Πως οι ΗΠΑ διασπούν τη Δυτική Συμμαχία για χάρη δύο υπόδικων

Μπορεί το Ισραήλ να απολαμβάνει της πλήρους υποστήριξης των ΗΠΑ, έναντι του κατηγορητηρίου Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου κατά των Μπενιαμίν Νετανιάχου και Γιόαβ Γάλαντ για εγκλήματα πολέμου, αλλά δεν ισχύει το ίδιο για όλες δυτικές χώρες. Ο ασκός του Αιόλου ίσως είναι σε διαδικασία ανοίγματος.

Δεδομένης της απρόβλεπτης ατζέντας του επερχόμενου προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, άλλη μια διατλαντική αντιπαράθεση είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η δυτική συμμαχία.

Ωστόσο, σύμφωνα με τον ειδικό αναλυτή των Financial Times στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, Γκίντεον Ράχμαν, η σύγκρουση εντός του δυτικού στρατοπέδου για χάρη του Ισραήλ φαίνεται να κοντοζυγώνει, με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο να αποτελεί την πέτρα του σκανδάλου.

Υπενθυμίζεται ότι το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο είναι μια σχετικά πρόσφατη προσθήκη στο διεθνές νομικό σύστημα. Άρχισε να λειτουργεί μόλις το 2002. Οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία και το Ισραήλ δεν συγκαταλέγονται στις 124 χώρες που έχουν αποδεχθεί τη δικαιοδοσία του δικαστηρίου.

«Ωστόσο, η σκόπιμη καταστροφή του θα δημιουργήσει ένα επικίνδυνο μήνυμα – σε μια εποχή που οι αυταρχικές δυνάμεις είναι όλο και πιο σίγουρες για τη διεξαγωγή πολέμων και τη διάπραξη παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων» λέει ο Ράχμαν, καθώς βλέπει με προβληματισμό την φιλοϊσραηλινή πολιτική της Ουάσινγκτον.

Οι συνασπισμοί που κατασκευάζει η Αμερική εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας χτίζονται γύρω από την προσφυγή στο διεθνές δίκαιο, το οποίο πυροβολεί η Ουάσινγκτον

«Ορισμένοι Ισραηλινοί υπουργοί αναμένουν ήδη με χαρά ότι η κυβέρνηση Τραμπ θα επιτρέψει στο Ισραήλ να προσαρτήσει επίσημα τμήματα της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης και της Γάζας. Αυτό θα θεωρηθεί επικίνδυνο και παράνομο από την ΕΕ» αναφέρει.

Η κυβέρνηση Τραμπ είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επιβάλει κυρώσεις κατά του εισαγγελέα και του προσωπικού του Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, εκτιμά ο Ράχμαν. Γίνεται επίσης λόγος σε ρεπουμπλικανικούς κύκλους για καταστροφή του δικαστηρίου, ίσως απειλώντας με κυρώσεις στις χώρες που το χρηματοδοτούν. Η Ιαπωνία, η Γερμανία, η Γαλλία και η Βρετανία είναι οι τέσσερις μεγαλύτεροι χορηγοί στο Διεθνές Ποινικού Δικαστηρίου.

Οι «εχθροί των Εβραίων»

Ο Ράχμαν μάλιστα, υποστηρίζει ότι η τραμπική δεξιά θα ενστερνιστεί άνετα τον ισχυρισμό του Νετανιάχου ότι το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο καθοδηγείται από τον αντισημιτισμό. Το γεγονός ότι το δικαστήριο έχει επίσης κατηγορήσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν, τη Χαμάς και πολλούς Αφρικανούς ηγέτες θα παραμεριστεί καθώς το δικαστήριο και οι Ευρωπαίοι υποστηρικτές του χαρακτηρίζονται ως εχθροί των Εβραίων.

Μπορεί οι περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να έχουν κάνει πολλά για να στηρίξουν το Ισραήλ μετά την 7η Οκτωβρίου 2023, όπως οι Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία με ενδεχόμενο να έρθουν σε ρήξη με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, ωστόσο ο Ράχμαν πιστεύει ότι το ένστικτο των περισσότερων ευρωπαϊκών λαών θα είναι να συνδυάσουν την υποστήριξη για το δικαίωμα του Ισραήλ στην άμυνα με την υποστήριξη ενός διεθνούς νομικού συστήματος που επιβάλλει κανόνες πολέμου.

«Τα ζητήματα που διακυβεύονται υπερβαίνουν το άμεσο ζήτημα των πιθανών εγκλημάτων πολέμου στη Γάζα. Οι περισσότερες μεσαίες δημοκρατίες στην Ευρώπη και την Ασία κατανοούν τους κινδύνους της επιστροφής σε έναν κόσμο όπου οι μεγάλες δυνάμεις και οι πελάτες τους ενεργούν ατιμώρητα» φοβάται ο Ράχμαν, σημειώοντας ότι πλέον ορισμένες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου, όπως η αψήφηση απόφασης του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, δεν ακούγονται πολύ τρομακτικές.

Η αμερικανική αντίφαση

Ο Ράχμαν μάλιστα εντοπίζει και την εξής αντίφαση των ΗΠΑ. «Εάν η Αμερική, η οποία χαιρέτισε το κατηγορητήριο του Πούτιν, στρέφεται τώρα κατά του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και τη διεθνή έννομη τάξη που εκπροσωπεί, τότε οι πιθανότητες να πειστεί ένας σκεπτικιστής κόσμος να επιβάλει κυρώσεις κατά της Ρωσίας ή του Ιράν ή της Βόρειας Κορέας μειώνονται σημαντικά» λέει.

«Ως η πιο ισχυρή χώρα του κόσμου, η Αμερική μπορεί να αισθάνεται ότι η προσφυγή στο διεθνές δίκαιο και τους θεσμούς είναι κάτι που πρέπει να κάνουν μόνο οι αδύναμοι Ευρωπαίοι» αναφέρει ο αρθρογράφος, προειδοποιώντας όπμως πως «ακόμη και οι πανίσχυρες ΗΠΑ χρειάζονται συμμάχους και παγκόσμιους κανόνες».

«Οι συνασπισμοί που κατασκευάζει η Αμερική εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας χτίζονται γύρω από την προσφυγή στο διεθνές δίκαιο» λέει ο Ράχμαν.

«Οι ΗΠΑ έχουν χρησιμοποιήσει νομικές δικαιολογίες για να ενισχύσουν την απώθησή τους κατά της Κίνας στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ακόμη και οι Ρώσοι και οι Κινέζοι προσπαθούν πάντα να ισχυρίζονται ότι ενεργούν σύμφωνα με τους παγκόσμιους κανόνες. Γνωρίζουν ότι η ανοιχτή παραβίαση του διεθνούς δικαίου χάνει μια χώρα συμμάχους και την ανοίγει σε κυρώσεις», λέει καταλήγοντας πως «το διεθνές δίκαιο μπορεί να είναι απογοητευτικό και η λειτουργία του μπορεί να φαίνεται ασυνεπής. Αλλά ένας κόσμος χωρίς νόμο θα είναι ένα τρομακτικό και επικίνδυνο μέρος».