Λυδία Κονιόρδου: “Πολύς κόσμος με έμαθε από τη ‘Γη της Ελιάς’, ειδικότερα νέα παιδιά”

Με ειλικρίνεια και βαθιά συγκίνηση, η Λυδία Κονιόρδου μίλησε στο περιοδικό ΟΚ! για τη συμμετοχή της στη «Γη της Ελιάς» και για την αναγνώριση που απολαμβάνει πλέον και από νεότερες γενιές θεατών. Η σπουδαία ηθοποιός αναφέρθηκε επίσης στον καθοριστικό ρόλο που έπαιξε το θέατρο στη ζωή της, ως μέσο αυτοθεραπείας και νίκης απέναντι στους φόβους της.

Διαβάστε: Η Λυδία Κονιόρδου μιλάει για την Αντζελίνα Τζολί και την συνεργασία τους: “Είναι πολύ ενδιαφέρουσα γυναίκα με το θάρρος της γνώμης της” (Βίντεο)

Λυδία Κονιόρδου: Η αποδοχή του κοινού μέσα από τη σειρά

Η Λυδία Κονιόρδου αποκάλυψε πως η συμμετοχή της στη «Γη της Ελιάς» την έκανε πιο οικεία στο ευρύ κοινό, ειδικότερα στα νεότερα παιδιά που δεν την είχαν δει ποτέ στο θέατρο. Όπως εξομολογήθηκε, η τηλεόραση έσπασε την εικόνα της «απόμακρης» ηθοποιού που πολλοί της είχαν αποδώσει.

Ο ρόλος που της ταιριάζει

Στη σειρά υποδύεται μια γυναίκα με θετική ενέργεια, που νοιάζεται για τους άλλους και για τη φύση – στοιχεία που, όπως λέει, αντικατοπτρίζουν και την προσωπικότητά της. «Φέτος πάμε για πέμπτο χρόνο. Παίζω μια θετική ηρωίδα στη σειρά… μου ταιριάζει πολύ», τόνισε, υπογραμμίζοντας και τη συμβολή της σεναριογράφου Βάνας Δημητρίου, που εμπνέεται από τον χαρακτήρα των ηθοποιών.

Η οικογένεια της «Γης της Ελιάς»

Η ηθοποιός δεν παρέλειψε να αναφερθεί στη στενή σχέση που έχει αναπτύξει με την ομάδα της σειράς, από τους ηθοποιούς έως τους τεχνικούς. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στον Αντρέα Γεωργίου, τον οποίο χαρακτήρισε «ψυχή της όλης δουλειάς».

Το θέατρο ως αυτοθεραπεία

Η Λυδία Κονιόρδου αποκάλυψε ότι μέσα από το θέατρο κατάφερε να αντιμετωπίσει βαθιά τραύματα και φόβους. «Θεράπευσα τις σκιές που είχα μέσα μου ως άνθρωπος. Μέσα από το θέατρο κοίταξα κατάματα τους φόβους και τους νίκησα, χωρίς να πάω σε κανέναν ψυχίατρο», παραδέχτηκε. Για εκείνη, η τέχνη στάθηκε μέσο λύτρωσης, γνώσης και προσωπικής αποδοχής.

Ένα μήνυμα δύναμης

Η μαρτυρία της Κονιόρδου αποτελεί μια υπενθύμιση ότι η τέχνη μπορεί να λειτουργήσει ως καταφύγιο και θεραπευτικό εργαλείο. Η δική της πορεία δείχνει πως ακόμη και οι πιο δύσκολες «σκιές» μπορούν να ξεπεραστούν όταν κάποιος βρει τον δρόμο να τις κοιτάξει κατάματα.