Ο νονός του “μαγικού κόσμου” και η συνάντηση στην ανατολική ακτή που άλλαξε την ιστορία

Η νοοτροπία που επικρατεί στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού για τον επαγγελματικό αθλητισμό είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που έχουμε συναντήσει στα σπορ και τα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Οι παίκτες έχουν τον πλήρη έλεγχο στην ομάδα που αγωνίζονται, αλλά αυτό ισχύει μόνο εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου. Στους διαδρόμους του σταδίου, πλανάται μια σκιά και δεν είναι άλλη από αυτή του “front office”. Ο γενικός διευθυντής της εκάστοτε ομάδας με το επιτελείο του, είναι υπεύθυνο για την ομαλή διεξαγωγή των προπονήσεων της ομάδας, την σύνταξη και την δημιουργία του προπονητικού επιτελείου, την στρατηγική προσέγγιση της ομάδας και τις προσθήκες που πρέπει να γίνουν ώστε το σύνολο να γίνει ανταγωνιστικό. Ο άνθρωπος που κατάφερε να περάσει από όλες τις θέσεις με την ίδια επιτυχία και να γεμίσει με δαχτυλίδια το παλμαρέ του, δεν είναι άλλος από τον Πατ Ράιλι. Ο νονός του NBA όπως τον έχουν αποκαλέσει, κατάφερε να κατακτήσει πρωταθλήματα με τους Λέικερς, τόσο ως αθλητής του Λος Άντζελες, όσο και ως προπονητής, μετεπίδησε στην άγονη Νέα Υόρκη, την οποία την έκανε διεκδικήτρια του τίτλου το 1994 (δεν έχει φτάσει από τότε ξανά σε τελικούς) χάνοντας από τους Ρόκετς, ενώ το 1995 έφτασε στην ανατολική ακτή και τους Μαίαμι Χιτ, με τους οποίος κατέκτησε το πρωτάθλημα του 2006 και σήμερα είναι πρόεδρος του franchise και έχει άμεση επίδραση στον σχεδιασμό της ομάδας.

Ο Ράιλι ξεκίνησε την κολεγιακή του καριέρα στο Κεντάκι, ενώ στο Draft 1967 επιλέχθηκε από τους Σαν Ντιέγκο Ρόκετς στο νούμερο 7. Την ίδια σεζόν ο τότε 22χρονος αθλητής επιλέχθηκε από τους Ντάλας Κάουμποϊς ώστε να παίξει αμερικάνικο ποδόσφαιρο. Στο κολέγιο ο Ράιλι δεν έπιασε ποτέ την μπάλα του football και έτσι δεν φόρεσε ποτέ την στολή της ομάδας του Ντάλας. Με τους Ρόκετς έπαιξε τρία χρόνια, παίρνοντας “μεταγραφή” στους Μπλέιζερς σε ένα συμπληρωματικό Draft το 1970, η οποία του άλλαξε την ζωή. Ο Νεουορκέζος από το Πόρτλαντ πέρασε στος Λος Άντζελες και αγωνίστηκε με την ομάδα των Λέικερς για πέντε χρόνια, έχοντας θέση στο παρκέ, αλλά όχι ως ένας παίκτης που θα είχε τα κλειδιά του συνόλου, κυρίως με συμπληρωματικό ρόλο. Κατακτά το πρωτάθλημα του 1972, το οποίο είναι το μοναδικό που έχει ως αθλητής. Το 1975 παίρνει τον δρόμο για την Αριζόνα και τους Σανς, καθώς γίνεται ανταλλαγή από τους Λέικερς και με το Φοίνιξ αγωνίζεται μέχρι τα 31 καθώς αποσύρθηκε.

Μέχρι να βρεθεί ξανά στο αγαπημένο του Λος Άντζελες, ο Ράιλι βρίσκεται ως σχολιαστής στα παιχνίδια των Λέικερς κάνοντας μεγάλη επιτυχία, ενώ το 1979 παίρνει την θέση του στον πάγκο της ομάδας, όμως ως βοηθός προπονητή. Στην πρώτη του χρονιά ως assistant κατακτά το πρωτάθλημα του 1980, έχοντας τον Μάτζικ Τζόνσον στην rookie του χρονιά και τον Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ ως αστέρα του συνόλου. Το 1981 ο Μάτζικ κάνει τα πάντα για να γίνει ανταλλαγή, μετά τον χαμένο τελικό της προηγούμενης σεζόν, καθώς θεωρεί πως ο τρόπος παιχνιδιού του πρώτου προπονητή, Πολ Γουέστχεντ, δεν είναι αρκετά θεαματικός και το σύνολο δεν έχει συνοχή. Ο Ράιλι προσπαθεί να κρατήσει τον Τζόνσον στους Λέικερς, με το τίμημα να είναι η απόλυση του Γουέστχεντ. Ο ιδιοκτήτης της ομάδας Τζέρι Μπας ανακοινώνει σε συνέντευξη Τύπου, πως ο προπονητής της ομάδας θα είναι ο Τζέρι Γουέστ, έχοντας το Ράιλι στο πλευρό του. Ο θρύλος της ομάδας δεν φαίνεται να συμφωνεί με την συγκεκριμένη απόφαση, αφήνοντας τους πάντες στα “κρύα του λουτρού”, αναφέροντας πως «Ο Ράιλι θα είναι ο πρώτος προπονητής και εγώ θα είμαι μαζί του για τον βοηθήσω». Η ιστορία θα γραφτεί με χρυσά γράμματα τα ερχόμενα χρόνια.

Το “Lake Show” και το τέλος της κυριαρχίας των Σέλτικς

Ο Ράιλι καταφέρνει μαζί με τους Λέικερς να φτάσει σε τέσσερα πρωταθλήματα, το 1982, 1985, 1987 και το 1988 βάζοντας ουσιαστικά τέλος στην κυριαρχία των Σέλτικς, οι οποίοι ήταν ισόβιοι πρωταθλητές της δεκαετίας του 70′. Η άκρως ηγετικές ικανότητες του να ψυχολογεί και να δίνει κίνητρο στους αθλητές του, ήταν αυτό που τον έκανε πετυχημένο. Έσωσε την ομάδα το 1981 από βέβαιο φιάσκο με την ανταλλαγή του Τζόνσον, δημιουργώντας μια τεράστια κληρονομιά στην δυτική όχθη. Μια από τις κορυφαίες ομάδες που είχε την ευκαιρία να προπονήσει, ήταν το 1987 με τον Τζόνσον, τον Αμπντούλ Τζαπάρ, τον Τζέιμς Γουόρθι, τον άλλοτε παίκτη του Παναθηναϊκού, Μπάιρον Σκοτ και τον Κερτ Ράμπις. Οι Λέικερς ήταν κυρίαρχοι φτάνοντας τις 65 νίκες στην κανονική διάρκεια κατακτώντας έναν ακόμα τίτλο απέναντι στους Σέλτικς.

Το 1987 κάνει repeat και φτάνει τους πέντε τίτλους με την ομάδα, πατώντας στην κορυφή για μια ακόμα φορά, αλλά το πλήρωμα του χρόνου είχε φτάσει για την ομάδα του. Το 1989 φτάνει κοντά στο threepeat αλλά η ομάδα του θα ηττηθεί από τους Πίστονς του Αιζάι Τόμας και έτσι θα αποχωρήσει από τους Λέικερς. Κάνει μια μικρή διακοπή για να πιάσει την τηλεοπτική του καριέρα και την θέση του σχολιαστή, ενώ προκύπτει και η θέση του προπονητή των Νικς. Εκείνος την αποδέχεται και ξεκινάει την νέα του αποστολή. Η ομάδα της Νέας Υόρκης ήταν μακριά από τα πρωταθλήματα για περισσότερα από 18 χρόνια (Δεν έχουν κατακτήσει μέχρι και σήμερα από το 1973), με τον Ράιλι να έχει μια άκρως σημαντική προπονητική “Οδύσσεια”. Ο νονός καταφέρνει να κάνει πρωταγωνιστές τους Νικς, αλλά πρώτα πέφτει πάνω στους Μπουλς του Τζόρνταν και όταν απουσιάζει ο αστέρας των “ταύρων” χάνει τον τίτλο από τους Ρόκετς του Χακίμ Ολάζουαν το 1994 σε επτά παιχνίδια.

Ο “κλειδοκράτορας” του Μαϊάμι, το “Heat Culture” και το σήμερα

Τα δύσκολα, αλλά άκρως πετυχημένα χρόνια στην Νέα Υόρκη είχαν περάσει για τον Ράιλι, ο οποίος βρέθηκε στην ανατολική ακτή για λογαριασμό των Μαϊάμι Χιτ. Μια ομάδα που δεν γνώριζε από πρωταθλήματα, καθώς ήταν ένα franchise που συμπλήρωνε την περιφέρεια χωρίς να έχει τα τεράστια ονόματα στο ρόστερ της. Η αρκετά χαλαρή ζωή και το διαφορετικό “lifestyle” επηρέασε τον Πατ, ο οποίος θέλησε να αλλάξει την φιλοσοφία της ομάδας. Φέρνει νέα πρόσωπα στο scouting, στο προπονητικό επιτελείο και θέλει να κάνει την “χαλαρή” ομάδα του Μαϊάμι, ένα σύνολο άκρως ανταγωνιστικό, που θα βγάζει σκληράδα στο παρκέ και θα είναι μια υπολογίσιμη δύναμη στον χώρο του NBA. Για συνεχόμενες σεζόν οι Χιτ κάνουν καλές εμφανίσεις, πρωταγωνιστούν αλλά δεν καταφέρνουν να πιούν το νέκταρ του θριάμβου. Ο Ράιλι δεν απογοητεύεται και ψάχνει λύσεις. Το 2003 στο Draft, το Μαϊάμι επιλέγει τον Ντουέιν Γουέντ και αλλάζει την σύγχρονη ιστορία του. Το 2004 φέρνουν τον Σακίλ Ο’Νιλ και έχουν έναν παίκτη στην θέση “5” που μπορεί να κυριαρχήσει και με τον “Flash” να ανεβαίνει επίπεδα, κατάφερε να φτάσει στους τελικούς του 2006. Εκεί οι Χιτ επικράτησαν των Ντάλας Μάβερικς με 4-2 και κατέκτησαν το πρωτάθλημα. Εκεί ο Ράιλι λυτρώθηκε, φτάνοντας για μια ακόμα φορά στην “Γη της Επαγγελίας”, εδώσε χώρο στον Έρικ Σπόλστρα ώστε να οδηγήσει την ομάδα σε νέες επιτυχίες. Αυτό αργεί και στον φόβο ότι ο Γουέιντ μείνει μακριά από τους τίτλους ο Ράιλι κάνει ένα ραντεβού το οποίο αλλάζει την ιστορία.

Το καλοκαίρι του 2010, οι Λέικερς κατακτούν ένα ακόμα τρόπαιο και οι αντίπαλοι ψάχνουν τρόπο να τους ανταγωνιστούν. Οι Καβαλίερς είναι σε αγωνιστικό τέλμα και ο βασιλιάς χωρίς στέμμα ψάχνει δικαίωση. Σύμφωνα με την δημοσιογράφο Τζάκι ΜακΜιούλαν, ο ΛεΜπρόν συναντήθηκε με τον Ράιλι στην ανατολική ακτή. Ένα δείπνο με κρασί, χαλαρή μουσική και μια μακαρονάδα σε ένα ιταλικό εστιατόριο δεν φάνηκαν να συγκινούν τον Τζέιμς. Η πρόταση του Ράιλι δεν είναι αυτή που κάνει τον ΛεΜπρόν να πιστέψει στο πρότζεκτ αλλά η εμφάνιση του “νονού” επισκιάζει τον “βασιλιά”. Η δημοσιογράφος αναφέρει πως ο πρόεδρος των Χιτ του έδειξε μερικά από τα δαχτυλίδια του, τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής. Τα “ταλέντα” έφυγαν από το Οχάιο με προορισμό την Φλόριντα με την ιστορία να είναι αρχικά στρωμένη με αγκάθια. Ο χαμένος τελικός το 2011 από τους Μάβερικς ήταν σανίδα για τις δύσκολες φουρτούνες. Το 2012 πηγές από το Μαϊάμι αναφέρουν πως στην σειρά με τους Σέλτικς και τους τελικούς της ανατολής, με την Βοστώνη να προηγείται με 3-2, ο Ράιλι θα έβαζε βόμβα στον μαγικό κόσμο καθώς η ανταλλαγή του ‘”βασιλιά” θα ήταν πρώτο θέμα το καλοκαίρι σε περίπτωση αποκλεισμού. Τα υπόλοιπα είναι απλά ιστορία. Ο Ράιλι κατάφερε να μπει στον χάρτη του παγκόσμιου μπάσκετ, από μια σπόντα ενός θρύλου, αλλά με τις ικανότητες του, την διαχείρηση του και τις εξαιρετικές επικοινωνιακές του δεξιότητες, έσπασε την ισόβια κυριαρχία των Σέλτικς, δημιούργησε το “Lake Show”, επανέφερε τους Νικς στους τελικούς του NBA και έκανε τους Χιτ πρωταθληματική ομάδα. Το επιβλητικό στυλ και η αύρα του, θα μπορούσε σίγουρα να πείσει και τον πιο δυσκολόπιστο άνθρωπο και αν γινόταν ξανά κινηματογραφικό καστ για την ταινιά ο “νονός”… θα είχε τον ρόλο στο τσεπάκι του, καθώς θα έρβισκε τρόπο να τουμπάρει και τον σκηνοθέτη της ταινιάς, Φράνσις Φορντ Κόπολα, με τον δικό του μοναδικό τρόπο.

@Photo Credits: AP Photo