Τούρκος δικηγόρος: «Η Τουρκία οφείλει να πληρώσει αποζημιώσεις στην Ελλάδα για το πογκρόμ του 1955»

«Η Τουρκία θα πρέπει να πληρώσει αποζημιώσεις στην Ελλάδα για το πογκρόμ της 6-7 Σεπτεμβρίου». Στο άρθρο της αγγλόφωνης έκδοσης της τουρκικής αντιπολιτευόμενης ιστοσελίδας Gerceknews ο τούρκος δικηγόρος, Ορχάν Κεμάλ Τζενγκίζ, ο οποίος έχει ειδίκευση στα ανθρώπινα δικαιώματα, κάνει αναδρομή στα γεγονότα της 6-7 Σεπτεμβρίου 1955.

Μπείτε στην ομάδα μας στο WhatsUP και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Υπογραμμίζει δε ότι «αν κοιτάξει κανείς τι συνέβη το 1955, τις ημέρες 6-7 Σεπτεμβρίου, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι επρόκειτο για ειδεχθή εγκλήματα, που σαφώς συνιστούν βασανιστήρια, καταστροφή περιουσίας, εγκλήματα μίσους, ακόμη και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Επομένως, δεν θα πρέπει να υπάρχουν χρονικοί περιορισμοί για την παροχή επανόρθωσης στα θύματα».

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε επίσης: Σεπτεμβριανά 1955: Το πογκρόμ του τουρκικού όχλου κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης

Σημειώνει δε ότι «η αναγνώριση και η αντιμετώπιση του παρελθόντος θα συνέβαλλε στον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας».

Αναλυτικά το άρθρο αναφέρει:

Η επίθεση από τον όχλο

«Απλώς προσπαθήστε να φανταστείτε κάτι για μια στιγμή: Η γειτονιά σας δέχεται επίθεση από όχλους χιλιάδων ανθρώπων. Αυτοί οι βίαιοι άνθρωποι φαίνονται πολύ θυμωμένοι και ανεξέλεγκτοι από τη μια, αλλά από την άλλη επιλέγουν τους στόχους τους πολύ προσεκτικά. Και συνειδητοποιείς ότι αυτοί οι άνθρωποι επιτίθενται μόνο στα μέλη της μειονότητας που ανήκει η κοινότητά σου.

»Λεηλατούν ό,τι βρουν. Καταστρέφουν κάθε περιουσία που βρίσκεται στο δρόμο τους. Επιτίθενται σε χώρους λατρείας και νεκροταφεία. Βιάζουν γυναίκες. Και όταν αυτά τα βάρβαρα πλήθη τα κάνουν όλα αυτά, ο κρατικός μηχανισμός είναι εξαφανισμένος. Δεν μπορείτε να δείτε κάποιον αστυνομικό για βοήθεια. Και αυτές οι επιθέσεις συνεχίζονται αδιάκοπα για τουλάχιστον δύο ημέρες.

»Ακόμα κι αν δεν δεχόσαστε επίθεση κατά τη διάρκεια αυτής της μαζικής τρέλας, θα είχατε τραυματιστεί και μόνο αντικρύζοντας την, σωστά;

Ο εφιάλτης ονομάστηκε «γεγονότα»

»Αυτός ο εφιάλτης, τον οποίο προσπαθώ να σας ενθαρρύνω να κάνετε εικόνα, συνέβη πριν από 67 χρόνια στην Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη εναντίον κυρίως Τούρκων πολιτών ελληνικής καταγωγής και άλλα μέλη μειονοτήτων που ζουν εκεί. Στην Τουρκία, αυτές οι μέρες ονομάζονται «γεγονότα 6-7 Σεπτεμβρίου 1955». Πιστεύω ότι ο τίτλος «γεγονότα» είναι απλώς μια εφεύρεση για να υποβαθμίσει τη σοβαρότητα του τι ακριβώς συνέβη.

»Ορισμένοι έχουν ονομάσει σωστά αυτά τα «γεγονότα» πογκρόμ, όρος που προέρχεται από τα ρωσικά, και το πιο γνωστό παράδειγμα του οποίου ήταν η «Kristallnacht» (Νύχτα των Κρυστάλλων) που διέπραξαν οι Ναζί το 1938 στη Γερμανία.

»Ως αποτέλεσμα αυτών των «γεγονότων», σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, υπέστησαν ζημιές 4.214 σπίτια, 1.004 επιχειρήσεις, 73 εκκλησίες, 1 συναγωγή, 2 μοναστήρια, 26 σχολεία και 5.317 κτίρια όπως εργοστάσια, ξενοδοχεία και ταβέρνες. Σύμφωνα με τουρκικά ΜΜΕ, 11 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε αυτές τις επιθέσεις, ενώ ελληνικές πηγές αναφέρουν 15 θανάτους. Σύμφωνα με τους επίσημους αριθμούς, 30 άνθρωποι τραυματίστηκαν ενώ ανεπίσημα στοιχεία αναφέρονται σε 300. Εκατοντάδες γυναίκες εκτιμάται ότι βιάστηκαν. Μόνο στο Ελληνικό Νοσοκομείο Μπαλουκλί, 60 Ελληνίδες νοσηλεύτηκαν μετά από σεξουαλική επίθεση.

Η προβοκάτσια των ΜΜΕ

»Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης έπαιξαν έναν αρκετά προβοκατόρικο ρόλο πριν από τα πογκρόμ. Ξεσήκωσαν τον κόσμο εναντίον Τούρκων πολιτών ελληνικής καταγωγής. Το πρόσχημα ήταν η ένταση στην Κύπρο και παρουσίαζαν τους Έλληνες στην Τουρκία ως συνεργάτες ή την πέμπτη φάλαγγα του «εχθρού».

Ο στόχος επετεύχθη

»Πολλά χρόνια αργότερα, ένα σχόλιο ενός στρατιωτικού αξιωματικού έδωσε ενοχοποιητικά στοιχεία ότι τα Γεγονότα της 6ης-7ης Σεπτεμβρίου σχεδιάστηκαν και ενορχηστρώθηκαν από το κράτος. Σε συνέντευξή του το 1991, ο απόστρατος στρατηγός Sabri Yirmibesoglu, επικεφαλής του Τμήματος Ειδικού Πολέμου, είπε ότι «η 6-7 Σεπτεμβρίου ήταν έργο του Ειδικού Πολέμου και οργανώθηκε θαυμάσια. Πέτυχε τον στόχο του».

»Είναι πράγματι μεγάλη «επιτυχία» που δεν μπορείς να δεις πλέον κανέναν Έλληνα ιδιοκτήτη καταστήματος στη λεωφόρο Istiklal, στο Πέρα, ενώ πριν από τα «γεγονότα» οι περισσότερες από αυτές τις επιχειρήσεις ανήκαν σε Έλληνες και άλλες μειονότητες.

»Μετά από αυτές τις επιθέσεις, πολλοί Έλληνες εγκατέλειψαν την Τουρκία και ο υπόλοιπος πληθυσμός αναγκάστηκε να φύγει καθώς επίσης και στις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Τώρα έχουμε έναν μικρό πληθυσμό Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη. Ο αριθμός τους είναι μερικές χιλιάδες το πολύ.

»Μπορείτε να βρείτε πολλές άλλες λεπτομέρειες για τα πογκρόμ του 1955 στο διαδίκτυο. Η πρόθεσή μου δεν είναι να σας δώσω εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες για αυτές τις άσχημες σελίδες της ιστορίας της Τουρκίας. Έγραψα αυτό το άρθρο σήμερα, φυσικά εν μέρει για να αποτίσω φόρο τιμής στα θύματα που εξακολουθούν να ζουν στην Κωνσταντινούπολη, καθώς και στους ανθρώπους που είναι διάσπαρτοι σε όλο τον κόσμο.

Το ανεκπλήρωτο καθήκον της Τουρκίας

»Ωστόσο, θα ήθελα επίσης να τονίσω το μακροχρόνιο, ανεκπλήρωτο καθήκον της Τουρκίας σχετικά με αυτά τα γεγονότα από το παρελθόν. Η τουρκική κοινωνία πρέπει να αντιμετωπίσει αυτό το παρελθόν. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι παρακολούθησαν αυτές τις βάρβαρες πράξεις στην Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη. Πρέπει να μιλήσουμε για αυτήν την τρέλα και τον βανδαλισμό. Εάν μια μέρα η Τουρκία θέλει να αποκτήσει δημοκρατικό καθεστώς, η τουρκική κυβέρνηση θα πρέπει να ζητήσει συγγνώμη από όλα τα θύματα και τους διαδόχους τους. Η Τουρκία πρέπει να καταβάλει αποζημίωση σε όλα τα θύματα αυτών των αποτρόπαιων εγκλημάτων.

»Όταν αρχίζουμε να συζητάμε αυτού του είδους τα θέματα στην Τουρκία, πολλοί νομικοί επιλέγουν να εξετάσουν τη φορμαλιστική ερμηνεία ορισμένων νομικών ζητημάτων, όπως η παραγραφή. Ωστόσο, το διεθνές δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα τείνει όλο και περισσότερο να είναι μη φορμαλιστικό όταν πρόκειται για σοβαρά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, εγκλήματα βασανιστηρίων, εγκλήματα μίσους κ.λπ.

Ειδεχθή εγκλήματα

»Αν κοιτάξετε τι συνέβη το 1955, τις ημέρες 6-7 Σεπτεμβρίου, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι επρόκειτο για ειδεχθή εγκλήματα, που σαφώς συνιστούν βασανιστήρια, καταστροφή περιουσίας, εγκλήματα μίσους, ακόμη και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Επομένως, δεν θα πρέπει να υπάρχουν χρονικοί περιορισμοί για την παροχή επανορθώσεων στα θύματα.

»Και πολύ πιο σημαντικό, όπως δήλωσε η Αρμένια δικαστής Glumyan στη Συμφωνητική της γνώμη στην υπόθεση Janwiec και άλλοι κατά Ρωσίας ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με αναφορά σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, «… οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αυτού του είδους μπορούν να αποτραπούν και επανορθώνονται στο μέλλον μόνο με την προθυμία και την ετοιμότητα του εναγόμενου Κράτους να αντιμετωπίσει το παρελθόν του και να μην θάψει την ιστορία του κάτω από το χαλί».

»Επομένως, καμία αποζημίωση δεν θα ήταν υπερβολική ώστε να πληρώσει η Τουρκία για τις θηριωδίες του παρελθόντος, αν σκεφτεί κανείς πόσο θα συνέβαλαν τέτοιου είδους διαδικασίες στον εκδημοκρατισμό αυτής της χώρας!»