Για πολλούς ένα ραντεβού στο κομμωτήριο, πέρα από ανανέωση, συνεπάγεται και με μία μορφή ψυχοθεραπείας. Ένα μεγάλο ποσοστό πελατών στα κομμωτήρια την ώρα που αφήνονται στα χέρια των κομμωτών, παράλληλα ανοίγουν και τις καρδιές τους, αλλά και μία πληθώρα συζητήσεων για διάφορα θέματα.
Μπείτε στην ομάδα μας στο WhatsUP και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Η Γερμανία φαίνεται πως σκέφτηκε και την άλλη πλευρά, όσους δηλαδή δεν έχουν όρεξη για κουβεντούλα. Έτσι φέρνουν στα κομμωτήριά τους τα λεγόμενα «silent cuts».
Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Σύμφωνα με την Deutsche Welle, η Αντρέα Ζίπερτ-Φίχτερ, από ένα κομμωτήριο στο Βερολίνο, έβαλε κι αυτή «σιωπηλά κουρέματα» στις υπηρεσίες που προσφέρει, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα χαλάρωσης όπου μπορεί κανείς να ξεχάσει τις έγνοιες του.
Για κάποιον που μιλάει με ανθρώπους όλη την ημέρα είναι υπέροχο να μην τον «ζαλίζουν» ακόμα και στο κομμωτήριο. Επιτέλους μπορεί να αφεθεί στις σκέψεις του. Άλλοι κομμωτές πάλι δεν βρίσκουν τίποτα το ιδιαίτερο στα σιωπηλά κουρέματα, βλέποντάς τα ως απλή μόδα, ένα κομμάτι του μάρκετινγκ.
Εννοείται ότι οι προσωπικές συζητήσεις στο κομμωτήριο ερμηνεύονται ψυχολογικά. Το άγγιγμα ενός ανθρώπου για αρκετή ώρα μπορεί να προκαλέσει τα απαραίτητα αισθήματα οικειότητας, όπως αντιστοίχως μπορεί να συμβεί και με έναν φυσιοθεραπευτή ή έναν μασέρ.
Για τους επαγγελματίες του κουρέματος όμως, που μεταπηδούν από το ένα ραντεβού στο άλλο, κάτι τέτοιο μπορεί να καταλήξει να είναι εξαντλητικό.
Γι’ αυτό και η Αντρέα απολαμβάνει τα ραντεβού χωρίς κουβεντούλα. «Είμαι κι εγώ άνθρωπος και όχι μηχανή και δεν έχω πάντα διάθεση για κουβέντα. Μου αρέσει να ονειροπολώ», λέει. Γι’ αυτό και όλο και περισσότεροι κομμωτές επιλέγουν να προσφέρουν την υπηρεσία των «silent cuts».
Αυτός ήταν και ο λόγος που η Άννα Βέμπερ άρχισε να προσφέρει «silent cuts» πριν από πέντε χρόνια, σε μία περίοδο που υπέφερε η ίδια από άγχος. Για πολλούς πελάτες, λέει, είναι ευκολότερο να κλείσουν ραντεβού με έναν κομμωτή παρά με έναν ψυχολόγο. Και αρχίζουν μετά να διηγούνται τα προσωπικά τους. «Κι όμως, εγώ το μόνο που θέλω είναι να κόβω μαλλιά», λέει η 62χρονη.
«Αλλά δυστυχώς μόνο τρεις με τέσσερις πελάτες με στρες θέλουν να κουρεύονται τακτικά χωρίς συζητήσεις». Ιδίως για τους κομμωτές που κάνουν μόνο επισκέψεις κατ’ οίκον, τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα: εκεί οι άνθρωποι νιώθουν ακόμα πιο γρήγορα οικεία, ανοίγονται και μιλούν για την ιδιωτική τους ζωή.
