Εντυπώσεις από την παρουσία του στην Ελλάδα αλλά και το ΟΑΚΑ μετέφερε ο Ντέρεκ Φίσερ μιλώντας στο Club 1908.
Ο προπονητής του ΝΒΑ ανέφερε ότι απόλαυσε την ευκαιρία που είχε να ζήσει από κοντά το γήπεδο τονίζοντας ότι αυτό κατάμεστο θα είναι κάτι αρκετά εντυπωσιακό.
Aναλυτικά όσα είπε:
– Κόουτς, σ’ ευχαριστούμε που είστε μαζί μας! Σας αρέσει η Αθήνα;
«Μέχρι στιγμής είναι υπέροχα. Είναι πολύ όμορφο που είμαι στο γήπεδο σήμερα, με ντόπιους παίκτες και παιδιά από την Ελλάδα και την Ευρώπη, που αγαπούν το Μπάσκετ. Ανυπομονώ για το Σαββατοκύριακο και να δω λίγα περισσότερα πράγματα από την Αθήνα».
– Ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις από το Glass Floor και τις προπονήσεις εδώ στο ΟΑΚΑ;
«Το αγαπώ! Το αγαπώ! Το είχα δει μόνο στα social media. Οπότε δεν είχα δει από κοντά πώς είναι αυτά τα γήπεδα. Το απόλαυσα! Όχι μόνο ως φίλαθλος από άποψη σχεδιασμού, αλλά και λειτουργικά είναι τόσο καλό όσο ένα ξύλινο παρκέ. Απόλαυσα την εμπειρία».
– Απολαύσατε το γήπεδο;
«Ναι, δεν ήξερα ακριβώς σε ποιο γήπεδο θα ερχόμασταν. Μπορούσα μόνο να φανταστώ πόσο εντυπωσιακό είναι να παρακολουθείς ζωντανά έναν αγώνα εδώ, με τον κόσμο να γεμίζει τι εξέδρες».
– Θέλετε να πάρετε μια γρήγορη ματιά;
«Ναι, ναι! Αυτό είναι φανταστικό! Αυτό είναι το καλύτερο».
– Αναγνωρίζετε τον παίκτη με το Νο22; «Όχι, είδα μόνο την πλάτη του».
– Είναι ο Τζέριαν Γκραντ, που ήταν παίκτης σας στους Νιου Γιορκ Νικς.
«Αυτός είναι ο Τζέριαν; Αλήθεια; Είναι φανταστικό. Δεν ήξερα ότι παίζει εδώ. Είναι ωραίο αυτό. Πρέπει να τον ακολουθήσω τώρα. Να τον παρακολουθώ».
– Πέρα από αυτό, ποια είναι τα πρώτα συναισθήματα εδώ που είστε με το TrenchWork Sports στην Αθήνα. Ένας σπουδαίος τρόπος για να δουλέψετε με νέα παιδιά, σωστά;
«Ναι, πολλά νέα παιδιά σε όλο τον κόσμο έχουν όνειρο να παίξουν επαγγελματικά. Είτε είναι στην EuroLeague είτε στο ΝΒΑ. Οπουδήποτε. Έχουν αγάπη και πάθος για το παιχνίδι. Οι ευκαιρίες σαν αυτές εδώ, στο TrenchWork Sports Camp, όπου μπορείς να έρθεις και να μοιραστείς πράγματα, να προσπαθήσεις να προσφέρεις υποστήριξη, συμβουλές, σκέψεις. Επίσης, την αγάπη και το πάθος που έχω για το παιχνίδι, να την μοιραστώ με άλλους ανθρώπους. Αυτά βοηθούν να μεγαλώσεις το παιχνίδι παγκοσμίως και είμαι χαρούμενος που μπορώ να είμαι εδώ».
– Μία τελευταία ερώτηση, πόσο πιστεύετε ότι έχει αλλάξει το παιχνίδι από την εποχή που εσείς παίζατε; Πίσω στα 90s και στα 00s, σε σχέση με τώρα στο ΝΒΑ και στον ευρωπαϊκό τρόπο παιχνιδιού;
«Νομίζω πως πρέπει να είσαι ικανός να παίξεις σε πολλές θέσεις στην επίθεση. Επίσης, να αμυνθείς σε πολλές θέσεις. Αυτό νομίζω είναι που έχει αλλάξει περισσότερο. Αν είσαι πόιντ γκαρντ το 2000 δεν θα κατέληγες υποχρεωτικά να μαρκάρεις τον Γιάννη Αντετοκούνμπο ή τον Λούκα Ντόντσιτς ή τον ΛεΜπρόν Τζέιμς, σαν να είναι η θέση σου. Τώρα, οι ομάδες «τρέχουν» τις επιθέσεις με έναν τρόπο που σε ωθούν να πρέπει να μαρκάρεις πολλούς παίκτες. Αν δεν μπορείς να το κάνεις, είναι δύσκολο να παίξεις. Επίσης στην επίθεση το να μπορείς να σουτάρεις την μπάλα είναι τόσο σημαντικό, όπως επίσης να μπορείς να παίρνεις αποφάσεις. Ο πόιντ γκαρντ συνήθιζε να είναι αυτός που κατεβάζει την μπάλα στο γήπεδο, τώρα όλοι μπορούν να βάλουν την μπάλα στο παρκέ. Το παιχνίδι έχει αλλάξει σε πολλά καλά επίπεδα, επιτρέπει σε περισσότερους παίκτες να «εμπλέκονται» στο παιχνίδι και να παίξουν καλό ομαδικό Μπάσκετ».
– Θα θέλατε να μαρκάρετε τον Γιάννη;
«Εγώ προσωπικά, όχι. Όχι αυτή την στιγμή. Το σώμα μου νιώθει καλά, δε νομίζω πως το σώμα κανενός είναι καλά αφότου μαρκάρει τον Γιάννη, οπότε είμαι μια χαρά εδώ».
