Στον ΣΥΡΙΖΑ παλεύουνε να βγάλουν άκρη, η Αριστερά έπεσε σε χειμερία νάρκη

Αγαπημένα μου golden boys, αδικημένοι μου μικροαστοί, φτωχοί μου προλετάριοι, λατρεμένες μου βιοπαλαίστριες, εδώ και ώρα μου έχει κολλήσει εκείνο το παλιό γιουροβιζιονικό χιτ που έλεγε «θα’ ναι σαν να μπαίνει η Άνοιξη, θα’ ναι ουρανού κατάνυξη, θα’ ναι σαν να μπαίνει η Άνοιξη στα ξαφνικά».

Άνοιξη παντού!

«Το τραγουδούσε η Βόσσου στην παρουσίαση του κόμματος Κασσελάκη», έσπευσε να με ενημερώσει η Ντιντί για να μου λυθεί κι εμένα η απορία, πως μου ήρθε πρωϊνιάτικα να τραγουδάω γιουροβιζιονικά άσματα. Αν είναι για τον Stefanos, χαλάλι, θα το πω και θα το φωνάξω. Και όχι μόνο αυτό, αλλά θα θυμηθώ κι άλλο ένα γιουροβιζιονικό άσμα, το «Εμείς το Χειμώνα θα φοράμε ανοιξιάτικα», γιατί, να μου το θυμηθείτε, θα φορεθεί πολύ ο Stefanos (που κατά τη Σοφία Βόσσου είναι ολόιδιος η Άνοιξη), αυτόν τον Χειμώνα.

Γραφεία

Έδωσε λοιπόν το πρώτο δείγμα γραφής του ο Stefanos στον Ταύρο και όντας απαλλαγμένος πλέον από τους πλεμπαίους του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να δημιουργήσει το κόμμα των ονείρων του. Είπε πολλά στον κόσμο που ήταν μαζεμένος εκεί και πλέον σπεύδει να ανανεώσει το ενοικιαστήριο των 1.500 τ.μ. γιατί τελικά τα γραφεία θα τα κρατήσει. Γίνεται να είσαι αρχηγός κόμματος και να μην έχεις γραφεία; Δεν γίνεται.

Λάμψη

Το σήριαλ πάντως, όπως όλα δείχνουν, μετατίθεται πλέον για τις δικαστικές αίθουσες, με το κόμμα να δηλώνει ότι θα τον πάει στον εισαγγελέα για το «πόθεν έσχες» κι εκείνος να ανακοινώνει πως θα πάει στη δικαιοσύνη τους συκοφάντες του. Αν ανήκατε στους θιασώτες της «Λάμψης» και του «Καλημέρα Ζωή», δικαιώνεστε, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον είναι ένα μείγμα του «Η Λάμψη της λάμπας που τρεμοσβήνει» και του «Καλημέρα Ζωή, Καληνύχτα Θλίψη».

Συγκίνηση

Αλλά υπάρχει και το πολιτικό επίδικο πλέον κι αυτό έχει να κάνει με το αν ο ΣΥΡΙΖΑ παραμείνει στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης ή αν θα πάρει τη θέση του το ΠΑΣΟΚ. Ο Νίκος ο Ανδρουλάκης τρίβει τα χέρια του με ικανοποίηση. Μέσα σ’ ένα μήνα καθάρισε με την ηγεσία στο κόμμα του και ξαφνικά του έρχεται το θείο δώρο να γίνει και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεν είναι λίγα αυτά που συμβαίνουν και η συγκίνηση είναι μεγάλη.

Χοροί

Εγώ πάντως θα σταθώ σε δύο τεράστιες περσόνες του εμφυλίου του ΣΥΡΙΖΑ. Τη Θεοδώρα τη Μεγάλη, την Τζάκρη και την Όλγα Γεροβασίλη. Μετά το αντάμωμα στο Γκάζι, πήγαν με τις παρέες τους σε ξεχωριστά μαγαζιά και επιδόθηκαν σε ζεϊμπεκιές. Η κάθε μία βέβαια γιόρταζε για διαφορετικό λόγο, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Όπως λέει και το τραγούδι το σημαντικό είναι να «χορέψετε, χορέψετε τα νιάτα να χαρείτε γιατί σε τούτο τον ντουνιά δεν θα τα ξαναβρείτε».

Τοπίο

Κι αυτό επειδή καλοί είναι οι χοροί και τα πανηγύρια αλλά σε λίγες μέρες θα σκάσουν μύτη και οι πρώτες δημοσκοπήσεις που μαθαίνω ότι τρέχουν ήδη, για το νέο τοπίο που αναδεικνύεται μετά την τρίτη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί λοιπόν θα δούμε ποιος θα χορεύει ζεϊμπέκικο ή ποιος θα αρχίσει το χορό στο ταψί, ανάλογα με τα ευρήματα.

Τσάι και συμπάθεια

Η Ντιντί με ενημέρωσε πως κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου διεξαγόταν στο ΣΕΦ και το συνέδριο της Νέας Αριστεράς. Ομολογώ ότι χαμπάρι δεν πήρα και είναι κρίμα γιατί αυτές οι μαζώξεις της διανόησης πολύ που πάνε ως προσωπικότητα. Αυτό το «τσάι και συμπάθεια» με εκφράζει κατά βάθος, ωστόσο αναρωτιέμαι αν απ’ το μυαλό κάποιων από εκείνους που αποχώρησαν νωρίς απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ περνάει η ιδέα να τα ξαναβρούν με τους παλιούς τους συντρόφους.

Νάρκη

Προς το παρόν δεν διαβλέπω κάτι τέτοιο να συμβαίνει. Η Ντιντί βέβαια που ξέρει καλύτερα αυτά τα αριστερίστικα υποστηρίζει ότι αν ξαναμπεί ο Alexis στο παιχνίδι, τότε μπορεί να έχουμε μια μάζωξη απ’ τα παλιά, ένα remake της ταινίας «Η εαρινή σύναξις των αγροφυλάκων», σε στυλ «η εαρινή επανένωσις των Αριστερών». Πάλι στην Άνοιξη καταλήγουμε λατρεμένοι μου, αυτή τη λαμπρή εποχή του χρόνου η Φύση ανασταίνεται μετά τον δύσκολο χειμώνα και τα λουλούδια ανθίζουν. Προς τα εκεί λένε οι φήμες, προσδιορίζονται οι νέες κινήσεις του Alexis. Οπότε μην ανησυχείτε. Πάτε για ύπνο και θα σας ξυπνήσω εγώ εκεί στα τέλη Μάρτη. Η Αριστερά έπεσε σε χειμερία νάρκη.

Δύσκολα

Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να «γέμισε» την πολιτική δημοσιότητα των τελευταίων ημερών, αλλά εκεί στο Μέγαρο Μαξίζουν συνεχίζουν να βρίσκονται στον απόηχο των αμερικανικών εκλογών. Συζητήσεις επί συζητήσεων. Επισήμως και ανεπισήμως. Οπως και στη Κοινοβουλευτική Ομάδα. Αυτό όμως που τους ανησυχεί πολύ – πάααρα πολύ! – είναι το γεγονός ότι ο Ντόναλντ Τραμπ εκλέχθηκε πρόεδρος από την λεγόμενη «λαϊκή ψήφο». Δηλαδή η αμερικανική εργατική τάξη ψήφισε Τραμπ! Ήταν δηλαδή η λαϊκή δυσαρέσκεια που ανέτρεψε τους Δημοκρατικούς.

Λέτε κι εδώ;

Και σκέφτονται τώρα διάφοροι, εντός ή πέρι του Μεγάρου Μαξίμου: Λέτε να συμβεί κι εδώ το ίδιο; Λέτε να γίνει το ίδιο πράγμα από το «κάτω τμήμα» της κοινωνίας και να στείλουν το πρωθυπουργό μία ώρα αρχύτερα στις … Βρυξέλλες – ή στο σπίτι του; Πάρτε όποιο σενάριο θέλετε. Εγώ έχω «χάσει την μπάλα» με τα διακινούμενα σενάρια! Το μόνο βέβαιο είναι ότι τους έχει πιάσει … «τεταρταίος πυρετός» που λένε! Είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο κ. Μητσοτάκης ανακοίνωση την πρόσληψη 650 πυροσβεστών – μετά από την κατάληψη του υπουργείου κι αφού τους είχαν «σαπίσει» στο ξύλο και τους «μπούκωσαν» με δακρυγόνα;