Κομοτηνή: Ειδική Αγωγή στον καιρό της Πανδημίας

«Τα παιδιά είναι αγανακτισμένα, οπότε και εμείς οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να χαλαρώσουμε τους ρυθμούς» δηλώνει η κα Χρύσα Ηλιάδου λογοθεραπεύτρια και ειδική παιδαγωγός προτρέποντας να βγουν τα παιδιά έξω από τάξεις, σπίτια και πυλωτές θεωρώντας ότι το διάστημα που προηγήθηκε λόγω της Πανδημίας ήταν για εκείνα «εγκλεισμός».

Μπείτε στην ομάδα μας στο WhatsUP και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

«Τα πρώτα σημάδια ήρθαν με την αρχική καραντίνα, πριν ένα χρόνο. Είχαμε κλείσει τους χώρους και οι γονείς σε αυτό το διάστημα τους ενός μήνα μας έλεγαν ότι παρατήρησαν ότι τα παιδιά τους δεν μπορούσαν να κάνουν μικρές κινήσεις ή ακόμη ακόμη και φωνολογικές δυσκολίες, όπως να μην μπορούν να αρθρώσουν απλές λέξεις», ανέφερε η κα Ηλιάδου μιλώντας στην ΕΡΤ Κομοτηνής και στην εκπομπή Καθημερινές ιστορίες (9-6-2021).

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Όπως τονίζει: «Τα παιδιά με αυτισμό έχουν ένα σταθερό πρόγραμμα, οπότε όταν αυτό ανατραπεί χαλάει όλη η ρουτίνα και η καθημερινότητα τους.Όταν λόγω της Πανδημίας αυτό το πρόγραμμα ανατράπηκε ήταν δύσκολο για το πώς θα το χειριστούν όλο αυτό το κομμάτι» παραδεχόμενη ότι στην αρχή σημειώθηκε όντως ένα μικρό πισωγύρισμα. «Γι’ αυτό ήμασταν δίπλα και στα παιδιά, στους γονείς και στους εκπαιδευτικούς τους για να μπορέσουμε να καλύψουμε αυτό το κενό». Σημείωσε δε πως οι συνάδελφοί της το διάστημα της καραντίνας έκαναν «τρομερή δουλειά μέσω της τηλ-εκπαίδευσης. Με την ύλη να διδάσκεται κανονικά. «Είναι μάταιο να τα κρατάνε μέχρι τέλος του μήνα εις βάρος των παιδιών τους» είπε.

Μιλώντας για την τηλ-εκπαίδευση σημείωσε ότι της άνοιξε ένα καινούργιο «παράθυρο».
«Με προσέγγισαν γονείς από την περιοχή μας αλλά ακόμη και από το εξωτερικό. Δεν είναι το ίδιο με την δια ζώσης διδασκαλία» εξήγησε προσθέτοντας ότι « Υπήρχαν παιδιά που τους βοήθησε η τηλεκπαίδευση και άλλα παιδιά που δεν τα βοήθησε καθόλου, που δεν είχαν την καθημερινή τριβή με την δασκάλα τους και ενδεχομένως να χρειαστεί να κάνουν ξανά την πρώτη δημοτικού».

Περιγράφοντας τα δικά της συναισθήματα τις ημέρες της πανδημίας τόνισε «Αυτό που με φόβισε είχε να κάνει με την αλλαγή όλης της καθημερινότητας. Ήταν σαν να σταμάτησαν τα πάντα. Η επαφή με τους γονείς, τους παππούδες, τους φίλους. Δεν μπορούσαμε όλοι να κάνουμε πράγματα που μας άρεσαν και τα οποία μας βοηθούσαν να εκτονωθούμε. Από μια απλή βόλτα στο πάρκο, μέχρι το αγαπημένο μας άθλημα».
Στους γνώριμους χώρους πια της δουλειάς παρατηρεί τα παιδιά να έχουν επιστρέψει με διάθεση και χαμόγελο. «Εισπράξαμε αγάπη και λαχτάρα να κερδίσουν το χαμένο χρόνο». Τέλος, δεν παρέλειψε να προτρέψει τους γονείς να έχουν πάντα στο μυαλό τους ότι θα πρέπει να δημιουργήσουν αναμνήσεις. «Δεν είμαστε απλώς γονείς, αλλά δημιουργοί αναμνήσεων γι αυτά τα παιδιά.» είπε χαρακτηριστικά.

Ρεπορτάζ –κείμενο-φωτογραφία:Μαρία Νικολάου