Η σχέση αγάπης του Πάρη Σκαρτσολιά με τη Λάρισα

Το θεατρόφιλο κοινό της Λάρισας περιμένει με προσμονή αυτή την παράσταση που ανεβαίνει στο Θεσσαλικό Θέατρο για πρώτη φορά στην πόλη και θα παρουσιαστεί μόλις δύο φορές στις 29 και 30 Οκτωβρίου στο Θέατρο “ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΑΝΟΣ”.

Μπείτε στην ομάδα μας στο WhatsUP και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Την παράσταση που έλαβε εξαιρετικές κριτικές θα απολαύσει σε λίγες μέρες και το λαρισινό κοινό και μαζί τον νεαρό πλην ταλαντούχο ηθοποιό Πάρη Σκαρτσολιά που πρωταγωνιστεί στον «Αμερικάνικο Βούβαλο».

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ο αγαπητός σε όλους από τον ρόλο του «Μανωλάκη» στην τεράστια τηλεοπτική επιτυχία «Καφέ της Χαράς», Πάρης, έχει ήδη προλάβει να αγαπηθεί με το θεατρόφιλο κοινό της Λάρισας και αυτή η σχέση των δύο βαθαίνει όλο και περισσότερο.

Λίγο πριν η Λάρισα τον απολαύσει στον «Αμερικάνικο Βούβαλο», ο Πάρης «ξεδιπλώνεται» στο onlarissa.gr:

Μιλήστε μας για τον Μπομπ, τον ήρωα που υποδύεστε στην παράσταση «Αμερικάνικος Βούβαλος». Τι άνθρωπος είναι; Ποιες οι αδυναμίες και ποια τα καλά του στοιχεία;

Ο Μπομπ είναι ένας άνθρωπος που παλεύει κάθε ώρα με τις αδυναμίες του. Ως πρώην χρήστης ναρκωτικών που εδώ και αρκετό καιρό είναι καθαρός, προσπαθεί να επανέλθει κερδίζοντας έναν ρόλο στην κοινωνία. Αυτή την ευκαιρία του την προσφέρει ο Ντον, παίρνοντας τον παραπαίδι του στην επιχείρησή του και γι’ αυτό ο Μπομπ τον έχει σαν πατρική φιγούρα.

Ο Μάμετ παρακολουθεί την ημέρα τριών ανδρών που ζουν στο περιθώριο μιας αμερικάνικης μητρόπολης το 1975. Πού ακουμπά το συγκεκριμένο έργο στο «σήμερα»;

Το έργο αυτό έχει ως νοηματική βάση την κατάρρευση του αμερικανικού ονείρου. Μια αντίστοιχη κατάρρευση ενός ονείρου που ήταν κοντά ή και δίπλα στο αμερικανικό όνειρο, ζήσαμε και εμείς με πολλές κρίσεις, οικονομικές και κοινωνικές. Τις ξέρετε… Επίσης ακουμπά στην αδυναμία του ανθρώπου να υπερασπιστεί τα ιδανικά του απέναντι στο χρήμα και την εξουσία.

Σήμερα πόσο απλώνουμε το χέρι στους αδύναμους; Μας έχει κάνει πιο αδιάφορους ή πιο αλληλέγγυους η κρίση και ο κορωνοϊός;

Δυστυχώς, δεν νομίζω ότι έχει αλλάξει πολύ αυτό. Πράγματι με τον κόβιντ, στις αρχές του υπήρχε μια απρόσμενη συλλογική συνείδηση. Όταν αυτό άρχισε να «παλιώνει» όλα επέστρεψαν στο «φυσιολογικό» μας, δηλαδή το όχι αρκετά.

Οι τρεις ήρωες επιζητούν το χρήμα και την επιτυχία με κάθε κόστος. Πόσο επηρεάζει αυτό το κυνήγι τις μεταξύ τους σχέσεις; 

Πολύ, αλλά ευτυχώς όχι μέχρι το τέλος. Αυτή είναι η μαγεία του έργου. Ενώ βλέπεις να μπαίνει έντονα το στοιχείο της αλλαγής στους χαρακτήρες όταν πάνε να πιάσουν την «καλή», όπως λένε και οι ίδιοι, εκεί που κάθε ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ συμπεριφορά γκρεμίζεται, εκεί υπερτερεί η ανθρωπιά δίνοντας ένα μήνυμα ότι τελικά τα ιδανικά μπορεί και να υπερτερούν τελικά. Ένα φωτεινό μήνυμα για την εποχή μας.

Τι ρόλο παίζει για εσάς η φιλία και ποιοι παράγοντες μπορούν να κάνουν τις σχέσεις σας να δοκιμαστούν;

Πολύ βασικό! Οι φίλοι είναι η οικογένεια που επιλέγεις και αν έχεις επιλέξει σωστά μπορούν να είναι μεγάλο κομμάτι της ζωής και της ψυχολογίας σου. Έχω την ευλογία να έχω παλιούς και καλούς φίλους. Νομίζω είναι τόσα τα χρόνια και οι εμπειρίες που δύσκολα πια θα σπάσει το βάζο.

Ο «Αμερικάνικος Βούβαλος» μιλά για το κοινωνικό περιθώριο, για ανθρώπους που επιδιώκουν να πιάσουν την «καλή», βρίσκονται συχνά σε αδιέξοδο, καθώς το σύστημα διαρκώς τους αποβάλλει. Υπάρχει κάποιο αισιόδοξο μήνυμα που προκύπτει από την παράσταση και αν ναι, ποιο είναι αυτό; 

Άθελά μου το απάντησα πιο πάνω. Εκεί που όλα καταρρέουν, εκεί που το χρήμα έχει δείξει τα δόντια του και ξεκινάει να κατασπαράζει τα άμοιρα θύματά του, εκεί  η ανθρωπιά υπερτερεί. Οι βάσεις της ανθρώπινης σχέσης υπερτερούν για τον Μάμετ. Μπορεί να φτάνουμε στον γκρεμό, αλλά δεν πέφτουμε.

Εσάς, τι σας κάνει να αισιοδοξείτε και τι να χάνετε την ελπίδα σας;

Παλεύω για την ελπίδα μου κάθε μέρα. Θεωρώ ότι ο μόνος τρόπος για να αλλάξεις την πραγματικότητα είναι ο τρόπος που την κοιτάς. Πρέπει να βρίσκεις λόγους να αισιοδοξείς ώστε να μην απελπίζεσαι. Δεν γίνεται πάντα, ούτε υπάρχει συνταγή. Μόνο μία τίμια προσπάθεια καθημερινή μπορείς να κάνεις και να βρίσκεις μικρά θετικά στοιχεία όπου είσαι και σε ότι κάνεις.

Έχετε έρθει και πάλι στην Λάρισα; Ποια σημεία της προτιμάτε και τι γνώμη έχετε για το θεατρόφιλο κοινό της πόλης μας;

Ήρθα το καλοκαίρι δύο φορές. Μου αρέσει πολύ το θέατρο το αρχαίο που υπάρχει στο κέντρο και φυσικά η περιοχή κάτω από το κάστρο. Στην Λάρισα αντιμετώπισα πολύ ζεστό κοινό, από τα καλύτερα που αντιμετώπισα στην περιοδεία μου.