«Διαγράφουμε το παρελθόν σας», δηλώνει το σλόγκαν της ισπανικής εταιρείας Eliminalia, η οποία διαθέτει γραφεία σε διάφορες πόλεις, όπως η Βαρκελώνη και το Κίεβο, και αποτελεί μέρος μιας αναπτυσσόμενης βιομηχανίας που θα «καθαρίσει» το προφίλ σας στο διαδίκτυο.
Μπείτε στην ομάδα μας στο WhatsUP και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Επισήμως, η εταιρεία πραγματοποιεί «μια βαθιά αναζήτηση σε όλο το διαδίκτυο για όλες τις πληροφορίες – είτε πρόκειται για ένα άρθρο, είτε για ένα blog, είτε για αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είτε ακόμη και για μια λανθασμένη ταυτότητα», αναφέρει σε αποκαλυπτικό άρθρο του ο βρετανικός «The Guardian» και προσθέτει πως, στη συνέχεια, η εταιρεία προσπαθεί, για λογαριασμό των πελατών της, να αφαιρέσει κάθε αρνητική πληροφορία.
Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ο Guardian, ωστόσο, διαπίστωσε ότι επί σειρά ετών, η εταιρεία χρησιμοποίησε «ανήθικες ή παραπλανητικές μεθόδους», για να διαγράψει ανεπιθύμητο και επιζήμιο περιεχόμενο από το διαδίκτυο.
Σε αυτές περιλαμβάνονταν η προσποίηση τρίτων, όπως οργανισμοί μέσων ενημέρωσης, και η υποβολή ψεύτικων καταγγελιών για πνευματικά δικαιώματα σε μηχανές αναζήτησης όπως η Google, για να αποσυρθούν πληροφορίες.
Σε άλλες περιπτώσεις, «έθαβε» αρνητικά άρθρα κάτω από έναν «κατακλυσμό» από ευχάριστες ιστορίες για σκύλους, αυτοκίνητα και ποδόσφαιρο.
Οι υπηρεσίες της Eliminalia αποκαλύπτονται σε μια κρύπτη 50.000 κρυφών αρχείων, που δείχνουν πώς η εταιρεία εργαζόταν για μια σειρά από πελάτες σε όλο τον κόσμο. Πολλοί ήταν άτομα που απλώς ήθελαν να πάψει να τους στοιχειώνει στο διαδίκτυο ένα ντροπιαστικό ή τραυματικό περιστατικό του παρελθόντος τους.
Ναρκέμποροι και απατεώνες στους πελάτες της εταιρείας
Στους πελάτες της εταιρείας, όμως, περιλαμβάνονταν επίσης άτομα που είχαν κατηγορηθεί ή καταδικαστεί για ποινικά αδικήματα, συμπεριλαμβανομένων λαθρεμπόρων ναρκωτικών, απατεώνων, μικροεγκληματιών και τουλάχιστον ενός σεξουαλικού παραβάτη.
Ο ιστότοπος της Eliminalia αναφέρει ότι επιτυγχάνει αποτελέσματα, κυρίως χρησιμοποιώντας το «δικαίωμα στη λήθη» της ΕΕ, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί νόμιμα από εγκληματίες για να ζητήσουν την αφαίρεση των αναφορών στις καταδίκες τους, όταν μπορεί εύλογα να υποστηριχθεί ότι έχουν αφήσει πίσω το έγκλημά τους.
Οι φάκελοι παρέχουν μια συναρπαστική εικόνα των εταιρειών διαχείρισης φήμης, που είναι πρόθυμες να χρησιμοποιήσουν αμφίβολα μέσα για να καθαρίσουν το παρελθόν ενός πελάτη στο διαδίκτυο.
Δεν είναι σαφές αν οι πελάτες της Eliminalia γνώριζαν τις μεθόδους που χρησιμοποιούσε.
Οι φάκελοι μοιράστηκαν με τον Guardian από το Forbidden Stories, μια γαλλική μη κερδοσκοπική οργάνωση, αποστολή της οποίας είναι να συνεχίσει το έργο των δολοφονημένων, απειλούμενων ή φυλακισμένων δημοσιογράφων. Έχει συντονίσει μια παγκόσμια έρευνα για την παραπληροφόρηση.
Η Eliminalia ιδρύθηκε το 2013 από τον 30χρονο Diego «Didac» Sanchez και δημιούργησε έναν κατάλογο πελατών σε 50 χώρες. Μεταξύ 2015 και 2021 εργάστηκε για περισσότερα από 1.500 άτομα και επιχειρήσεις, σύμφωνα με τα αρχεία που διέρρευσαν, τα οποία περιλαμβάνουν μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, συμβάσεις, στοιχεία πελατών, ψεύτικες νομικές επιστολές και αντίγραφα αρνητικών άρθρων για τους πελάτες της εταιρείας.
Πηγή: The Guardian
Τα… «μπουμπούκια» πελάτες της Eliminalia
Στους πελάτες περιλαμβάνονται μια ελβετική τράπεζα, που κατηγορείται για παράβαση των κανονισμών για το ξέπλυμα χρήματος, ένας ιδιοκτήτης παραγκουπόλεων, που καταδικάστηκε στη Βρετανία για δεκάδες αδικήματα που σχετίζονται με εγκαταλελειμμένα ακίνητα, ένας τούρκος μεγιστάνας της βιοτεχνολογίας, που κατηγορείται για την πρόσληψη εκτελεστή για τη δολοφονία ενός επιχειρηματικού συνεργάτη, καθώς και ένας επιχειρηματίας από την Βενεζουέλα που εμπλέκεται σε φοροδιαφυγή η οποίασυνδέεται με έργα τέχνης.
Οι πελάτες φαίνεται ότι χρεώθηκαν έως και 100.000 ευρώ, αν και οι περισσότεροι πλήρωσαν μερικές χιλιάδες δολάρια για μια εφάπαξ υπηρεσία.
Η Eliminalia δεν απάντησε λεπτομερώς σε επανειλημμένα αιτήματα για σχολιασμό. Οι δικηγόροι της δήλωσαν: «Η εταιρεία δεν έχει καμία σχέση με την υπόθεση: Ο προσανατολισμός και το περιεχόμενο της συντριπτικής πλειοψηφίας των ερωτήσεων καταδεικνύουν μια μεροληπτική και ανέντιμη προσέγγιση».
Αρκετοί από τους πελάτες της Eliminalia απάντησαν, ωστόσο, σε ερωτήσεις σχετικά με το έργο της εταιρείας.
Ένας από αυτούς ήταν ο Hernán Gabriel Westmann, ο οποίος κατηγορήθηκε από τις αρχές της Αργεντινής το 2017 ότι είχε ξεπλύνει χρήματα για το καρτέλ ναρκωτικών Σιναλόα. Οι κατηγορίες απορρίφθηκαν από τους δικαστές δύο χρόνια αργότερα, οι οποίοι επικαλέστηκαν ανεπαρκή αποδεικτικά στοιχεία.
Ο Westmann δήλωσε στην Washington Post, έναν από τους εταίρους της κοινοπραξίας, ότι οι κατηγορίες εναντίον του είχαν απαγγελθεί από την κυβέρνηση του Μαουρίσιο Μάκρι ως αντίποινα, επειδή είχε συνεργαστεί με την αριστερή προκάτοχο του Μάκρι, Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρχνερ.
Είπε ότι είχε καταφέρει να πείσει τα μέσα ενημέρωσης της Αργεντινής να αφαιρέσουν τα άρθρα που τον αφορούσαν, αλλά απευθύνθηκε στην Eliminalia για βοήθεια σχετικά με δημοσιεύματα του ξένου Τύπου που θεωρούσε ανακριβή.
Ο πρώην ποινικός και τα τσιουάουα
Ο Westmann εμφανίζεται τώρα σε άρθρα, που πανηγυρίζουν για τους κανόνες του αμερικανικού ποδοσφαίρου, την εφαρμογή της φιλοσοφίας στην καθημερινή ζωή και τη «φυσική αλαζονεία» των… σκύλων τσιουάουα – τα οποία δημοσιεύονται σε ιστότοπους που φαίνεται να συνδέονται με τη μητρική εταιρεία της Eliminalia. 
Ο ίδιος, πάντως, δήλωσε ότι δεν γνωρίζει πώς η Eliminalia αφαιρεί άρθρα, ούτε για οποιαδήποτε ανεπιθύμητη αλληλογραφία.
Η Qurium, μια σουηδική μη κερδοσκοπική οργάνωση, εντόπισε 600 ιστότοπους που φιλοξενούν παρόμοια άρθρα, συχνά σχετικά με σκύλους, αυτοκίνητα και αθλητισμό, στα οποία εμφανίζονται σε περίοπτη θέση τα ονόματα ανθρώπων που υπάρχουν στα αρχεία, τα οποία διέρρευσαν ως πελάτες της Eliminalia.
Μάλιστα, οι ιστορίες δημοσιεύονται μεταξύ γνήσιων ειδήσεων, για να ενισχύσουν την αξιοπιστία τους.
Στη συνέχεια, οι ιστότοποι αυτοί διοχετεύουν το περιεχόμενο στη Google, συχνά χρησιμοποιώντας προσεκτικά διατυπωμένους τίτλους, που ενδεχομένως ξεγελούν τον αλγόριθμο της μηχανής αναζήτησης, ώστε να τοποθετήσει τα άρθρα spam ψηλά στα αποτελέσματα οποιασδήποτε αναζήτησης.
Τα άρθρα spam σπρώχνουν το πραγματικό αλλά προσβλητικό περιεχόμενο προς τα κάτω στον δείκτη κατάταξης, καθιστώντας το πιο δύσκολο να βρεθεί.
Σε ένα παράδειγμα που αναλύθηκε από τον Guardian, μια αναζήτηση για έναν ιδιοκτήτη φτωχογειτονιάς, που αναφερόταν ως ένας από τους πελάτες της Eliminalia, επέστρεψε δεκάδες μισογραμμένα blogposts και φθαρμένα προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία φαίνεται να έχουν «σπρώξει» τις αναφορές για ποινικές καταδίκες στην πέμπτη σελίδα των αποτελεσμάτων, όπου λίγοι άνθρωποι είναι πιθανό να τις βρουν.
Ψευδείς ισχυρισμοί περί πνευματικών δικαιωμάτων
Η Eliminalia φαίνεται επίσης να έχει εκμεταλλευτεί την αμερικανική νομοθεσία που αποσκοπεί στην προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας, την Digital Millennium Copyright Act (DMCA). Σύμφωνα με τις διατάξεις της DMCA, οι μηχανές αναζήτησης πρέπει να παρέχουν ένα μέσο, με το οποίο εταιρείες και ιδιώτες μπορούν να αποσύρουν κλεμμένο περιεχόμενο.
Εταιρείες όπως η Google απαιτούν από τους καταγγέλλοντες για πνευματικά δικαιώματα να βεβαιώνουν επί ποινή ψευδορκίας ότι λένε την αλήθεια. Ωστόσο, η εν λόγω βεβαίωση απαιτεί από τους αιτούντες να τσεκάρουν μόνο ένα κουτάκι, χωρίς να υποχρεούνται να προσκομίσουν αποδεικτικά στοιχεία.
Η Eliminalia φαίνεται να έχει υποβάλει παραπλανητικές καταγγελίες DMCA σε μηχανές αναζήτησης, συμπεριλαμβανομένης της Google, για να αφαιρέσει άρθρα από το διαδίκτυο και, σε ορισμένες περιπτώσεις, να έχει τσεκάρει το κουτάκι της ψευδορκίας.
Μερικές από αυτές τις ψεύτικες ειδοποιήσεις μοιάζουν σαν να έχουν σταλεί από νόμιμες εταιρείες μέσων ενημέρωσης και διατυπώνουν ψευδείς ισχυρισμούς περί πνευματικών δικαιωμάτων, σχετικά με ένα άρθρο που ήθελαν να αφαιρεθεί.
Σε μια περίπτωση, ένας υπάλληλος της Eliminalia φαίνεται να ισχυρίστηκε ψευδώς ότι είναι εκπρόσωπος της εταιρείας, στην οποία ανήκει η ιταλική εφημερίδα La Repubblica, όταν κατέθεσε μια ψευδή καταγγελία για πνευματικά δικαιώματα στην Google, απαιτώντας να αφαιρέσει το blogpost ενός μέλους του κοινού, το οποίο υποτίθεται ότι είχε λογοκλοπή ενός άρθρου.
Ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας δήλωσε στον Guardian ότι δεν υπέβαλε την καταγγελία για τα πνευματικά δικαιώματα, ούτε είχε υπάλληλο που να ταιριάζει με το όνομα του καταγγέλλοντος.
«Μπορείτε να ξαναχτίσετε το μέλλον σας»
Για έναν διαφορετικό πελάτη, ένας υπάλληλος της Eliminalia προσπάθησε να εξαπατήσει την Google για να αφαιρέσει ένα άρθρο των Business Times στη Σιγκαπούρη σχετικά με το ξέπλυμα χρήματος από ελβετικές τράπεζες, προσποιούμενος το πρακτορείο ειδήσεων Bloomberg και ισχυριζόμενος ψευδώς ότι οι Business Times είχαν κλέψει το έργο τους.
«Το περιεχόμενο είναι δική μας δουλειά. Έχει αντιγραφεί χωρίς την άδειά μας», έγραψε ψευδώς ισχυριζόμενος σε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προς τη Google.
Εκπρόσωπος της Google δήλωσε: «Η Google δεν έχει καμία σχέση με το θέμα. Καταπολεμάμε ενεργά τις δόλιες απόπειρες κατάργησης, χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό αυτοματοποιημένης και ανθρώπινης εξέτασης για τον εντοπισμό σημάτων κατάχρησης».
Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι υπάλληλοι της Eliminalia φαίνεται ότι προσπάθησαν να παρουσιαστούν ως εκπρόσωποι άσχετων τρίτων μερών, προκειμένου να πείσουν έναν εκδότη ή μια εταιρεία φιλοξενίας ιστοσελίδων να αφαιρέσει υλικό.
Για παράδειγμα, σε μια εταιρεία φιλοξενίας εστάλησαν νομικές απειλές, που έμοιαζαν να προέρχονται από τον «Raúl Soto» της Επιτροπής της ΕΕ των Βρυξελλών, απαιτώντας να διαγράψει αναρτήσεις σε ιστολόγια μιας ομάδας της κενυατικής αντιπολίτευσης.
Αρχικά, οι επιστολές έμοιαζαν γνήσιες, αλλά τα κακά αγγλικά τις πρόδωσαν. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι είχε ζητήσει από το τμήμα της ασφάλειας στον κυβερνοχώρο να αφαιρέσει τον τομέα που χρησιμοποιήθηκε για την αποστολή των απειλών, λόγω πλαστοπροσωπίας.
Νωρίτερα φέτος, η Eliminalia – η οποία υπόσχεται ότι μπορεί να εξαλείψει το παρελθόν, ώστε «να μπορέσετε να ξαναχτίσετε το μέλλον σας» – φάνηκε να έχει αλλάξει ταυτότητα, αλλάζοντας το όνομά της σε «iData Protection» στα επίσημα μητρώα.
Οι σημερινές αποκαλύψεις, όμως, οι οποίες δημοσιεύονται σε μέσα ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο, μπορεί να αποδειχθούν ότι δεν είναι τόσο εύκολο να διαγραφούν, τονίζει χαρακτηριστεί ο Guardian.
