Ανησυχία εκφράζουν οι κτηνοτρόφοι στις Περιφερειακές Ενότητες της Δυτικής Ελλάδας (Αχαΐας, Ηλείας και Αιτωλοακαρνανίας) από τις καθημερινές επιδρομές σαρκοφάγων ζώων στο ζωικό κεφάλαιο.

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Συγκεκριμένα, το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν αναφερθεί πολύ σημαντικές απώλειες ζωικού κεφαλαίου (αιγοπρόβατα, αλλά και βοοειδή) λόγω κατασπάραξης από άγρια ζώα (κυρίως λύκοι, αλλά και τσακάλια). Μάλιστα, κατά την θερινή διαβίωση των ζώων το φαινόμενο είναι πιο έντονο, καθώς οι κτηνοτρόφοι μετακινούνται στα θερινά ορεινά βοσκοτόπια, προκειμένου να εκμεταλλευτούν την φυσική χλωρίδα για την διατροφή των ζώων τους.

Διαβάστε επίσης: Αγριόχοιροι: Δεν θα αφήσουν τίποτα μέχρι την συγκομιδή – Απελπισμένοι οι αγρότες

Έπειτα από την συνάντηση στο Κακοτάρι ο αντιπεριφερειάρχης Αγροτικής Ανάπτυξης Θεόδωρος Βασιλόπουλος με προέδρους κοινοτήτων και κτηνοτρόφους  από την ορεινή Ηλεία απέστειλε επιστολή στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και τον Οργανισμό Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΕΛΓΑ), με την οποία ζητά την λήψη άμεσων μέτρων.

«Όπως είναι προφανές, αυτή την περίοδο τα ζώα είναι λιγότερο προστατευμένα έναντι άγριων θηρευτών», επισημαίνεται στην επιστολή, ενώ υπογραμμίζεται το γεγονός ότι σύμφωνα με τον Κανονισμό Ασφάλισης Ζωικού Κεφαλαίου (ΦΕΚ 1669Β /27-7-2011) προβλέπεται αδυναμία ασφαλιστικής κάλυψης όταν η ζημιά στο ζωικό κεφαλαίο είναι μικρότερη της μισής ασφαλιστικής μονάδας (4 ζώα για αίγες και πρόβατα άνω του έτους). Ο εν λόγω περιορισμός δεν ισχύει για τις ζημιές που προκαλούνται στα αιγοπρόβατα από τα προστατευμένα είδη λύκος και αρκούδα, οπότε το όριο ορίζεται σε ασφαλιστική αξία των ζημιωθέντων ζώων μεγαλύτερη των 200 ευρώ (πρακτικά 2 ενήλικα αιγοπρόβατα).

Το πρόβλημα είναι πλέον ιδιαίτερα έντονο σε όλες τις Περιφερειακές Ενότητες της Δυτικής Ελλάδας (Αχαΐας, Ηλείας και Αιτωλοακαρνανίας) και προκαλεί μεγάλες ζημιές στους κτηνοτρόφους, ειδικά των ορεινών και ημιορεινών περιοχών, οι οποίοι -όπως επισημαίνεται- μπορεί μέσα σε έναν χρόνο να έχουν απώλειες άνω των 15 ενήλικων ζώων, χωρίς να αποζημιώνονται ποτέ. «Όπως καταλαβαίνετε, είναι πολύ δύσκολο για έναν κτηνοτρόφο μέσα στην ιδιαίτερα δύσκολη οικονομική συγκυρία να καλύπτει ζημία από ίδιους πόρους», σημειώνεται.

Παράλληλα, σημειώνεται ότι είναι δύσκολο να εξηγηθεί με βάση την κοινή λογική η διάκριση ανάμεσα στην αποζημίωση ζώων που έχουν κατασπαραχθεί από προστατευόμενα είδη και αυτών που έχουν κατασπαραχθεί από μη προστατευόμενα είδη, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις, υπάρχει η περίπτωση της μη ανεύρεσης των υπολειμμάτων των πτωμάτων λόγω της κατασπάραξης αυτών από αγριογούρουνα.

Ως εκ τούτου, προτείνουν:

• Ειδικά για την αποζημίωση λόγω κατασπαράξεων ζωικού κεφαλαίου από άγρια ζώα να λαμβάνεται υπ’ όψη η συνολική και όχι η ημερήσια ζημία.
• Να εξισωθεί η αποζημίωση των απωλειών από προστατευόμενα και μη άγρια σαρκοφάγα ζώα.
• Να αυξηθεί το ποσοστό αποζημίωσης στο 100% προκειμένου έμμεσα να καλυφθεί η ζημία από τις περιορισμένες περιπτώσεις μη ανεύρεσης του πτώματος των ζώων.

Στα αμπέλια της ευρύτερης περιοχής του Τυρνάβου, η συλλήψεις των ακμαίων της δεύτερης γενιάς της ευδεμίδας συνεχίζουν να είναι υψηλές, σχεδόν σε όλες τις περιοχές και μάλιστα παρατηρείται μία γενικότερη τάση αύξησης των συλλήψεων στο δίκτυο των φερομονικών παγίδων.

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Με δεδομένο ότι η δραστηριότητα των προνυμφών της τρίτης γενιάς του εντόμου αποβαίνει συχνά ιδιαίτερα καταστροφική για την παραγωγή, συστήνεται η συνέχιση της προστασίας των σταφυλιών από τις προνύμφες με τη χρήση ενός κατάλληλου και εγκεκριμένου για την καλλιέργεια εντομοκτόνου.

Διαβάστε επίσης: Αμπέλι: Η μύγα της Μεσογείου ζημιώνει το επιτραπέζιο σταφύλι

Σε περιοχές που δεν υπάρχουν οργανωμένα φερομονικά δίκτυα, οι καλλιεργητές πρέπει να ελέγχουν τακτικά (τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα) τις φερομονικές παγίδες που έχουν εγκαταστήσει στους αμπελώνες τους, προκειμένου να επεμβαίνουν όταν διαπιστώνουν συλλήψεις ακμαίων, έτσι ώστε τα σταφύλια να είναι συνεχώς προστατευμένα από το έντομο.

Η καταπολέμηση του εντόμου, ανεξάρτητα από τον τρόπο δράσης του εντομοκτόνου, για να είναι αποτελεσματική πρέπει να είναι προληπτική και να στοχεύει τα ωά (αυγά) και κυρίως τις προνύμφες αμέσως μετά την εκκόλαψή τους και πριν αυτές προφθάσουν να μπουν μέσα στις ράγες ή πριν αυτές δημιουργήσουν εκτεταμένα φαγώματα στην επιφάνειά τους.

Διαβάστε επίσης: Σταφύλι: Ήρθε το τελειωτικό χτύπημα για τη Σουλτανίνα – Σε απόγνωση οι παραγωγοί

Από τα σκευάσματα προτιμάται η χρήση των σκευασμάτων του εντομοπαθογόνου βακίλου Bacillus thuringiensis, διότι θεωρούνται πλήρως ατοξικά για την ωφέλιμη πανίδα (αρπακτικά και παρασιτοειδή) και το περιβάλλον γενικότερα. Ακολουθούν σκευάσματα με εκλεκτική δράση, όπως είναι οι ρυθμιστές ανάπτυξης και τα φυσικής προέλευσης εντομοκτόνα, ως λιγότερο τοξικά για την ωφέλιμη πανίδα.

Απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία της καταπολέμησης, είναι η πλήρης και μέχρις απορροής κάλυψη των σταφυλιών με το ψεκαστικό διάλυμα. Σε αυτό βοηθά το σωστό ξεφύλλισμα.

Ψευδόκοκκοι

Σε αμπελώνες που διαπιστώνεται προσβολή των σταφυλιών από ψευδόκοκκους, συστήνεται άμεσα επέμβαση με ένα κατάλληλο και εγκεκριμένο εντομοκτόνο και σε συνδυασμό με την καταπολέμηση της ευδεμίδας.

Καλό είναι να γίνεται σήμανση (μαρκάρισμα) των προσβεβλημένων πρέμνων για την αποφυγή μεταφοράς των εντόμων στα γειτονικά πρέμνα με τα ρούχα και τα καλλιεργητικά εργαλεία.

Η κάλυψη των σταφυλιών και της γύρω βλάστησης πρέπει να είναι πλήρης. Ιδιαίτερη προσοχή στην εφαρμογή του εντομοκτόνου πρέπει να δίνεται στα σκιερά μέρη του πρέμνου.

Επίσης, καλό είναι να ψεκάζονται ο κορμός, οι κεφαλές και οι βραχίονες.

Η επέμβαση κατά των ψευδόκοκκων, καταπολεμεί ταυτόχρονα και την ευδεμίδα.

Βοτρύτης

Η σοβαρότερη και καταστροφικότερη μορφή προσβολής από τον μύκητα, είναι η σήψη των ώριμων σταφυλιών. Συχνά η δράση του συνεπικουρείται από άλλους σαπροφυτικούς μύκητες και κυρίως του Aspergillus niger. Ο κίνδυνος προσβολής είναι μεγάλος στις υγρές και δροσερές περιοχές και κυρίως όταν υπάρχουν ράγες τραυματισμένες από διάφορα αίτια, όπως ωίδιο, ευδεμίδα, άλλα έντομα, ακανόνιστα ή υπερβολικά ποτίσματα, πουλιά κ.ά.

Για την αντιμετώπιση της ασθένειας συνιστάται η εφαρμογή μίας σειράς προληπτικών καλλιεργητικών και άλλων μέτρων όπως: 1) σωστή διαχείριση της κόμης των πρέμνων (βλαστολόγημα και ξεφύλλισμα) για τη μείωση της υγρασίας και την αποτελεσματική κάλυψη των βοτρύων με το ψεκαστικό υγρό, 2) αποφυγή υπερβολικής και ακανόνιστης χρονικά άρδευσης, 3) αποτελεσματική προστασία των σταφυλιών από το ωίδιο στα προηγούμενα στάδια ανάπτυξης, 4) αποτελεσματική προστασία των σταφυλιών από την ευδεμίδα, αλλά και από άλλα έντομα που προκαλούν πληγές ή/και μεταφέρουν σε αυτές μολύσματα και 5) ορθολογική χρήση ορμονικών σκευασμάτων σε ορισμένες πυκνόραγες κυρίως ποικιλίες, για την επιμήκυνση της ράχης των σταφυλιών και προκειμένου αυτοί να γίνουν λιγότερο συμπαγείς.

Ο αριθμός των επεμβάσεων για την προστασία από την ασθένεια εξαρτάται από: 1) τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες, 2) το ιστορικό προσβολής του αμπελώνα από την ασθένεια, 3) την ευαισθησία της ποικιλίας στην ασθένεια και 4) το ποσοστό των τραυματισμένων ραγών. Σε υγρές και δροσερές περιοχές με ιστορικό προσβολών από βοτρύτη, συνιστάται η διενέργεια μίας επέμβασης με ένα κατάλληλο και εγκεκριμένο μυκητοκτόνο στην έναρξη της ωρίμανσης και ενός δεύτερου 3─4 εβδομάδες πριν τον τρύγο.

Συνιστάται οι ψεκασμοί στο στάδιο αυτό να γίνονται με χαλκούχα σκευάσματα, διότι προκαλείται σκλήρυνση της επιδερμίδας των ραγών και συνεπώς αύξηση της αντοχής τους στον βοτρύτη.

Όξινη σήψη

Πρόκειται για ασθένεια που παρατηρείται την περίοδο της ωρίμασης των σταφυλιών, όταν το ποσοστό των σακχάρων φθάνει το 10% περίπου. Η ευαισθησία των σταφυλιών αυξάνει όσο πλησιάζει ο τρύγος.

Η ασθένεια οφείλεται σε ένα σύμπλοκο βακτηρίων και σακχαρομυκήτων. Η μόλυνση συντελείται πάντα μέσω πληγών στις ράγες και ακολουθείται από ταχύτατη σήψη των ραγών. Η σήψη συχνά επεκτείνεται σε ολόκληρο το σταφύλι και η απώλεια στην παραγωγή μπορεί να είναι ιδιαίτερα υψηλή.

Κύριος φορέας μετάδοσης της ασθένειας είναι το δίπτερο Drosophila melanogaster (κοινώς μύγα του ξυδιού ή δροσόφιλα), το οποίο επισκέπτεται τις πληγωμένες ράγες και μεταφέρει το μόλυσμα. Η παρουσία του εντόμου στον αμπελώνα αποτελεί ένδειξη ύπαρξης της ασθένειας.

Για την προστασία των σταφυλιών από την ασθένεια, συνιστάται πρωτίστως η λήψη μέτρων για την αποτροπή δημιουργίας πληγών στις ράγες όπως: 1) έγκαιρη και αποτελεσματική καταπολέμηση του ωιδίου, 2) αποτελεσματική καταπολέμηση της ευδεμίδας καθώς και άλλων εντόμων που προκαλούν φαγώματα στις ράγες, 4) ορθολογικό πρόγραμμα άρδευσης, 5) αποφυγή υπερβολικής λίπανσης, 6) ορθολογική χρήση ορμονικών σκευασμάτων σε πυκνόραγες ποικιλίες, προκειμένου τα σταφύλια να γίνουν λιγότερο συμπαγή και 7) εφαρμογή χαλκούχων σκευασμάτων, τα οποία προκαλούν σκλήρυνση της επιδερμίδας των ραγών.

Η χημική καταπολέμηση της δροσόφιλας προτείνεται ως έσχατη επιλογή, διότι εκτός των άλλων τοποθετείται χρονικά πολύ κοντά στον τρύγο.

Οι καλλιεργητές πρέπει να επισκέπτονται όσο το δυνατό συχνότερα τις καλλιέργειες, προκειμένου να διαπιστώνουν έγκαιρα τυχόν προσβολές από φυτοπαράσιτα έτσι, ώστε να είναι εφικτή η αποτελεσματική αντιμετώπισή τους, με το μικρότερο οικονομικό και περιβαλλοντικό κόστος.