Μετά από 3 δεκαετίες βρήκε τους δολοφόνους της μητέρας της – Τα απομνημονεύματα και ο φόβος για εκδίκηση

Μια ασύλληπτη ιστορία τρόμου έζησε για σχεδόν τρεις δεκαετίες η Kristine S. Ervin ελπίζοντας πώς θα βρει τους δολοφόνους της μητέρας της, τον Απρίλιο του 1986. Ήθελε να αποδοθεί δικαιοσύνη, αλλά και εκδίκηση επιτέλους.

Όλα ξεκίνησαν όταν ήταν 8 χρονών όπου αφαίρεσαν βίαια τη ζωή της μητέρας Kathy Sue Engle. Το έγκλημα που περιέγραψε η ίδια στα απομνημονεύματά της, με τίτλο «Rabbit Heart: A Mother’s Murder, a Daughter’s Story», συγκλόνησε τον κόσμο.

«Καθώς έμαθα την έκταση του πόνου της, του βιασμού της και του φόβου της, ήθελα να σε πληγώσω περισσότερο. Ήθελα να σε κάνω να αιμορραγείς», γράφει απευθυνόμενη στους δολοφόνους της μητέρας της.

Πώς εντοπίστηκε το πτώμα

Είκοσι οκτώ ώρες μετά την απαγωγή της Ένγκλ έξω από ένα εμπορικό κέντρο της Οκλαχόμα Σίτι, το αυτοκίνητό της βρέθηκε 390 μίλια μακριά στο Νέο Μεξικό, όπου εντοπίστηκαν τα ματωμένα και σκισμένα ρούχα της μαζί με ανδρικό DNA.

Επτά ημέρες αργότερα βρέθηκε το γυμνό, δεμένο και αποσυντεθειμένο σώμα της Engle σε ένα κοίτασμα πετρελαίου στα δυτικά σύνορα της Οκλαχόμα. Εντοπίστηκε μπρούμυτα με τα χέρια δεμένα, ο λαιμός της είχε κοπεί από πίσω, ενώ τα χαρακτηριστικά της είχαν σχεδόν εξαφανιστεί, κατασπαρασσόμενα από άγρια ζώα.

Οι δολοφόνοι

Οι δολοφόνοι, Steven A. Boerner, 33 ετών, και ο Kyle Richard Eckardt, 44 ετών, εντοπίστηκαν τελικά το 2008.

Ο Boerner, που ήταν από καιρό νεκρός, ήταν πρώην κατάδικος στο Μίσιγκαν και ο Eckardt ήταν ήδη στη φυλακή για ένα άσχετο έγκλημα. Ο Boerner συνδέθηκε με το έγκλημα μέσω ενός παλιού δακτυλικού αποτυπώματος, που βρέθηκε στο τιμόνι του εγκαταλελειμμένου αυτοκινήτου της μητέρας της Ervin.

Τα στοιχεία του DNA χρησιμοποιήθηκαν για τον εντοπισμό του Eckardt, του βιαστή, o οποίος πλέον εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης για φόνο. Η Ervin χρειάστηκε αρκετό καιρό, για να μετατρέψει τα έντονα συναισθήματά της σε απομνημονεύματα και μπορεί κανείς σχεδόν να νιώσει τον πόνο και τον φόβο που ένιωσε, αν τα διαβάσει.

«Έχω τα χαρακτηριστικά της μητέρας μου: το μακρύ της πρόσωπο, τη λεπτή της σιλουέτα. Μεγάλωσα και αναρωτιόμουν αν οι άντρες θα με αναγνώριζαν, αν θα έψαχναν για το κορίτσι που μοιάζει με τη γυναίκα που σκότωσαν», γράφει.