Ο Μάκης Δελαπόρτας αποκαλύπτει: Η πίκρα της Αλίκης Βουγιουκλάκη και η αναγνώριση που άργησε (Βίντεο)

Η αείμνηστη Αλίκη Βουγιουκλάκη παραμένει σημείο αναφοράς για το ελληνικό θέατρο και τον κινηματογράφο, όχι μόνο για τις εξαιρετικές ερμηνείες της, αλλά και για τη βαθιά αίσθηση πίκρας που ένιωσε κατά τη διάρκεια της ζωής της. Ο Μάκης Δελαπόρτας, στενός συνεργάτης και φίλος της, βρέθηκε καλεσμένος στο «Στούντιο 4» την Πέμπτη και μοιράστηκε με το κοινό, μέσα από μια συγκινητική συνέντευξη, στιγμές από τη σχέση ζωής που είχε με την ηθοποιό και την αίσθηση ότι η καλλιτεχνική της αξία δεν αναγνωριζόταν πλήρως όσο εκείνη ζούσε. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης με τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο στην ΕΡΤ, ο Μάκης Δελαπόρτας περιέγραψε την Αλίκη Βουγιουκλάκη ως έναν άνθρωπο που, παρά τη δημοφιλία και την αγάπη του κοινού, ένιωθε συχνά αδικημένη από το καλλιτεχνικό κατεστημένο.

Διαβάστε: Μάκης Δελαπόρτας για Βλαχοπούλου και Βουγιουκλάκη: “Η Ρένα ήταν νοικοκυρά που το βράδυ μεταμορφωνόταν σε σταρ, η Αλίκη ήταν σταρ” (Βίντεο)

Μάκης Δελαπόρτας για την πίκρα της Αλίκης για την αναγνώριση

Ο Δελαπόρτας σημείωσε χαρακτηριστικά: «Η Αλίκη έλεγε πως “όταν φύγω, θα ειπωθούν για μένα και θα λεχθούν τα πιο σημαντικά που δεν λέγονται τώρα”. Έφυγε με μια πίκρα η Αλίκη, ότι δεν την αποδέχονταν τόσο οι “ποιοτικοί” του θεάτρου ενώ αυτά που έκανε ήταν άκρως καλλιτεχνικά και ποιοτικά». Με τα λόγια αυτά, ο ηθοποιός μας υπενθυμίζει ότι η Αλίκη Βουγιουκλάκη δεν ήταν μόνο η λαμπερή σταρ που θαύμαζε το κοινό, αλλά και μια καλλιτέχνιδα που επιζητούσε σεβασμό και αναγνώριση για το έργο της.

Η καλλιτεχνική της αξία σε πρώτο πλάνο

Στη συνέχεια, ο Μάκης Δελαπόρτας περιέγραψε μια χαρακτηριστική στιγμή που αποδεικνύει το μέγεθος και την ψυχική δύναμη της Βουγιουκλάκη:«Ένιωθε ότι δεν είχε τη θέση που της αξίζει, καλλιτεχνικά. Θυμάστε και ένα βίντεο που υπάρχει όπου πήγαινε να δώσει ένα βραβείο, η γκαλερί επάνω φώναζε και τους απάντησε με έναν πολύ ωραίο τρόπο. Ήξερε ότι σε μια αίθουσα ήταν όλοι θαυμαστές της και μου έλεγε ότι ‘και αυτοί που λένε ότι με μισούν, μια κρυμμένη φωτογραφία στο συρτάρι θα έχουν δική μου’. Δεν ξέρω σήμερα, αν ζούσε, πως θα αισθανόταν». Αυτή η αναφορά καταδεικνύει τη δύναμη και την αξιοπρέπεια της Αλίκης απέναντι σε κάθε αδικία, αλλά και την αδιαπραγμάτευτη αγάπη της για το κοινό.

Η καθυστερημένη αναγνώριση

Ο Δελαπόρτας τόνισε επίσης ότι, παρά τις πίκρες και τις αδικίες, η αναγνώριση ήρθε τελικά, έστω και μετά την αποχώρησή της από τη ζωή:«Η Αλίκη έφυγε με μια πίκρα, αλλά τελικά η ιστορία και η καλλιτεχνική της πορεία μίλησαν από μόνα τους. Ο κόσμος θυμάται την Αλίκη για το ταλέντο της, τη ζωντάνια της και το έργο της, κάτι που ήταν πολύ σημαντικό για εκείνη».