψαμε δημοσιονομικά, το δουλέψαμε στην ουσία του, έτσι ώστε να μην αρκούνται απλά οι συμπολίτες μας με κώφωση στο λεγόμενο επίδομα βαριάς αναπηρίας, εφόσον δεν δουλεύουν για τα χρόνια αυτά τα παραγωγικά.
Και είπαμε ότι είναι ένα επίδομα το οποίο είναι συνδεδεμένο με την ικανότητα σου ή μη να ακούς. Αυτή την ικανότητα
δυστυχώς οι περισσότεροι συμπολίτες μας με κώφωση δεν την επανακτούν, οπότε από την ώρα που έχουν την αναπηρία αυτή και για πάντα το κράτος επιτέλους θα τους βοηθά στο επίπεδο αυτό»

Όπως είπε η κ. Μιχαηλίδου αναμένεται να βγει μια απόφαση η οποία θα ερμηνεύει την σημερινή εξαγγελία. Εξήγησε ότι «
πρώτος μήνας καταβολής είναι ο Μάιος και αιτήσεις θα γίνονται από αρχές Μαΐου».

Επεσήμανε ότι «[…] δυστυχώς στον χώρο της αναπηρίας που θα σκεφτόταν κανείς ότι θα γινόταν ακριβώς το αντίθετο έχεις πάρα πολλούς παραλογισμούς, πάρα πολλούς. Θα σας θυμίσω τον τελευταίο παραλογισμό, τον οποίο διορθώσαμε βδομάδες πριν φύγουμε από το Υπουργείο το ’23, ήταν ότι αν ένας άνθρωπος, ο οποίος είχε αναπηρία και είχε το επίδομα αναπηρίας του και το εισόδημα των γονιών του, οι οποίοι συνεισέφεραν στη ζωή του με το εισόδημα τους, αν έχανε τους γονείς του, τότε έπρεπε να επιλέξει μεταξύ του επιδόματος και της σύνταξης των γονέων του, της σύνταξης που είχαν πληρώσει με τα δεδουλευμένα τους οι γονείς τους. Άρα όταν ο άνθρωπος αυτός βρισκόταν πιο μόνος, δηλαδή χωρίς τους γονείς του, βρισκόταν και με λιγότερη οικονομική στήριξη από το κράτος. Άλλο ένα παράλογο, το οποίο είχαμε διορθώσει. Έχουμε αρκετά ακόμα. Δεν μπορώ να πω ότι είχε ιδιαίτερη λογική αυτό το πράγμα, εξ ου και το διορθώσαμε» επεσήμανε.

Σε άλλο σημείο τόνισε ότι «κοιτούμε ειδικά το κομμάτι του να μπορείς να λαμβάνεις επιδόματα σε σχέση με τον εργασιακό σου βίο, δηλαδή να μην αποκλείουμε από την εργασία τα άτομα με αναπηρία και να κοιτάμε τι μπορούμε να κάνουμε ώστε την ώρα που εργάζονται να τους βοηθούμε. Δίνω τρομερό παράδειγμα: τον προσωπικό βοηθό. Ο οποίος είναι ένα ανθρώπινο εργαλείο για να μπορέσει το άτομο με αναπηρία να πάει στη δουλειά του, να πάει στο πανεπιστήμιο, να βγει από το σπίτι του και να έχει ισότιμη ένταξη στην κοινότητα και στην κοινωνία. Έτσι ακριβώς όπως όλοι εμείς που έχουμε μια τυπική ανάπτυξη».

Κείμενο σε έξελιξη