Κλιματολόγος πρώην κάτοικος πυρόπληκτου Λος Άντζελες: «Μετακόμισα γιατί ήξερα…»

Ζούσε στην κοινότητα Αλταντέντα στις ΗΠΑ, αυτή που βλέπουμε στα ΜΜΕ να καίγεται τα τελευταία 24ωρα, για 14 χρόνια. Ωστόσο για καλή του τύχη, αποφάσισε να μετακομίσει με την οικογένειά του μόλις το 2022, διότι έβλεπε ότι ο εφιάλτης ήταν κοντά στο Λος Άντζελες.

Ο κλιματολόγος στη Βόρεια Καρολίνα των ΗΠΑ, Πήτερ Κάλμους, με μεγάλη θλίψη περιγράφει στους New York Times τους λόγους που τον έκαναν να εγκαταλείψει τον άλλοτε παράδεισο στη Αλταντέντα στο Λος Άντζελες πριν λίγα χρόνια.

Η Altadena ήταν μια πανέμορφη περιοχή στην κομητεία του Λος Άντζελες, στην Καλιφόρνια, απέχοντας περίπου 20 χιλιόμετρα από το κέντρο του Λος Άντζελες και ακριβώς βόρεια της πόλης Πασαντένα της Καλιφόρνια.

«Ήθελα να ουρλιάξω από τις στέγες για να δουν οι άνθρωποι την παγκόσμια θέρμανση»

«Έφυγα από την οικογένειά μου πριν από δύο χρόνια γιατί, καθώς το κλίμα της Καλιφόρνια γινόταν όλο και πιο ξηρό, πιο ζεστό και πιο φλογερό, φοβόμουν ότι η γειτονιά μας θα καεί» λέει ο Κάλμους με άρθρο του στους New York Times.

Ωστόσο, ακόμα και ο ίδιος δεν πίστευε ότι πυρκαγιές τέτοιας κλίμακας και σοβαρότητας θα το κατέστρεφαν και άλλες μεγάλες περιοχές της πόλης τόσο σύντομα. «Και όμως, οι εικόνες της Altadena αυτή την εβδομάδα δείχνουν ένα τοπίο κόλασης» λέει.

«Ένα μάθημα που μας διδάσκει ξανά και ξανά η κλιματική αλλαγή είναι ότι τα άσχημα πράγματα μπορούν να συμβούν πριν από το χρονοδιάγραμμα. Οι προβλέψεις μοντέλων για τις κλιματικές επιπτώσεις τείνουν να είναι αισιόδοξα μεροληπτικές. Αλλά τώρα, δυστυχώς, η θέρμανση επιταχύνεται, ξεπερνώντας τις προσδοκίες των επιστημόνων».

Ο Κάλμους διέβλεπε ότι κανείς δεν θα ερχόταν να βοηθήσει σε μέρη επιρρεπή σε καταστροφές όπως το Λος Άντζελες, όπου ο κίνδυνος καταστροφικής πυρκαγιάς είναι ξεκάθαρος εδώ και χρόνια. «Και τόσοι πολλοί από εμάς αντιμετωπίζαμε μια πραγματική επιλογή, να μείνουμε ή να φύγουμε. Επέλεξα να φύγουμε» αναφέρει.

Είχαμε προσγειωθεί στον παράδεισο

Στην περιοχή είχε φτάσει με την οικογένειά του το 2008 για να ξεκινήσει μεταδιδακτορικό στην αστροφυσική. «Έμοιαζε σαν να είχαμε προσγειωθεί στον παράδεισο: άφθονη μεξικάνικη σάλτσα γουακαμόλε από ένα τεράστιο δέντρο αβοκάντο στην αυλή μας. Κοπάδια πράσινων παπαγάλων που ουρλιάζουν από πάνω. Το τέλειο γρασίδι του Caltech στην Πασαντίνα για να ξαπλώσω με τα παιδιά μου, ακόμη και τον Ιανουάριο» λέει δείχνοντας πόσο ευτυχισμένος ήταν με τους δικούς του σε εκέινη τη γειτονιά.

Το 2012, έπιασε δουλειά στο Εργαστήριο Αεριωθούμενης Προώθησης της NASA. Άρχισε μάλιστα να εκτρέφει κότες και μέλισσες όπως πολλοί γείτονές του, να προσφέρεται εθελοντικά σε τοπικές κλιματικές ομάδες και να κάνει ποδήλατο στην πόλη.

Αλλά η κλιματική κρίση συνέχιζε να επιδεινώνεται, χρόνο με το χρόνο, όπως λέει. «Ήθελα να ουρλιάξω από τις στέγες για να δουν οι άνθρωποι την παγκόσμια θέρμανση ως την επείγουσα απειλή που είναι. Έγραψα άρθρα και tweets με έντονη γλώσσα και συνίδρυσα ΜΚΟ για μια εφαρμογή για το κλίμα και μια ομάδα πολυμέσων για το κλίμα».

Το πρώτο «καμπανάκι»

Ο Κάλμους ήρθε αντιμέτωπος με την εξάντληση λόγω ζέστης στον Σεπτέμβριο του 2020, κατά τη διάρκεια ενός έντονου καύσωνα.

Την επόμενη μέρα η πυρκαγιά Bobcat, μια μεγάλη φωτιά, άναψε λίγα μίλια από τη γειτονιά μας ψηλά στους πρόποδες της Altadena. Στο Λος Άντζελες, οι γειτονιές κοντά σε βουνά και άγριες περιοχές κινδυνεύουν περισσότερο από τις πυρκαγιές.

«Ετοιμαστήκαμε να εκκενώσουμε, αλλά, σε αντίθεση με τις φωτιές που μαίνονται τώρα, η φωτιά περιορίστηκε κυρίως σε περιοχές άγριας φύσης. Ωστόσο, για εβδομάδες, η οικογένειά μου και εγώ ήμασταν τυλιγμένοι σε ένα σύννεφο καπνού. Οι πνεύμονές μου κάηκαν και τα δάχτυλά μου είχαν ένα συνεχές μυρμήγκιασμα».

Μετά την πυρκαγιά Bobcat, το Λος Άντζελες δεν ένιωθε πλέον ασφαλές. Φοβόμουν για την υγεία της οικογένειάς μου και αναρωτιόμουν πώς θα εκκενώναμε αν η γειτονιά άρχιζε να καίγεται. Το 2022, στη γυναίκα μου προσφέρθηκε δουλειά στο Durham, N.C., και μετακομίσαμε.

Ο πρώην γείτονάς μου μού έστειλε μήνυμα την Πέμπτη για να πει ότι το μικρό μας αδιέξοδο κάηκε, το σπίτι του και το δικό μας και όλα τα σπίτια των γειτόνων μας εκτός από ένα. Το όμορφο σπίτι στο οποίο μεγαλώσαμε τα παιδιά μας, έφυγε. και επιτέλους ήρθαν τα δάκρυα μου.