«Η ενασχόληση των νέων με τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης»

(Της Σκολαρίκη Αναστασίας)

Είναι ευρέως γνωστό το γεγονός ότι στις μέρες μας τα Μέσα
Κοινωνικής Δικτύωσης (Social Media), όπως το Facebook, το Instagram,
το Tik Tok, έχουν κάνει την επανάστασή τους. Άνθρωποι όλων των
ηλικιακών ομάδων και, κυρίως, οι νέοι ασχολούνται σε καθημερινή
βάση με την «επικαιρότητα» που αυτά προβάλλουν. Όμως, ποιο είναι
εκείνο το στοιχείο που «μαγεύει» τους νέους και τους ωθεί στο να
περνούν τις περισσότερες ώρες της ημέρας τους «φυλακισμένοι» μέσα
σε μία οθόνη;

Καταρχάς, όπως γνωρίζουμε, οι νέοι της κάθε εποχής επιθυμούν να
ακολουθούν τις διάφορες τάσεις, οι οποίες ουσιαστικά σφυρηλατούν το
προσωπικό τους ύφος και τους εξατομικεύουν από το υπόλοιπο
κοινωνικό σύνολο. Έτσι, θεωρούν πως τα κινητά τηλέφωνα αποτελούν
μια τάση της εποχής τους, την οποία θα πρέπει να ακολουθούν,
προκειμένου να διαμορφώσουν την προσωπική τους ταυτότητα.
Επιπλέον, «μπαίνουν στη σφαίρα επιρροής» των λεγόμενων
«Influencers», τους οποίους προσπαθούν να μιμηθούν, σε ό,τι αφορά
τον τρόπο ζωής τους, ντυσίματός τους, ακόμη και τον τρόπο
διαβάσματός τους.

Ωστόσο, το φαινόμενο αυτό ελλοχεύει κινδύνους,
καθώς πολλές φορές τα πρότυπα αυτά δεν είναι κατάλληλα για την
οικοδόμηση των προσωπικοτήτων της αυριανής κοινωνίας. Για αυτόν
τον λόγο, οι νέοι επιβάλλεται να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν
πλοηγούνται στα «Social Media». Δεν θα πρέπει να επηρεάζονται από
τα λανθασμένα πρότυπα, αλλά μόνο από τα σωστά και να υιοθετούν
μονάχα τα θετικά χαρακτηριστικά του χαρακτήρα τους. Επιπρόσθετα,
πολλές φορές βρίσκονται υπό την επήρεια μιας «Ψηφιακής
Τελειότητας».

Αυτό σημαίνει, πως θεωρούν όλα όσα προβάλλονται
μέσω των Μ.Κ.Δ. άψογα και πως οι ζωές των διαφόρων χρηστών, οι
οποίοι δημοσιεύουν φωτογραφίες και βίντεο που αποτυπώνουν τις
όμορφες στιγμές της ζωής τους, είναι αψεγάδιαστες. Όμως, θα πρέπει
να αντιληφθούν πως όλες αυτές οι δημοσιεύσεις που αφορούν μια
τέλεια ζωή, δεν αποτυπώνουν την πραγματικότητα, αφού -ως γνωστόν-
οι ζωές όλων μας εμπεριέχουν τόσο τις ευχάριστες στιγμές, όσο και τις
δυσάρεστες. Έτσι, οι «Influencers» επιλέγουν να δημοσιοποιούν μόνο
τις όμορφες στιγμές, ακριβώς για να δημιουργήσουν μια πλαστή
τελειότητα, στην πλεκτάνη της οποίας πιάνονται πολύ συχνά οι νέοι και
δεν είναι λίγες οι φορές που οδηγούνται σε κατάθλιψη.

Τέλος, ισχυρίζονται πως το να ακούν μουσική, προσκολλημένοι σε μία οθόνη,
ή το να χορεύουν, προκειμένου να εντυπωσιάσουν τους «φίλους» που
έχουν συγκεντρώσει, κυρίως στο Tik Tok, είναι καλύτερο από κάθε
απόλαυση της ζωής. Επομένως, όντες συνεπαρμένοι από την
«ψυχαγωγία» αυτή που προσφέρουν τα «Social Media», επιλέγουν να
ζουν μέσα σε μια «ψηφιακή φυλακή», η οποία βρίθει κινδύνων,
πλαστών στιγμών της ζωής και μέσα παραπλανητικά, που σαγηνεύουν
τους νέους και τους τοποθετούν μέσα σε μια πλάνη.

Όσον αφορά τις επιπτώσεις της διαρκούς ενασχόλησης των νέων με τα
Μ.Κ.Δ., αντιλαμβανόμαστε πως είναι αρκετές. Αρχικά, τους
αποξενώνουν και τους αποτρέπουν από τη διεξαγωγή μιας φυσικής
επικοινωνίας, όπου εκτός από το πνεύμα τους θα βρίσκεται και το
σώμα τους, καθώς τους παρέχουν τη δυνατότητα συνομιλίας μέσω
γραπτών και φωνητικών μηνυμάτων, ακόμα και με βίντεο, οπότε
δημιουργείται η ψευδαίσθηση πως τα «Social Media» προωθούν την
επικοινωνία. Ακόμη, οι νέοι χωρίς να το καταλάβουν,
περιθωριοποιούνται κοινωνικά, διότι πιστεύουν πως όλες οι υπηρεσίες
που τους παρέχουν τα Μέσα αυτά είναι αρκετές, ώστε να
σφυρηλατήσουν μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα και μια ατομική
ταυτότητα.

Όντως, αν το καλοσκεφτούμε, το διαδίκτυο πλέον παρέχει
τα πάντα, λόγου χάριν «φίλους», οπότε οι νέοι δημιουργούν καινούριες
ψηφιακές φιλίες, αγνοώντας τη δυνατότητα διαμόρφωσης μιας
ουσιαστικής φιλίας στην πραγματική ζωή, οπότε βρίσκονται
νυχθημερόν απέναντι από ένα τζάμι, το οποίο έχει την ιδιότητα του
χαμαιλέοντα, ήτοι να εναλλάσσει συνεχώς το χρώμα του, και στέλνουν
μηνύματα στους «φίλους» τους.

Τέλος, αδυνατούν να γίνουν ενεργοί πολίτες στη μετέπειτα ζωή τους,
από τη στιγμή που θεωρούν πως ένα
«Like» σε μια φωτογραφία, η οποία απεικονίζει για παράδειγμα μια
ακτή σκεπασμένη με ένα στρώμα σκουπιδιών, έχει την αλκή να τα
ανατρέψει όλα. Κι όμως, δεν την έχει… Η ζωή βρίσκεται έξω από την
οθόνη…

Συνοψίζοντας, οι νέοι γοητεύονται από την ευρεία αυτή γκάμα
υπηρεσιών που τους παρέχουν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και για
αυτόν τον λόγο επιλέγουν να περνούν τις περισσότερες ώρες της ζωής
τους απέναντι από ένα άψυχο αντικείμενο, χωρίς να ενδιαφέρονται
ιδιαίτερα για τους κινδύνους που αυτό μπορεί να ελλοχεύει. Συν τοις
άλλοις, η ενασχόλησή τους αυτή με το κινητό τηλέφωνο έχει συνέπειες
στην κοινωνικοποίηση των νέων, επειδή τους αποτρέπει από το να
συνδιαλέγονται μεταξύ τους, με την παρουσία όχι μόνο της φωνής και
των λεγομένων τους, αλλά και του σώματός τους.

Καταλήγοντας, το φαινόμενο αυτό μας κάνει να συλλογιστούμε πως,
αφενός μεν οι αποστάσεις ανάμεσα στα σπίτια μιας πόλης, στις
περιοχές μιας χώρας και στις χώρες του πλανήτη, έχει μειωθεί χάρη στα
εκσυγχρονισμένα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, αφετέρου δε η απόσταση
μεταξύ των ψυχών και των σωμάτων των ανθρώπων έχει αυξηθεί
δραματικά, εξαιτίας των άψυχων αυτών οθονών.