«Αυτό που ήδη γνωρίζουμε είναι η απάντηση στην εξής ερώτηση: Ποιος έβαλε το όπλο στο χέρι του δολοφόνου; Η πολιτική που ασκείται σε αυτή τη χώρα».

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Με αυτά τα λόγια ο αρθρογράφος του «The Atlantic», Ντέιβιντ Φραμ, επιχειρεί να θέσει την πολιτική ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών ενώπιον των ευθυνών της μετά το νέο μακελειό στο Τέξας. Τονίζοντας, παράλληλα, ότι ενώ «σε κάθε άλλη δημοκρατία καταβάλλεται κάποιου είδους σημαντική προσπάθεια να μείνουν τα όπλα μακριά από επικίνδυνους ανθρώπους και οι επικίνδυνοι άνθρωποι μακριά από τα όπλα», στις ΗΠΑ συμβαίνει κάτι διαφορετικό: Η αναλογία είναι 120 όπλα ανά 100 πολίτες, ενώ στη διάρκεια της πανδημίας καταγράφηκε η μεγαλύτερη αύξηση στις πωλήσεις – 20 εκατ. όπλα πουλήθηκαν το 2020 και άλλα 18,5 εκατ. το 2021.

Στο ίδιο μήκος κύματος και το γαλλικό «L’Obs» (διάδοχος του «Nouvel Observateur»), το οποίο σε ανάλυση του ανταποκριτή του από τη Νέα Υόρκη αναφέρεται στις «στενάχωρες αλήθειες για την Αμερική και τα Οπλα». Αλήθειες που, όπως σημειώνει, «αποτελούν τη ρίζα του προβλήματος μιας υπεροπλισμένης χώρας».

1. Οι «δειλοί Ρεπουμπλικανοί» και ο μύθος της προστασίας

Η πρώτη έχει να κάνει με το γεγονός ότι «οι Ρεπουμπλικανοί είναι μεγάλοι δειλοί». Κι αυτό διότι, όπως σημειώνει, αντί να ισχυριστούν πως «αυτό είναι το αντίτιμο για την ελευθερία του να φέρει κανείς όπλα», προβάλλουν κάθε φορά δύο δικαιολογίες: την κακή πνευματική υγεία των δραστών και την έλλειψη προστασίας σε χώρους που μπορεί να αποτελούν στόχους – όπως οι ένοπλοι δημόσιοι υπάλληλοι και εκπαιδευτικοί ή οι αστυνομικοί. Ωστόσο, αυτό είναι μάλλον ανέφικτο, καθώς, όπως έγραψε στο Twitter ο νομπελίστας Πολ Κρούγκμαν, η προστασία των 130.000 σχολείων και των 40.000 σουπερμάρκετ που υπάρχουν στην Αμερική θα απαιτούσε μια δύναμη πολλαπλάσια του σώματος των Πεζοναυτών, που αριθμεί σήμερα 180.000 μέλη.

2. Οι Δημοκρατικοί που πέφτουν στην παγίδα

Η δεύτερη αλήθεια αφορά τους Δημοκρατικούς, οι οποίοι «δεν θέλουν να κατάσχουν τα όπλα». Είναι κάτι που ισχυρίζονται οι αντίπαλοί τους, παραπέμποντας σε ευθεία παραβίαση του συντάγματος – και αυτοί πέφτουν στην παγίδα: «Αδυνατούν να εγγυηθούν, δυνατά και καθαρά, όλη μέρα και, εν ανάγκη, περνώντας και σχετικούς νόμους, ότι το δικαίωμα της οπλοκατοχής δεν αναιρείται – όχι όμως οποιοδήποτε τέτοιο δικαίωμα και άνευ όρων».

3. Η «δικτατορία μιας μειονότητας» και το Ανώτατο Δικαστήριο

Η τρίτη αλήθεια είναι ότι η Αμερική είναι όμηρος «της δικτατορίας μιας μειονότητας», με συνένοχο το Ανώτατο Δικαστήριο. Κι αυτό διότι ενώ η μεγάλη πλειοψηφία τάσσεται υπέρ των αυστηρότερων ελέγχων, υπάρχει η δυνατότητα 40 γερουσιαστές, από τους 100 συνολικά, να μπλοκάρουν κάθε αλλαγή (όπως αναμενόταν να γίνει και χθες με έναν νόμο για την καταπολέμηση της εσωτερικής τρομοκρατίας, που θα άνοιγε τον δρόμο και για συζήτηση αναφορικά με την οπλοκατοχή). Οσο για το Ανώτατο Δικαστήριο, η συντηρητική πλειοψηφία του αναμένεται να αποδείξει για μία ακόμα φορά τον ρόλο της, όταν θα εξετάζει την προσφυγή κατά της Πολιτείας της Νέας Υόρκης και του νόμου ο οποίος επιτρέπει σε κάποιον να φέρει όπλο (κρυμμένο) μόνο εάν αυτό δικαιολογείται από έναν σοβαρό λόγο ή απειλή -, με τους περισσότερους να δηλώνουν βέβαιοι ότι θα τον ακυρώσει.

4.  Η αντίδραση που δεν διαρκεί και τα μίντια

Η τέταρτη αλήθεια, πάντα σύμφωνα με το «L’Obs», είναι ότι, όπως έχουν αποδείξει οι αλλεπάλληλες ένοπλες επιθέσεις, «κάθε τραγωδία κάνει τα πράγματα χειρότερα». «Το μάθημα από το Σάντι Χουκ (2012), πιθανότατα δε και το Ουβάλντε, είναι ότι η όποια αντίδραση δεν διαρκεί. Οι υπόλοιπες ειδήσεις κυριαρχούν ή άλλες τραγωδίες και, τελικά, η αίσθηση της ανικανότητας καταλήγει στο να αμβλύνει την αγανάκτηση». Σε αυτό, φυσικά, φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης και τα ΜΜΕ, κάτι που σημαίνει ότι «ο κόσμος των μίντια οφείλει να επανεξετάσει πώς καλύπτει τέτοιου είδους μαζικές δολοφονίες».

5. Πολλά λόγια και προτροπές, καθόλου πράξεις

Η πέμπτη και τελευταία «άβολη αλήθεια» προκύπτει από τα όσα λέγονται ύστερα από κάθε τέτοια τραγωδία από τους προέδρους. «Εχουμε βρεθεί σε αυτό το σημείο πολλές φορές. Πρέπει να ανασυγκροτηθούμε και να αναλάβουμε ουσιαστική δράση για να αποτρέψουμε και άλλες τραγωδίες όπως αυτή» είχε πει το 2012 ο Μπαράκ Ομπάμα, μετά το μακελειό στο σχολείο Σάντι Χουκ. «Πρέπει να δράσουμε. Πότε, για όνομα του Θεού, θα σηκωθούμε και θα σταθούμε απέναντι στο λόμπι των όπλων;» είπε αυτή την εβδομάδα ο Τζο Μπάιντεν. Πολλά λόγια και εκκλήσεις αλλά ελάχιστη δράση – όπως προκύπτει και από το γεγονός ότι το τελευταίο ουσιαστικό μέτρο ελέγχου της οπλοκατοχής ψηφίστηκε πριν από 28 χρόνια και εξέπνευσε ύστερα από δέκα…

Το μακελειό στο σχολείο της πόλης Ουβάλντε, στο Τέξας των Ηνωμένων Πολιτειών, έκανε τον Κιθ Γέλεν να «αρρωστήσει» αλλά «δεν μπορείτε να κατηγορείτε το όπλο» που χρησιμοποιήθηκε για να σκοτώσει 21 ανθρώπους, υποστήριξε ο συνταξιούχος που έδωσε το «παρών» στο ετήσιο συνέδριο της NRA, του πανίσχυρου λόμπι υπέρ της οπλοκατοχής.

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

«Τα όπλα δεν είναι το πρόβλημα»

«Ανέκαθεν είχαμε όπλα σε αυτήν τη χώρα», τόνισε ο 68χρονος, πρώην ταχυδρομικός υπάλληλος, ο οποίος έχει στην κατοχή του «περισσότερα από πενήντα».

Το συνέδριο της NRA διεξάγεται φέτος στο Χιούστον του Τέξας, στην ίδια πολιτεία όπου ένας 18χρονος σκότωσε την Τρίτη 19 παιδιά και δύο δασκάλες σε δημοτικό σχολείο.

Ο Κιθ Γέλεν πήγε στο συνέδριο για να ακούσει τον ρεπουμπλικάνο πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος μνημόνευσε επί σκηνής ένα προς ένα τα ονόματα των θυμάτων, προτού κατηγορήσει τους «απεχθείς» Δημοκρατικούς ότι δαιμονοποιούν τα «φιλειρηνικά» και «νομοταγή» μέλη της NRA που κατέχουν όπλα.

Αναφερόμενος στο μακελειό στο σχολείο της πόλης Ουβάλντε, ο Κιθ Γέλεν μόρφασε: «Με έκανε να νιώσω ναυτία», είπε. Τα όπλα δεν είναι το πρόβλημα, σύμφωνα με τον 68χρονο, που φορούσε σορτς παραλλαγής και καπελάκι με το όνομα του Τραμπ. Αυτή η τραγωδία θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν οι ενήλικοι στο σχολείο ήταν οπλισμένοι, ισχυρίστηκε.

«Οι δολοφόνοι δεν φοβούνται τον δικαστή, δεν φοβούνται την αστυνομία», διαβεβαιώνει ο ίδιος και υποστηρίζει ότι «θα πρέπει να φοβούνται τα υποψήφια θύματά τους».

Το συνέδριο της NRA, που ολοκληρώνεται την Κυριακή, φιλοξενείται σε ένα μεγάλο συνεδριακό κέντρο έξω από το οποίο έχουν συγκεντρωθεί διαδηλωτές που ζητούν αυστηρότερο νομοθετικό πλαίσιο για την οπλοκατοχή.

Διαδηλωτές έξω από τον συνεδριακό χώρο (φωτογραφία, Ronald Erdrich/USA TODAY NETWORK via Reuters)

«Εχετα αίμα στα χέρια σας»

Μεταξύ των διαδηλωτών ήταν και ο υποψήφιος των Δημοκρατικών για κυβερνήτης του Τέξας, ο Μπέτο Ο’Ρουρκ, ο οποίος επέκρινε τους Ρεπουμπλικάνους επειδή δεν έλαβαν μέτρα για τον περιορισμό της οπλοκατοχής στις ΗΠΑ.

«Εχετε αίμα στα χέρια σας» και «Οπλα = Θάνατος», έγραφαν ορισμένα από τα πλακάτ των διαδηλωτών.

Στα περίπτερα του συνεδριακού κέντρου συναντά κανείς εκατοντάδες πυροβόλα όπλα, στρατιωτικό και κυνηγετικό εξοπλισμό.

Ο συνταξιούχος αστυνομικός Ρικ Γκάμον λέει ότι κάθε προσπάθεια να αφαιρέσουν τα όπλα από τους Αμερικανούς είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.

«Εδώ δεν είναι Αυστραλία», τονίζει ο 51χρονος, την ώρα που εξετάζει ημιαυτόματα τυφέκια που, όπως λέει, θα μπορούσαν να έχουν θέση στο αυτοκίνητό του ή στο σπίτι του.

Υστερα από ένα μακελειό με 35 νεκρούς το 1996, η Αυστραλία αυστηροποίησε τη νομοθεσία, απαγορεύοντας τη χρήση ημιαυτόματων τυφεκίων και κυνηγετικών όπλων πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες – όπου οι αιματοχυσίες από επιθέσεις ενόπλων αποτελούν μάστιγα, αλλά το δικαίωμα οπλοφορίας κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα – δεν έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής να περιορίσουν την πρόσβαση που έχουν οι πολίτες στα όπλα.

Παιδί συμμετέχει στο συνέδριο του λόμπι των όπλων (φωτογραφία Reuters/Shannon Stapleton)

«Θα ήθελα να δω έναν συστηματικό έλεγχο ιστορικού», λέει ο Ρικ Γκάμον, ένα μέτρο που οι ενώσεις ζητούν εδώ και χρόνια. «Αλλά αυτό δεν θα εμποδίσει κάποιον αποφασισμένο να διαπράξει ένα έγκλημα», συμπληρώνει.

«Καλύτερη εκπαίδευση»

Το συνέδριο της NRA δεν είναι απλώς μια συγκέντρωση των υπέρμαχων της οπλοκατοχής, αλλά ένα μέρος όπου μπορεί κάποιος να διαπιστώσει την «αίσθηση» του όπλου που σκέφτεται να αγοράσει (κεντρική φωτογραφία, επάνω, από το Reuters/Shannon Stapleton).

«Μου αρέσει», λέει η 31χρονη Λίζι Β. σε έναν οπλοποιό, καθώς εξετάζει ένα πιστόλι των 9 χιλιοστών. «Το έχετε και σε μωβ χρώμα και μου τράβηξε την προσοχή», συνεχίζει η πρώην στρατιωτικός, αναζητώντας ένα νέο όπλο που θα μπορούσε να κρύψει κάτω από το φόρεμά της, «γιατί κάνει πολύ ζέστη στο Τέξας για να φορέσω παντελόνι».

Ερωτηθείσα για το μακελειό στο σχολείο της πόλης Ουβάλντε, εμφανίζεται σκεπτική. «Προσωπικά, θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχει καλύτερη εκπαίδευση στα όπλα», λέει και συμπληρώνει πως εφόσον οι νέοι μπορούν να καταταγούν στον στρατό στα 18 τους χρόνια, θα πρέπει επίσης να μπορούν να αγοράζουν όπλα.

«Η δαιμονοποίηση ενός “εργαλείου” δεν λύνει το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε», υποστηρίζει ο Τζιμ Μέιναρντ, ένας άλλος υπέρμαχος της οπλοκατοχής. Εκείνοι που κατηγορούν τα όπλα για την αύξηση των κρουσμάτων βίας στις Ηνωμένες Πολιτείες, ας επικεντρωθούν καλύτερα στη βελτίωση των προγραμμάτων για την ψυχική υγεία, διαμηνύει.

«Η διαδήλωση εκεί έξω δεν πρόκειται να αποτρέψει το επόμενο μακελειό, δεν θα σταματήσει κάποιον που σκοπεύει να διαπράξει έγκλημα», συμπληρώνει ο Μέιναρντ.

Πηγή: ΑΠΕ