«Η μαιευτική βία είναι μια μορφή έμφυλης βίας επειδή ασκείται εναντίον των γυναικών μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκες» αναφέρει η Καταλανή δημοσιογράφος, κοινωνιολόγος και συγγραφέας Εστέρ Βίβας στη συνέντευξη της στο ΕΡΤNews για το βιβλίο της “Ανυπάκουη μαμά. Μια φεμινιστική ματιά στη μητρότητα”, που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά από τις εκδόσεις Oposito.

Ορίζοντας το φαινόμενο, στο οποίο είναι αφιερωμένο ένα σημαντικό μέρος του βιβλίου, η Βίβας σημειώνει ότι: «Η μαιευτική βία αποτελείται από ένα σύνολο πρακτικών που συνιστούν σωματική, λεκτική ή/και ψυχολογική βία που ασκείται από το υγειονομικό προσωπικό κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, του τοκετού και της πρώτης περιόδου μετά τον τοκετό, και οι οποίες βλάπτουν την υγεία της μητέρας και του νεογνού. Μερικά παραδείγματα είναι η αναίτια επίσπευση του τοκετού, η μη ενημέρωση της ετοιμόγεννης για τις ιατρικές παρεμβάσεις που πραγματοποιούνται στο σώμα της, η άρνηση παρουσίας συντρόφου κατά τον τοκετό, οι ασεβείς συμπεριφορές, η χορήγηση φαρμάκων ή αναισθησίας χωρίς την συγκατάβασή της, η επισιοτομή από κεκτημένη ταχύτητα, η υποβολή σε καισαρική τομή χωρίς πραγματικό λόγο, η χρήση της μεθόδου Κριστέλλερ ή ο αναίτιος αποχωρισμός της μητέρας από το νεογέννητο. Αλλά επίσης είναι πρακτική μαιευτικής βίας το να μην προβείς σε ιατρική παρέμβαση όταν αυτή είναι απαραίτητη».

Μιλώντας για το θέμα της μαιευτικής βίας με αφορμή την ανάλυση της Εστέρ Βίβας στην “Ανυπάκουη μαμά”, η Δήμητρα Κουτουμάνου, ανεξάρτητη μαία και συνιδρύτρια της Ένωσης Ανεξαρτήτων Μαιών/Μαιευτών Ελλάδας, τονίζει πως το βασικό ζήτημα είναι η ανάθεση των αποφάσεων και του ελέγχου στα χέρια του υγειονομικού προσωπικού καθώς “η γυναίκα δεν γίνεται αντιληπτή από αυτό ως πρωταγωνίστρια της γέννας της αλλά αναγκάζεται να ακολουθήσει παγιωμένες, εχθρικές και παρωχημένες πρακτικές που δεν λαμβάνουν υπόψη την υπόστασή της”.

Στην συνέντευξή της στην πολιτιστική εκπομπή “Αποτύπωμα” της Φωνής της Ελλάδας με τη Φούλη Ζαβιτσάνου, η Δήμητρα Κουτουμάνου καταθέτει την προσωπική και επαγγελματική της εμπειρία, περιγράφει τις κανονικοποιημένες και επικρατούσες πρακτικές της μαιευτικής βίας στην Ελλάδα, “μια χώρα που βρίσκεται στις υψηλότερες θέσεις διεθνώς στις αναίτιες ή αχρείαστες καισαρικές”, και τονίζει την επιτακτική ανάγκη αλλαγής παραδείγματος και διεκδίκησης των δικαιωμάτων μητέρων και νεογνών.

Ακούστε εδώ τη συνέντευξη.

Πρόσφατα και με αφορμή την 8η Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας 2025, Σύλλογοι Μαιών/Μαιευτών ανά την Ελλάδα ένωσαν τις φωνές τους σε μια ιστορική Κοινή Δήλωση στην οποία ζητούν την επίσημη αναγνώριση του όρου «Μαιευτική Βία» στην χώρας μας, τονίζοντας ότι η βία αυτή είναι υπαρκτή και πρέπει να ληφθούν μέτρα ώστε να σταματήσει. Προτρέπουν επίσης στο άνοιγμα ενός δημόσιου διαλόγου χωρίς προκαταλήψεις για το θέμα, όπως συμβαίνει εδώ και χρόνια σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.

«Για να τερματιστεί οποιαδήποτε μορφή βίας, πρέπει πρώτα να κατονομαστεί και να οριστεί”, τονίζει σχετικά η Πρόεδρος της Ένωσης Ανεξαρτήτων Μαιών/Μαιευτών Ελλάδας, Ιωάννα Βασιλάκη και συνεχίζει : “Στηρίζουμε τις πρωτοβουλίες γυναικών, που έχουν φέρει στο φως εκατοντάδες ιστορίες μαιευτικής βίας. Στηρίζουμε επίσης, κάθε προσπάθεια της Πολιτείας και των αρμόδιων φορέων για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου και την προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών στην αναπαραγωγική φροντίδα, όσο και προτάσεις ενημέρωσης του κοινού. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, καλούμε την κοινωνία, την Πολιτεία και τους φορείς υγείας να ενώσουν τις δυνάμεις τους μαζί μας για ένα σύστημα περιγεννητικής φροντίδας χωρίς βία, διακρίσεις και κακοποίηση».

«Η μαιευτική βία είναι μια μορφή έμφυλης βίας επειδή ασκείται εναντίον των γυναικών μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκες» αναφέρει η Καταλανή δημοσιογράφος, κοινωνιολόγος και συγγραφέας Εστέρ Βίβας στη συνέντευξη της στο ΕΡΤNews για το βιβλίο της “Ανυπάκουη μαμά. Μια φεμινιστική ματιά στη μητρότητα”, που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά από τις εκδόσεις Oposito.

Ορίζοντας το φαινόμενο, στο οποίο είναι αφιερωμένο ένα σημαντικό μέρος του βιβλίου, η Βίβας σημειώνει ότι: «Η μαιευτική βία αποτελείται από ένα σύνολο πρακτικών που συνιστούν σωματική, λεκτική ή/και ψυχολογική βία που ασκείται από το υγειονομικό προσωπικό κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, του τοκετού και της πρώτης περιόδου μετά τον τοκετό, και οι οποίες βλάπτουν την υγεία της μητέρας και του νεογνού. Μερικά παραδείγματα είναι η αναίτια επίσπευση του τοκετού, η μη ενημέρωση της ετοιμόγεννης για τις ιατρικές παρεμβάσεις που πραγματοποιούνται στο σώμα της, η άρνηση παρουσίας συντρόφου κατά τον τοκετό, οι ασεβείς συμπεριφορές, η χορήγηση φαρμάκων ή αναισθησίας χωρίς την συγκατάβασή της, η επισιοτομή από κεκτημένη ταχύτητα, η υποβολή σε καισαρική τομή χωρίς πραγματικό λόγο, η χρήση της μεθόδου Κριστέλλερ ή ο αναίτιος αποχωρισμός της μητέρας από το νεογέννητο. Αλλά επίσης είναι πρακτική μαιευτικής βίας το να μην προβείς σε ιατρική παρέμβαση όταν αυτή είναι απαραίτητη».

Μιλώντας για το θέμα της μαιευτικής βίας με αφορμή την ανάλυση της Εστέρ Βίβας στην “Ανυπάκουη μαμά”, η Δήμητρα Κουτουμάνου, ανεξάρτητη μαία και συνιδρύτρια της Ένωσης Ανεξαρτήτων Μαιών/Μαιευτών Ελλάδας, τονίζει πως το βασικό ζήτημα είναι η ανάθεση των αποφάσεων και του ελέγχου στα χέρια του υγειονομικού προσωπικού καθώς “η γυναίκα δεν γίνεται αντιληπτή από αυτό ως πρωταγωνίστρια της γέννας της αλλά αναγκάζεται να ακολουθήσει παγιωμένες, εχθρικές και παρωχημένες πρακτικές που δεν λαμβάνουν υπόψη την υπόστασή της”.

Στην συνέντευξή της στην πολιτιστική εκπομπή “Αποτύπωμα” της Φωνής της Ελλάδας με τη Φούλη Ζαβιτσάνου, η Δήμητρα Κουτουμάνου καταθέτει την προσωπική και επαγγελματική της εμπειρία, περιγράφει τις κανονικοποιημένες και επικρατούσες πρακτικές της μαιευτικής βίας στην Ελλάδα, “μια χώρα που βρίσκεται στις υψηλότερες θέσεις διεθνώς στις αναίτιες ή αχρείαστες καισαρικές”, και τονίζει την επιτακτική ανάγκη αλλαγής παραδείγματος και διεκδίκησης των δικαιωμάτων μητέρων και νεογνών.

Ακούστε εδώ τη συνέντευξη.

Πρόσφατα και με αφορμή την 8η Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας 2025, Σύλλογοι Μαιών/Μαιευτών ανά την Ελλάδα ένωσαν τις φωνές τους σε μια ιστορική Κοινή Δήλωση στην οποία ζητούν την επίσημη αναγνώριση του όρου «Μαιευτική Βία» στην χώρας μας, τονίζοντας ότι η βία αυτή είναι υπαρκτή και πρέπει να ληφθούν μέτρα ώστε να σταματήσει. Προτρέπουν επίσης στο άνοιγμα ενός δημόσιου διαλόγου χωρίς προκαταλήψεις για το θέμα, όπως συμβαίνει εδώ και χρόνια σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.

«Για να τερματιστεί οποιαδήποτε μορφή βίας, πρέπει πρώτα να κατονομαστεί και να οριστεί”, τονίζει σχετικά η Πρόεδρος της Ένωσης Ανεξαρτήτων Μαιών/Μαιευτών Ελλάδας, Ιωάννα Βασιλάκη και συνεχίζει : “Στηρίζουμε τις πρωτοβουλίες γυναικών, που έχουν φέρει στο φως εκατοντάδες ιστορίες μαιευτικής βίας. Στηρίζουμε επίσης, κάθε προσπάθεια της Πολιτείας και των αρμόδιων φορέων για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου και την προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών στην αναπαραγωγική φροντίδα, όσο και προτάσεις ενημέρωσης του κοινού. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, καλούμε την κοινωνία, την Πολιτεία και τους φορείς υγείας να ενώσουν τις δυνάμεις τους μαζί μας για ένα σύστημα περιγεννητικής φροντίδας χωρίς βία, διακρίσεις και κακοποίηση».