Ο Ρόκο Σιφρέντι, ο βασιλιάς του πορνό, έρχεται στο Netflix: «Δεν έχω αυνανιστεί ποτέ με τις δικές μου ταινίες»

«Ο Ρόκο Σιφρέντι επιδεικνύει απόλυτη έλλειψη σεμνότητας» γράφει ο Álex Vicente στην El Pais και συνεχίζει: «Η τεράστια αυτοπεποίθησή του -που φαίνεται να συνδέεται άμεσα με το καβάλο του- συνοδεύεται από μια κούραση που συνήθως ζωγραφίζεται στα πρόσωπα όσων έχουν φέρει εις πέρας δύσκολες, εξαντλητικές δουλειές. Άλλωστε, τον ερχόμενο Μάιο θα γίνει 60 ετών».

«Δεν πίστευα ποτέ ότι θα έφτανε αυτή η στιγμή, αλλά να ‘τη. Είμαι ήρεμος. Η σεξουαλικότητά μου εξακολουθεί να είναι σε τάξη, αλλά δεν είναι πλέον εκτός ελέγχου», δήλωσε ο Ιταλός πορνοστάρ ηθοποιός τον περασμένο Φεβρουάριο, κατά τη διάρκεια συνάντησης με δημοσιογράφους στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου. Στην ίδια εκδήλωση έκανε πρεμιέρα και η σειρά του Netflix εμπνευσμένη από τη ζωή του, με τίτλο «Supersex».

«Η σειρά του Netflix είναι ένα εσκεμμένο μείγμα μαλακού νεορεαλισμού -η μιζέρια της μεταπολεμικής Ιταλίας, η καλόκαρδη πόρνη, ο βίαιος αδελφός- και οι trashy εικόνες του Πάολο Σορεντίνο, η οποία προσπαθεί να αποδομήσει την αρρενωπότητα του Σιφρέντι»

Ο Ρόκο και ο γορίλας

Ο Σιφρέντι θα γιορτάσει την πρεμιέρα της παραγωγής με ένα οικογενειακό ταξίδι στο Κονγκό για να δει από κοντά το αγαπημένο του ζώο, τον γορίλα. Το ταξίδι είναι δώρο της συζύγου του, Rozsa Tassi, η οποία είναι, επίσης, ηθοποιός πορνό και πρώην Μις Ουγγαρία. Είναι παντρεμένοι εδώ και 30 χρόνια.

Η σειρά είναι μυθοπλασία, αν και το «98% είναι αληθινό», διαβεβαιώνει ο Σιφρέντι. «Το υπόλοιπο 2% παραλείφθηκε για να προστατεύσω την οικογένειά μου». Όλα ξεκινούν στη γενέτειρά του, την Ορτόνα, ένα μικρό παραθαλάσσιο σημείο στη νότια περιοχή του Αμπρούτσο, γνωστό κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ως «μικρό Στάλινγκραντ». Κατέληξε να ισοπεδωθεί, επειδή η περίφημη γραμμή Γκούσταβ που όριζε τις ναζιστικές οχυρώσεις περνούσε από εκεί.

Το Supersex αφηγείται την ιστορία του πώς ο γιος ενός ξυλουργού -που θα μπορούσε να είχε καταλήξει ιεροδιδάσκαλος, όπως επιθυμούσε η μητέρα του (ήταν το παιδί της μαμάς, ή αλλιώς ο mammone)- κατέληξε να θριαμβεύσει στο Παρίσι, τον Όλυμπο της πορνογραφικής βιομηχανίας τη δεκαετία του 1980. Αργότερα, τα κατάφερε στην Καλιφόρνια.

Δείτε το τρέιλερ του Supersex

«Γεννήθηκα γι’ αυτό»

Ο τίτλος της σειράς είναι το όνομα του αγαπημένου υπερήρωα του Σιφρέντι, πρωταγωνιστή ενός ερωτικού graphic novel με το οποίο ήταν εθισμένος στα νιάτα του: «Τον ανακάλυψα όταν ήμουν 11 ή 12 ετών και ήθελα να του μοιάσω. Γεννήθηκα γι’ αυτό».

«Ο Σιφρέντι άλλαξε τους κανόνες του πορνό για πάντα. Έγινε ο δάσκαλος του gonzo porn και ομαλοποίησε το σκληρό σεξ στην οθόνη, αλλά και ψυχολογικοποίησε τους χαρακτήρες που υποδύονταν: δεν ήταν πλέον απλώς φαλλοί με πόδια» γράφει ο Álex Vicente στην El Pais.

Αυτό οδήγησε την Catherine Breillat* να τον επιλέξει ως πρωταγωνιστή σε δύο από τις ταινίες της. «Στις ταινίες του, βάζει όλη του την ψυχή σε αυτές και αυτό φαίνεται», λέει η Γαλλίδα σκηνοθέτης.

(*Η Catherine Breillat είναι Γαλλίδα κινηματογραφίστρια, μυθιστοριογράφος και καθηγήτρια auteur cinema στο European Graduate School. Στην κινηματογραφική επιχείρηση για περισσότερα από 40 χρόνια, η Breillat επιλέγει να ομαλοποιήσει θέματα που είχαν προηγουμένως ταμπού στον κινηματογράφο).

Ο Σιφρέντι δέχτηκε αμέσως, γιατί ήθελε να μάθει πώς θα ήταν να θεωρείται «σοβαρός» ηθοποιός. «Το Supersex αντανακλά το κόστος της επιλογής αυτής της ζωής, η οποία δεν είναι τόσο εύκολη, αν και ο κόσμος βλέπει το διασκεδαστικό μέρος», σημειώνει ο Σιφρέντι.

«Φαίνεται να κουβαλάει την αμφιβολία για το ότι δεν ξέρει τι θα του συνέβαινε αν το πέος του μετρούσε μερικές ίντσες λιγότερο σε μήκος ή πλάτος.

»Στην πραγματικότητα, κανείς δεν ξέρει ακριβώς ποιες είναι οι διαστάσεις του. Σύμφωνα με διάφορες συνεντεύξεις, το μέλος του αναφέρεται ότι έχει μήκος μεταξύ εννέα και δέκα ιντσών. Το μυστήριο -όπως είπε κάποτε ο Luis Buñuel- είναι το βασικό στοιχείο σε κάθε έργο τέχνης» γράφει ο Álex Vicente.

Είναι ένα σημάδι της εποχής

Το Netflix πούλησε τη σειρά ως ένα σχεδόν φεμινιστικό έργο. Η δημιουργός του Supersex είναι μια γυναίκα – η Francesca Manieri – η οποία ήταν γνωστή μέχρι τώρα ως σεναριογράφος του L’immensità, με την Penélope Cruz, ή της σειράς We Are Who We Are, του Luca Guadagnino.

«Η αποστολή ήταν να επιθεωρήσω τον ανδρισμό και να παρατηρήσω το επίπεδο τοξικότητας στις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών, καθώς και τη δυνατότητα μιας νέας συνάντησης μεταξύ των δύο σε αυτή την ιστορική στιγμή», λέει η Manieri, καθισμένη δίπλα στο αντικείμενο μελέτης της. Στη σειρά, τον ηθοποιό υποδύεται ο Alessandro Borghi, ο οποίος του μοιάζει αλλόκοτα. Το 2016, ωστόσο, ο Σιφρέντι είχε πει ότι ο τέλειος υποψήφιος για να τον υποδυθεί ήταν ο Μάικλ Φασμπέντερ.

«Η σειρά του Netflix είναι ένα εσκεμμένο μείγμα μαλακού νεορεαλισμού -η μιζέρια της μεταπολεμικής Ιταλίας, η καλόκαρδη πόρνη, ο βίαιος αδελφός- και οι trashy εικόνες του Πάολο Σορεντίνο, η οποία προσπαθεί, όπως αναφέρει η Manieri, να αποδομήσει την αρρενωπότητα του Σιφρέντι» γράφει ο Álex Vicente.

«Πάντα δούλευα σε συνεργασία»

Μήπως ο ενδιαφερόμενος έχει αποδομήσει και τον εαυτό του; Μήπως έχει την αίσθηση ότι έχει κακομεταχειριστεί τις γυναίκες κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της καριέρας του;

«Δεν νομίζω ότι τους φέρθηκα άσχημα», ανασηκώνει τους ώμους του ο Σιφρέντι. «Ίσως τις καταλαβαίνω καλύτερα, αλλά ποτέ δεν είχα την αίσθηση ότι έκανα κάτι λάθος. Συχνά με έχουν περιγράψει ως βίαιο ερμηνευτή, ως ηθοποιό που καταφεύγει σε βίαιο σεξ. Αλλά αυτό δεν υπήρξε ποτέ πρόβλημα: το έκανα πάντα με ανθρώπους που συναινούσαν. Ποτέ δεν αισθάνθηκα ότι κακοποίησα καμία γυναίκα. Πάντα δούλευα σε συνεργασία».

Ο ίδιος θεωρεί ότι αυτή ήταν η βασική καινοτομία του στο πορνογραφικό είδος: να προσδώσει υποκειμενικότητα στις γυναίκες. «Το αστείο είναι ότι, στο πορνό, οι γυναίκες έχουν γίνει σαν τους άνδρες. Στο σημερινό πορνό, οι πιο δυνατοί ερμηνευτές είναι γυναίκες, όχι άνδρες», τονίζει.

Ο Ρόκο Σιφρέντι στις Κάννες

«Ο κόσμος γίνεται όλο και πιο αυστηρός»

Όταν τον ρωτούν γιατί ασχολήθηκε με το πορνό, απαντά πάντα ότι ήταν για να κάνει σεξ «με όσες περισσότερες γυναίκες μπορούσε». Υπάρχει όμως και ένας δεύτερος παράγοντας. «Ήθελα να ζήσω τη ζωή μου ως ελεύθερο ον», υποστηρίζει.

Θα ήθελε αυτό να είναι η κληρονομιά του: το σύνολο του έργου του να γίνει αντιληπτό ως ύμνος στην ελευθερία, την οποία αντιλαμβάνεται ως συνώνυμη της ακολασίας. «Ο κόσμος γίνεται όλο και πιο αυστηρός. Χάνουμε την ελευθερία για την οποία αγωνιστήκαμε», λέει. «Και, την ίδια στιγμή, άνδρες θαυμαστές μου γράφουν από όλο τον κόσμο -από το Ιράν, από τον αραβικό κόσμο, από την Αφρική- και θέλουν να γίνουν πορνοστάρ. Επιδιώκουν την ελευθερία να κάνουν και να είναι αυτό που τους κάνει ευτυχισμένους. Γι’ αυτό αγαπώ τη δουλειά μου».

Το δικό του πανεπιστήμιο του πορνό

Ο ηθοποιός έχει χτίσει μια μικρή αυτοκρατορία στη Βουδαπέστη, όπου ζει με τη σύζυγο και τα δύο παιδιά του. Στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας διατηρεί την εταιρεία παραγωγής του, καθώς και την ακαδημία Siffredi Hard Academy, ένα είδος πανεπιστημίου πορνό που εκπαιδεύει τους αστέρες του μέλλοντος χρησιμοποιώντας εκτεταμένες τεχνικές.

Η φιλμογραφία του Σιφρέντι αποτελείται από περίπου 1.700 τίτλους. Ωστόσο, σε αντίθεση με άλλους ηθοποιούς, ισχυρίζεται ότι δεν επανεξετάζει ποτέ τη δουλειά του. «Δεν έχω αυνανιστεί ποτέ με μια από τις ταινίες μου. Είναι αδύνατον, δεν μπορώ να το κάνω. Μπορώ να δω τα κομμάτια με τους διαλόγους και να τα βρω αστεία… αλλά τίποτα περισσότερο. Θα ήταν υπερβολικό».

Στα πρώτα επεισόδια, το Supersex μιλάει για τις δυσκολίες που είχε να συνδυάσει τον έρωτα και το σεξ. Ως νεαρός, συνήθιζε να τα βλέπει ως ανταγωνιστικά πράγματα. Με τα χρόνια, όμως, άλλαξε γνώμη. «Το σεξ με αγάπη, με συναισθήματα, είναι το καλύτερο. Είναι κάτι ανυπέρβλητο», επιβεβαιώνει. «Αλλά είμαι επίσης ικανός να το κάνω και χωρίς αγάπη».

Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους.

*Με στοιχεία από elpais.com