Ταυτόχρονη Ολική Αρθροπλαστική Ισχίου με ελάχιστα επεμβατική μέθοδο ASI

Η Ελάχιστα Επεμβατική Ολική Αρθροπλαστική Ισχίου με τη Μέθοδο ASI (Anterior Supine Intermuscular, Πρόσθια Προσπέλαση) είναι μια καινοτόμος τεχνική που στοχεύει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών που υποφέρουν από σοβαρή αρθρίτιδα ισχίου. 

«Η επέμβαση αυτή γίνεται μέσω μιας μικρής πρόσθιας τομής, η οποία επιτρέπει στον χειρουργό να φτάσει στην άρθρωση του ισχίου χωρίς να αποκόψει και να τραυματίσει μύες και τένοντες. Αυτό καθιστά τη μέθοδο ASI εξαιρετικά φιλική προς τους ιστούς σε σύγκριση με τις παραδοσιακές τεχνικές και βοηθά στη μείωση του μετεγχειρητικού πόνου, σε μικρότερη απώλεια αίματος περιεγχειρητικά και στην ταχύτερη αποκατάσταση και επάνοδο στις καθημερινές δραστηριότητες», επισημαίνει ο κ. Θωμάς Κρίθυμος, Ορθοπαιδικός Χειρουργός, Επιμελητής της Κλινικής Ώμου-Γόνατος του Metropolitan General και προσθέτει ότι σύμφωνα με τις διεθνείς μελέτες ο κίνδυνος φλεγμονής και μετεγχειρητικού εξαρθρήματος είναι αισθητά μειωμένος σε σχέση με παραδοσιακές προσπελάσεις.

Τεχνική ASI ή AMIS;

«Πέραν των προφανών πλεονεκτημάτων της τεχνικής ASI έναντι των συμβατικών προσπελάσεων στην αρθροπλαστική ισχίου η μέθοδος αυτή προσφέρει επιπλέον σημαντικά πλεονεκτήματα και σε σχέση με τις άλλες μεθόδους ελάχιστης επεμβατικότητας, όπως τη μέθοδο AMIS (Anterior Minimally Invasive Surgery).

Με τη μέθοδο AMIS λόγω της χρήσης μεγάλης έλξης και τάσης σε ειδικό χειρουργικό τραπέζι μπορεί διεγχειρητικά να προκληθεί κάταγμα μηριαίου ή ποδοκνημικής και μετεγχειρητικά αίσθημα αιμωδίας (μούδιασμα) ως αποτέλεσμα ερεθισμού κάποιου νεύρου. Σχετική αντένδειξη αποτελούν επίσης ασθενείς μετά από ολική αρθροπλαστική γόνατος, καθώς υπάρχει κίνδυνος συνδεσμικής κάκωσης, εξαρθρήματος ή και περιπροθετικού κατάγματος.

Η προσπέλαση ASI αποτελεί τη λύση στα προβλήματα που παρουσιάστηκαν με την AMIS. Η επέμβαση γίνεται σε ύπτια θέση και καθώς τα πόδια του ασθενούς είναι ελεύθερα, εξασφαλίζεται ο διεγχειρητικός έλεγχος του ισoσκελισμού, ενώ αποφεύγονται διεγεχειρητικά κατάγματα», εξηγεί. 

Γίνεται και ταυτόχρονη Ολική Αρθροπλαστική Ισχίου;

«Η ταυτόχρονη ολική αρθροπλαστική και των δυο ισχίων αποτελεί την τελευταία εξέλιξη της ορθοπαιδικής στο ολοένα και πιο συχνό πρόβλημα της εκφυλιστικής οστεοαρθρίτιδας. Αυτό επιτυγχάνεται με την ελάχιστης παρεμβατικότητας πρόσθια πρσπέλαση ASI και το πρωτόκολλο βραχείας νοσηλείας και αποκατάστασης “rapid recovery”. Ως προς τις ενδείξεις ιδανικοί υποψήφιοι είναι ασθενείς κάτω των 75 ετών, σε καλή φυσική κατάσταση και χωρίς καρδιαγγειακές ή πνευμονικές παθήσεις. Ιατρικές αντενδείξεις αποτελούν σοβαρή καρδιακή ανεπάρκεια, διαταραχές πήξης, αναιμία που δεν διορθώνεται προεγχειρητικά, χρόνια νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια και BMI>40», αναφέρει.

Πλεονεκτήματα της ταυτόχρονης ολικής αρθροπλαστικής ισχίου

• Ο ασθενής υποβάλλεται σε ένα μόνο χειρουργείο, μια νάρκωση και, επομένως μειώνει τη συνολική διάρκεια ανάρρωσης, καθώς δεν απαιτούνται δύο ξεχωριστές περίοδοι αποκατάστασης.
• Γίνεται εξοικονόμηση χρόνου και κόστους, τόσο από πλευράς νοσηλείας όσο και φαρμακευτικής κάλυψης.
• Η περίοδος αποκατάστασης μειώνεται αισθητά και επίσης το άγχος δυο χειρουργικών επεμβάσεων. 

Η διαδικασία

Ο ορθοπαιδικός χειρουργός χρησιμοποιεί προηγμένη τεχνολογία, ατραυματικές προσπελάσεις όπως την ASI, πρωτόκολλα ταχείας αποκατάστασης και εμφυτεύματα προσαρμοσμένα στην ιδιαίτερη ανατομία του κάθε ασθενή.

Αξιοποιώντας τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η τεχνική ελάχιστης επεμβατικότητας ASI και τα πρωτόκολλα ταχείας αποκατάστασης “rapid recovery” (ελάχιστο χειρουργικό τραύμα, ελάχιστος μετεγχειρητικός πόνος, μειωμένες απώλειες αίματος, ταχεία αποκατάσταση) ο χρόνος νοσηλείας περιορίζεται σημαντικά σε μία ή δύο μέρες. Η επάνοδος στις καθημερινές δραστηριότητες γίνεται γρήγορα χωρίς να απαιτούνται μακροχρόνιες αναρρωτικές άδειες ή νοσηλεία σε κέντρα αποκατάστασης.

Ασφάλεια και Ανάρρωση

«Με τη χρήση σύγχρονων αναισθησιολογικών τεχνικών και ελάχιστα επεμβατικών μεθόδων, η ταυτόχρονη αρθροπλαστική ισχίου είναι πλέον ασφαλής για τον κατάλληλο υποψήφιο με απουσία σοβαρού νοσήματος. Έρευνες έχουν δείξει πως ο χειρουργικός χρόνος, η πιθανότητα εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης και άλλες γενικότερα μετεγχειρητικές επιπλοκές είναι αισθητά μειωμένοι σε σχέση με τη διενέργεια δύο χειρουργικών επεμβάσεων», καταλήγει ο κ. Κρίθυμος.