Ψήφισμα Σωματείου Καθαριστών – Καθαριστριών Λάρισας στη Γενική Συνέλυση της 8ης Μαρτίου

Γενική συνέλευση και κοπή πίτας πραγματοποίησε το Σωματείο Καθαριστών – Καθαριστριών ν. Λάρισας την Κυριακή 8 Μαρτίου, Ημέρα της Γυναίκας. Μετά τη συνέλευση εκδόθηκε το ακόλουθο ψήφισμα:

Μπείτε στην ομάδα μας στο WhatsUP και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

«Η Γενική Συνέλευση του σωματείου που πραγματοποιήθηκε στο Εργατικό κέντρο Λάρισας την Κυριακή 8 Μάρτη, απέτισε φόρο τιμής στην μνήμη των εργατριών στα ραφτάδικα της Ν. Υόρκης που με την απεργία τους έδειξαν τον τρόπο, του αταλάντευτου αγώνα.

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Με ταξική αδιαλλαξία καλούμε τους συναδέλφους στα σχολεία να κλείσουν τα αυτιά τους στις σειρήνες τις συνδικαλιστικής μαφίας, που προεκλογικά  συνεργάζονταν άψογα με την Δημοτική αρχή του Δήμου Λαρισαίων, τάζοντας μονιμοποιήσεις και σήμερα φόρεσαν άλλη μάσκα.

Οι εργολαβικές καθαρίστριες των σχολείων έχουν σωματείο, που έχει γράψει για μια και πλέον 10ετία αταλάντευτη ταξική ιστορία, ήταν φυσικό να ενοχλεί θεούς και δαίμονες, με σκοπό να θέλουν να το βγάλουν από τη μέση.

Τάζουν τα πάντα (μονιμοποιήσεις, αυξήσεις) για λίγους ψήφους, κρύβοντας όμως την αλήθεια ότι: Οι  εργολαβικές καθαρίστριες θα αποκοπούν από τον κλάδο συνολικά  και ότι δεν τους δέχεται για μέλη η ομοσπονδία δημοτικών υπαλλήλων. Αυτά τα τραγικά  γίνονται μόνο στη Λάρισα.

Η Γενική συνέλευση εξουσιοδοτεί τον πρόεδρο του σωματείου καθώς και το διοικητικό συμβούλιο να προβούν σε όποιες ενέργειες χρειαστούν για την διασφάλιση της ύπαρξης του σωματείου και για να βγάλουν τους τυφλοπόντικές από τα λαγούμια τους.

Καλούμε κάθε τίμιο εργαζόμενο ή φορέα  να πάρει θέση και να καταδικάσει την ψηφοθηρία που παίζεται στις πλάτες των εξαθλιωμένων καθαριστριών.»

Σε ομιλία της το μέλος του Δ.Σ. κ. Λίστας Γκουνέλας τόνισε:

Διεθνής Μέρα της Γυναίκας η 8η του Μάρτη, όμως δεν είναι πλατιά γνωστή η ιστορία της καθιέρωσης αυτής της επετείου. Η μέρα αυτή έχει τις ρίζες της βαθιά στην ιστορία του εργατικού κινήματος.

Η Β` διεθνής Συνδιάσκεψη των σοσιαλιστριών γυναικών, που συνήλθε στην Κοπεγχάγη το 1910, καθιέρωσε, μετά από πρόταση της επιφανούς προσωπικότητας του διεθνούς εργατικού κινήματος Κλάρας Τσέτκιν, τη μέρα της 8ης Μάρτη σαν Διεθνή Μέρα της Γυναίκας κάτω από δυο βασικά συνθήματα: την πάλη για τα δικαιώματά της και την πάλη για την ειρήνη.

Γιατί όμως, η επιλογή της συγκεκριμένης μέρας; Στις 8 του Μάρτη 1857, οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, κατεβαίνουν σε απεργία και διαδηλώσεις. Ζητούν ανθρώπινες συνθήκες δουλιάς και μείωση των ωρών εργασίας. Υπολογίζεται ότι οι γυναίκες εκείνη την εποχή δούλευαν στα εργοστάσια περίπου 16 ώρες τη μέρα ενώ οι μισθοί τους ήταν σημαντικά μικρότεροι απ’ τους μισθούς των ανδρών.

Ετσι στα αιτήματα των εργατριών της Νέας Υόρκης περιλαμβανόταν και η μείωση των ωρών εργασίας στις 10, αλλά και η εξίσωση των μισθών ανδρών και γυναικών. Ομως εκτός των άλλων διακρίσεων, οι εργάτριες είχαν να αντιμετωπίσουν και τη διάκριση που γινόταν ανάμεσα στους εργαζόμενους αγγλοσαξονικής καταγωγής και στους υπόλοιπους υπέρ των πρώτων.

Η απεργία της 8ης του Μάρτη 1857 ήταν απ’ τις σημαντικότερες στιγμές του εργατικού κινήματος διεθνώς, αφού έβαζε στην πρώτη γραμμή τα ζητήματα κατά της εκμετάλλευσης, κατά των φυλετικών διακρίσεων, κατά της ανισοτιμίας ανδρών και γυναικών. Αισθανόμενοι την απειλή μιας γενικευμένης εργατικής εξέγερσης, οι εργοστασιάρχες απαντούν με ομαδικές απολύσεις και εξαπολύουν τους «μπράβους», για να τρομοκρατήσουν τις εργάτριες που πρωτοστατούσαν στην απεργία. Παρά την τρομοκρατία, οι διαδηλώσεις εκείνης της μέρας χαρακτηρίστηκαν από το μέγεθος και τη μαχητικότητά τους. Στους εργοδότες και στην κυβέρνηση δεν έμενε άλλος δρόμος από το να χρησιμοποιήσουν την αστυνομία. Οι αστυνομικές δυνάμεις ρίχνονται με μανία πάνω στις εργάτριες, οι διαδηλώσεις βάφτηκαν στο αίμα.

• Τιμούμε- εμπνεόμαστε από τους αγώνες των γυναικών όλου του κόσμου για ισοτιμία
• Σήμερα στο 2020 εμπνεόμαστε από τους αγώνες του εργατικού κινήματός και απαντάμε σε κάθε εργοδοτική παράταξή που ονομάζετε μάλιστα και ταξική λέγοντας ότι δεν χρειάζονται αγώνες, αλλά χειραψίες και γνωριμίες ότι για εμάς οι αγώνες των προγόνων μας αποτελούν πηγή έμπνευσης, φάρος και οδηγός.