Φωνές του Προμηθέα – Με τον Δημήτρη Καμαρωτό και την Άννα Παγκάλου στο Μουσείο Κανελοπούλου

Ο ποιητής Percy Bysshe Shelley δανείζει τις φωνές του
στον Προμηθέα του Carl Heinrich Bloch

 «Βαθιά κρυμμένο μέσα στη γη, το ακούς αυτό που έρχεται;»*

Συναυλία – περφόρμανς διοργανώνει το Μουσείου Kανελλοπούλου, τη Δευτέρα 9 και την Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2024
ώρα 19.30, με κέντρο τον πίνακα «Προμηθέας Λυόμενος» του Carl H. Bloch (1864). Με μουσική του συνθέτη Δημήτρη Καμαρωτού σε μεταφρασμένα κείμενα από το ομότιτλο έργο του Άγγλου ρομαντικού ποιητή Percy Bysshe Shelley (PrometheusUnbound,1820). 

Το λυρικό/μουσικό έργο και η επιτέλεσή του δημιουργήθηκαν για το Μουσείο Κανελλοπούλου στο πλαίσιο της έκθεσης «Προμηθέας Λυόμενος – Ένα αριστούργημα ξαναβγαίνει στο φως» (https://camu.gr/activity/prometheus-unbound-masterpiece-rediscovered/).

Οι ερμηνευτές, χρησιμοποιώντας την γλώσσα της μουσικής και την ελληνική απόδοση των στίχων του P.B. Shelley, φέρνουν τις φωνές των στοιχείων της φύσης από το λυρικό έργο του Βρετανού ποιητή σε μια συνάντηση με τα εκθέματα του μουσείου και ιδιαίτερα με τον πίνακα «Προμηθέας Λυόμενος».

Οι ήχοι, διασκορπισμένοι στους χώρους του μουσείου σαν μια συστάδα συνθετικών και φυσικών όντων, προετοιμάζουν μια περιπέτεια απελευθέρωσης. Ο συνθέτης Δημήτρης Καμαρωτός χρησιμοποιεί τη βοήθεια έμπειρων συστημάτων (ΑΙ) για να δημιουργήσει ηχητικά “νέφη“. Από μέσα τους αναδύονται οι φωνές των πλασμάτων του P.B. Shelley.

Το έργο εξελίσσεται σαν μια ηχητική διαδρομή. Διαπραγματεύεται τις έννοιες  της μη-βίας, της αντίθεσης στα δόγματα, της συνεχώς μεταβαλλόμενης σχέσης ανθρώπου-φύσης, της ανάγκης για την απελευθερωτική ισχύ της φαντασίας. Με όχημα το μεταφορικό λόγο του ποιητή, επανέρχονται οι ιδέες που διαπερνούν το έργο του, όπως και τα προοδευτικά κινήματα της Ευρώπης της εποχής του πίνακα. Ιδέες που έχουν κρίσιμο λόγο ύπαρξης ακόμη και σήμερα.

Μια συναυλία, σε ένα μοναδικό σημείο συνάντησης, κάτω από την Ακρόπολη, όπου οι μνήμες του παρελθόντος και η προβολή μας για το μέλλον διασταυρώνονται.

Σχεδιασμός ήχου: Κώστας Μπώκος

Διάρκεια: 45′

Είσοδος ελεύθερη με κράτηση
Κρατήσεις στο τηλ. 210 3319300, καθημερινές 10.00-15.00

* από τον υπότιτλο του έργου του Shelley:

AUDISNE HAEC AMPHIARAE, SUB TERRAM ABDITE?

Ο Δημήτρης Καμαρωτός είναι συνθέτης και μουσικός δραματουργός που συμμετέχει στην ανάπτυξη θεατρικών και κινηματογραφικών παραγωγών με τη μουσική και τον ηχητικό σχεδιασμό. Μετά από σπουδές στην σύνθεση, κλαρινέτο, μουσικολογία, μεταξύ άλλων με τους Émile Damais, Marc Battier, Maurice Jarre, εργάσθηκε στοIRCAM(Institut de Recherche et Coordination Acoustique/Musique) και στο Κέντρο Σύγχρονης Μουσικής Έρευνας, όπου συνεργάσθηκε με τον Ιάννη Ξενάκη ως υπεύθυνος του συστήματος UPIC. Συμμετέχει στην ανάπτυξη της θεατρικής δημιουργίας με την μουσική και ηχητική δραματουργία. Έχει συνεργαστεί έως σήμερα με την μουσική του σε 14 παραστάσεις Αρχαίου Δράματος στην Επίδαυρο και σε πολλές άλλες σύγχρονου θεάτρου με γνωστούς σκηνοθέτες, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Η μουσική του κινείται ελεύθερα από την οργανική, φωνητική στην ηλεκτροακουστική και ηλεκτρονική. Τα τελευταία χρόνια αναπτύσσει ολόκληρες παραστάσεις με πυρήνα την μουσική, χρησιμοποιώντας υποκριτικούς κώδικες που προέρχονται από τεχνικές  της μουσικής.

Η Άννα Παγκάλου είναι voice soloist / performative & installation artist, που εξερευνά τα όρια των κλασικών φωνητικών πρακτικών με νέες μορφές που δημιουργούνται από πειραματικές πρακτικές ήχου. Έχει σπουδάσει κλασικό τραγούδι στις Κάννες, τη Βιέννη, τη Ρώμη και την Αθήνα. Έχει λάβει βραβεία και υποτροφίες, μεταξύ άλλων, από το Ίδρυμα Ωνάση, το Ίδρυμα Φούλμπραϊτ και τον Διεθνή Διαγωνισμό Τραγουδιού «Δημήτρης Μητρόπουλος». Ειδικεύεται στην πρωτοποριακή σύγχρονη και πειραματική μουσική. Σύγχρονοι συνθέτες έχουν γράψει έργα για τη φωνή της. H ενασχόλησή της με το ηχητικό τοπίο και την ακουστική οικολογία, με εστίαση στην ανάσα, τον χρόνο και το νερό και τις διάφορες μορφές του, παρουσιάζεται τα τελευταία χρόνια σε έργα – συνθέσεις ηχητικών εγκαταστάσεων. Αναζητά τη συν-δημιουργία με καλλιτέχνες και διανοητές από διαφορετικά πεδία, εξερευνώντας νέους δρόμους αντίληψης ως μορφή τέχνης.