Βουλή :Ο Πρόεδρος «ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ»Βασίλης Στίγκας, για καταστροφές στη Θεσσαλία & στον Έβρο!

Γιάννης Αποστολίδης

Ο Πρόεδρος των «ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ», Β. Στίγκας, για καταστροφές στη Θεσσαλία & στον Έβρο: «Το μόνο που ξέρετε είναι να κατασκευάζετε δομές για τους Αλλόθρησκους που εισβάλλουν κατά Εκατομμύρια!»

Δριμεία κριτική, για τους χειρισμούς της κυβέρνησης, για την ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας και του Έβρου, άσκησε ο Πρόεδρος της Κ.Ο. «ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ», Βασίλειος Στίγκας, από το Βήμα της Βουλής την Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 2023. Η τοποθέτηση του κ. Στίγκα εντάσσεται στο πλαίσιο της συζήτησης στην Ολομέλεια, σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, κατόπιν αιτήματος του Πρωθυπουργού, με αντικείμενο την ενημέρωση για την υλοποίηση των πρωτοβουλιών της Κυβέρνησης σχετικά με την αποκατάσταση των ζημιών από τις φυσικές καταστροφές στη Θεσσαλία και στον Έβρο και την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.

Παραθέτουμε το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Προέδρου των «ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ», Βασίλειου Στίγκα:

Η ενημέρωση διεξάγεται με τη διαδικασία του άρθρου 142Α του Κανονισμού της Βουλής, στο πλαίσιο της οποίας, οι πρόεδροι των κοινοβουλευτικών ομάδων της αντιπολίτευσης μπορούν να αναπτύξουν τις απόψεις τους για το περιεχόμενο της ανακοίνωσης της κυβέρνησης.

Σήμερα, αφού μας προσκάλεσε ο κ. Πρωθυπουργός και ενεμφανίσθει στην Βουλή μετά από αρκετό καιρό να συζητήσουμε για τις μεγάλες καταστροφές στην Θεσσαλία και στον Έβρο, θα αναφερθώ πρωτίστως στο τρομοκρατικό κλίμα που προσπαθεί να περάσει στην Ελληνική κοινωνία.

Πριν από τρεις μήνες, ο κ. Κικίλιας είχε δηλώσει ότι:

«Δυστυχώς για μία ακόμη φορά η συντριπτική πλειοψηφία των πυρκαγιών ήταν από ανθρώπινο χέρι, ήταν εμπρησμοί είτε από εγκληματική αμέλεια είτε από πρόθεση, και για μία ακόμη χρονιά υπάρχουν καταγγελίες για ταυτόχρονη εκδήλωση πυρκαγιών στην ίδια περιοχή σε κοντινές αποστάσεις.

Η κλιματική κρίση που έδωσε έναν ιστορικά πρωτοφανή σε διάρκεια καύσωνα, είναι εδώ, δεν είναι θεωρία, είναι βίωμα, δεν είναι φέτος μόνο, θα είναι διαρκής με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Για να καταλάβετε, [συνέχισε ο κ. Κικίλιας] την τελευταία δεκαετία, ακραίο καύσωνα σε συνδυασμό με ισχυρούς ανέμους είχαμε μία ημέρα το 2012, δύο ημέρες το 2019 και ένα τριήμερο το 2021, άρα η κατάσταση επιδεινώνεται, όπως δείχνουν τα στοιχεία, και πρέπει οι πολιτικοί, ο κρατικός μηχανισμός και οι πολίτες, με μεγάλη υπευθυνότητα και σοβαρότητα, να αντιμετωπίσουμε αυτήν τη νέα συνθήκη».

Αυτή ήταν μία από τις χαρακτηριστικότερες προσπάθειες της κυβέρνησης να πείσει τον ελληνικό λαό ότι οι πυρκαγιές είναι αποτέλεσμα της κλιματικής κρίσης.

Όποιος, όμως, έμπαινε στον κόπο να μελετήσει έστω πρόχειρα το περιεχόμενο αυτής της δήλωσης, θα καταλάβαινε γρήγορα ότι επρόκειτο για μια κάκιστη θεατρική παράσταση του υπουργού Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, φυσικά για λογαριασμό της κυβέρνησης.

Παρεμπιπτόντως: Μέχρι και το όνομα του υπουργείου άλλαξε, προκειμένου να πεισθούμε ότι «η κλιματική αλλαγή είναι εδώ», κατά την φράση καρμπόν που χρησιμοποιεί ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί και βεβαίως τα δημοσιογραφικά δεκανίκια τους για να τρομοκρατούν τον λαό με τους εχθρικούς μπαμπούλες της κάθε κρίσης που υψώνουν κάθε τρεις και λίγο πάνω από την νηπιακή κούνια του!

Όπως ακούγαμε ότι «ο κορωνοϊός είναι εδώ» και ότι «ήρθε για να μείνει», το ίδιο ακούμε και με τις υπόλοιπες απειλές:

«η κλιματική αλλαγή είναι εδώ», «η ακρίβεια είναι εδώ».

Γι’ αυτό άλλωστε η παγκόσμια ελίτ που καθοδηγεί τα νήματα των κυβερνητικών μαριονετών έπλασε τον όρο «μονιμοκρίση» (permacrisis), που χαρακτηρίσθηκε «λέξη της χρονιάς» για το 2022.

Όποιος, λοιπόν, θέλει να διαπιστώσει αν υπάρχει πράγματι κλιματική αλλαγή, θα πρέπει να αναρωτηθεί για ποιον λόγο ο κ. Κικίλιας επικαλέσθηκε στατιστικά στοιχεία που ξεκινούν από το έτος 2010 και όχι νωρίτερα.

Στο ίδιο φύλλο της εφημερίδος «ΕΣΤΙΑ» 11η Ιουλίου 1977 διαβάζουμε ποια ήταν τα αίτια του καύσωνος στην Ελλάδα εκείνες τις ημέρες.

Πρώτο αίτιο ήταν η συνεχής μετακίνηση θερμού αέρος από την βόρεια Αφρική.

Δεύτερο αίτιο ο ασθενής αντικυκλώνας που προκάλεσε άπνοια.

Τρίτο αίτιο η πολύ μεγάλη ηλιοφάνεια.

Όποιος προσπαθήσει να εντοπίσει κάπου τον όρο «κλιματική αλλαγή» θα απογοητευθεί, διότι αυτός δεν αναφέρεται πουθενά.

Τέλος, υποκαθιστώντας τον ρόλο της αστυνομίας και των εισαγγελικών αρχών, ο κ. Κικίλιας εμφάνισε ως δεδομένο ότι η πλειονότητα των πυρκαγιών οφειλόταν σε ανθρώπινο χέρι, πέφτοντας έτσι σε μια προφανή αντίφαση:

Αφού το μεγαλύτερο μέρος των πυρκαγιών ήταν εμπρησμοί εξ αμελείας ή εκ προθέσεως, τότε πώς γίνεται να συνδέονται οι πυρκαγιές με το αφήγημα της κλιματικής αλλαγής και, ειδικότερα, με τον «εμπρηστή-καύσωνα», ένας ακόμη φανταχτερός όρος που εμπνεύσθηκε κάποιος φωστήρας συμβουλάτορας της κυβέρνησης.

Το βίωμα βιώνεται, δεν αποδεικνύεται και δεν διαψεύδεται!

Αυτό σημαίνει, όμως, ότι η κλιματική αλλαγή λανσάρεται από την κυβέρνηση ως ένα φαινόμενο που, είτε το θέλουμε είτε δεν το θέλουμε, θα πρέπει να το αναγνωρίσουμε χωρίς δεύτερη κουβέντα και, μάλιστα, να δεχθούμε να αλλάξουμε την ζωή μας έτσι όπως θα μας υποδείξουν οι λεγόμενοι «ειδικοί».

Άρα, στο άκουσμα της κλιματικής αλλαγής πρέπει όλοι να «καθόμαστε προσοχή» στους ειδικούς της μετεωρολογίας, όπως αντιστοίχως επί κορωνοϊού έπρεπε να «καθόμαστε προσοχή» στους ειδικούς της λοιμωξιολογίας.

Εκτός των «φονικών πυρκαγιών», όμως, η κυβέρνηση επιχειρεί να βασίσει το αφήγημα της κλιματικής αλλαγής και στις «φονικές πλημμύρες», οι οποίες σημειώθηκαν στην Θεσσαλία.
Ακόμη κι ένα μικρό παιδί μπορεί να καταλάβει ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός, δηλ. ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί την ρητορική της κλιματικής αλλαγής για να αποποιηθεί τις δικές της ευθύνες και να ρίξει το φταίξιμο σε έναν εξωγενή παράγοντα που λειτουργεί γι’ αυτήν απενοχοποιητικά.

Αυτόν ακριβώς τον ρόλο παίζει η προπαγανδιζόμενη κλιματική αλλαγή, στην ειδικότερη έκφανση των (δήθεν) πρωτοφανών καιρικών φαινομένων.

Η κλιματική αλλαγή δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια αιτία-μπαλαντέρ, την οποία ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του αναμασούν συνεχώς σαν μπαγιάτικη καραμέλα.

Έτσι, με σκοπό την πειστικότερη υλοποίηση της μετάθεσης των ευθυνών, εκείνοι που θα έπρεπε να λογοδοτήσουν για την τεράστια έκταση των καταστροφών καταφεύγουν στην στατιστική, η οποία, ως γνωστόν, είναι ο καλύτερος τρόπος για να πει κανείς ψέματα.

Εδώ εντάσσεται, φέρ’ ειπείν, η τοποθέτηση του κ. Μ. Βορίδη, ο οποίος αποποιήθηκε την ευθύνη της κυβέρνησης, επιδιδόμενος στην λεγόμενη «προπαγάνδα των αριθμών»:
Κατά τον κ. Βορίδη, για την θεομηνία έφταιγε η ίδια η φύση που κατέβασε «500 τόνους νερού το στρέμμα». Όπως είπε χαρακτηριστικά, «μιλάμε για πράγματα ασύλληπτα τα οποία δεν τα έχουμε ξαναδεί».

Η επωφελής για την κυβέρνηση δικαιολογία της κλιματικής αλλαγής υιοθετήθηκε και από όσους δήλωσαν ότι στην Θεσσαλία σημειώθηκε «η πλημμύρα του αιώνα».

Το σωστό, όμως, θα ήταν να την χαρακτηρίζαμε όχι πλημμύρα αλλά «απάτη του αιώνα».

Ακούστε γιατί:
Αν επιχειρήσουμε και πάλι μια ανασκόπηση στον ημερήσιο Τύπο των τελευταίων 70 ετών, θα διαπιστώσουμε ότι φοβερές πλημμύρες είχαν πλήξει και το 1955 όχι μόνο τον Βόλο αλλά και την Αθήνα, τον Πειραιά, καθώς και άλλες επαρχιακές πόλεις.

Στην πρωτοσέλιδο του «ΒΗΜΑΤΟΣ» της 14ης Οκτωβρίου 1955 διαβάζουμε τους εξής τίτλους:

«Δέκα επτά άτομα πνίγηκαν στον Βόλο. Οι δύο χείμαρροι βύθισαν τον Βόλο σε νέο βαρύ πένθος. Γιγάντιες πλημμύρες παρέσυραν οικίας και σκηνάς. Σκηνές αλλοφροσύνης. Πολλοί Βολιώτες διανυκτέρευσαν σε εκκλησίες».

Φυσικά, όπως συνηθίζει να πράττει κάθε υποκριτική κυβέρνηση, και το 1955, δηλ. πριν από 68 χρόνια, επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, πρώτο μέλημά της ήταν να εξαγγείλει «έκτακτον υπουργικόν συμβούλιον», το οποίο «έλαβε σειράν μέτρων».

Σε ό,τι αφορά τις καταστροφές που επήλθαν τον Οκτώβριο του 1955 στην πρωτεύουσα, «2440 οικίαι επλημμύρισαν, 189 κατέρρευσαν και 400 [ήσαν] ετοιμόρροπες».
«Πρωτοφανείς» πλημμύρες είχαν προκληθεί από παρόμοιας εντάσεως ακραία καιρικά φαινόμενα και το 2020 στην Καρδίτσα, η οποία ομοίως είχε πλημμυρίσει.

Τότε, ο κ. Μητσοτάκης είχε σπεύσει να δηλώσει ότι:

«2,5 εκατομμύρια τόνοι νερού έπεσαν μόνο στην πόλη της Καρδίτσας. […] Η σύγκρουση του Ιανού με ένα άλλο μετεωρολογικό σύστημα προκάλεσε την παντελώς ασυνήθιστη βροχόπτωση».

Εν συνεχεία, έταξε αντιπλημμυρικά έργα και μελέτες, μίλησε για αυστηρά χρονοδιαγράμματα και υποσχέθηκε την αναδιοργάνωση του κρατικού μηχανισμού μέσα από το επιτελικό κράτος, ώστε να αντιμετωπίζονται τα ακραία καιρικά φαινόμενα!

«Με τον “Ιανό” δόθηκαν 500 εκατομμύρια στην περιφερειακή ενότητα Καρδίτσας και πολλά από αυτά πήγαν σε ανθρώπους που δεν είχαν πρόβλημα, γι’ αυτό και μεταξύ των Θεσσαλών ο “Ιανός” αναφέρεται χαϊδευτικά ως “θείος”, “νονός”, “άγιος”, γιατί φέρνει δώρα.

Επωφελήθηκαν άνθρωποι που δεν είχαν ζημιές και δεν αποζημιώθηκαν άνθρωποι, οι οποίοι έπαθαν μεγάλες ζημιές».

Πυρκαγιές στο Νομό Ηλείας

Είναι, άραγε, σύμπτωση ότι και το 1955 στο πρωτοσέλιδο του «ΒΗΜΑΤΟΣ» διαβάζαμε ότι:

«Και οι νεροποντές και αι καταιγίδες συνεχίζονται πότε με μικρή και πότε με μεγάλη ένταση, χωρίς να δύναται κανείς να δώσει μίαν εξήγηση του φαινομένου αυτού, το οποίον δεν ήταν καθόλου σύνηθες στον τόπο μας» (η βροχή έπεφτε επί 10 ώρες ασταμάτητα).

Όποιος έχει το κουράγιο να σκάψει σε ακόμη μεγαλύτερο δημοσιογραφικό βάθος, θα διαπιστώσει προς μεγάλην του έκπληξη ότι φοβερές πλημμύρες είχαμε και στα Τρίκαλα τον Ιούνιο του 1907. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας «ΕΣΤΙΑ»:

Χαρακτηριστικές είναι και οι αναφορές που υπάρχουν στο βιβλίο «Τα παλιά Τρίκαλα. Αναμνήσεις και ιστορήματα» του Θεολόγη Ι. Τριανταφύλλου (Τρίκαλα 1976, σελ. 26 επ.) σε σχέση με τις «καταστροφικές πλημμύρες» που συνέβαιναν από την εποχή της Τουρκοκρατίας με επίκεντρο τον Ληθαίο ποταμό.

Οκτώβριος 1883, Μάιος 1885, Ιανουάριος 1886, Ιούνιος 1907 είναι μερικές από τις χρονιές-σταθμούς που οι πλημμύρες προκάλεσαν τεράστιες ζημιές ή πολλούς πνιγμούς.

Η πιο εφιαλτική και τραγική πλημμύρα ήταν εκείνη της 5ης Ιουνίου 1907.

Όπως εξιστορεί ο συγγραφέας του προαναφερθέντος βιβλίου:

«Συνολικά 100 άτομα πνίγηκαν σ’ αυτήν την πλημμύρα και πάνω από 1200 σπίτια και μαγαζιά καταστράφηκαν.

Τα Τρίκαλα παρουσίαζαν, όταν αποσύρθηκαν τα νερά του Ληθαίου, μια εικόνα βιβλικής καταστροφής».

Στην εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ» της 11ης Ιουλίου 1977 είχε δημοσιευθεί μία φωτογραφία από την καταστροφική νεροποντή που είχε σημειωθεί στην Γαλλία.

(ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΣΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ) *
Στο συνοδευτικό κείμενο διαβάζουμε τα ακόλουθα:
«Οι καταρρακτώδεις βροχές, που έπληξαν την Νοτιοδυτική Γαλλία κατά το παρελθόν Σαββατοκύριακο, προκάλεσαν τις χειρότερες πλημμύρες των 80 τελευταίων ετών, με αποτέλεσμα να απωλέσουν την ζωή τους 18 τουλάχιστον άτομα, αρκετών άλλων η τύχη να αγνοείται, ενώ 500 τουλάχιστον οικογένειες παραμένουν άστεγοι».

Από αυτό το ρεπορτάζ που είχε γίνει πριν από 46 χρόνια μάς κάνει ιδιαίτερη εντύπωση η φράση «χειρότερες πλημμύρες των τελευταίων 80 ετών». Όπως ανέφερα και προηγουμένως, κάποιοι περιέγραψαν την πλημμύρα του 2023 στην Θεσσαλία ως «πλημμύρα του αιώνα».
Συνεπώς, δεν χωρεί καμία αμφιβολία ότι όλες αυτές οι πομπώδεις φράσεις που επιλέγονται από την εκάστοτε κυβέρνηση και τα ΜΜΕ κύριο σκοπό έχουν να παρουσιασθεί ως πρωτοφανές ένα καιρικό φαινόμενο και έτσι να συγκαλυφθούν οι βαριές ευθύνες των αρμοδίων.

Αρμόδιοι που επί έναν αιώνα και πλέον ενεργούν με την ίδια παροιμιώδη αδιαφορία για την αντιμετώπιση των καιρικών φαινομένων, που, όπως αποδεικνύεται από την μελέτη του ιστορικού αρχείου, συμβαίνουν πάντοτε κατά περιόδους, και μάλιστα περίπου με την ίδια ένταση.
Αφού, λοιπόν, προβάλλεται ως πρωτοφανής η «μανία της Φύσης» (αυτήν την βολική φράση χρησιμοποιεί πονηρά ο κ. Μητσοτάκης), αφού έπεσε ασύλληπτη ποσότητα νερού, αφού τελικώς ζήσαμε την μεγαλύτερη πλημμύρα του αιώνα, μέσω αυτής της απαλλακτικής ρητορικής η κυβέρνηση περνά το μήνυμα του Πόντιου Πιλάτου:

‘’έφταιγε η κακοκαιρία και όχι η κακοδιαχείριση’’!

Εσείς κ. Μητσοτάκη σπεύσατε μετά τις καταστροφικές πλημμύρες πήγατε στην Θεσσαλία για να αγκαλιάσετε και να υποστηρίξετε τον εκλεκτό σας τον κ. Αγοραστό, που είναι κατά μεγάλο ποσοστό ο κύριος υπεύθυνος γι’ αυτήν την καταστροφή, δηλαδή είναι ανίκανος και ανεπαρκής.
Αλλά όταν ο απλός πολίτης, αποκαμωμένος από τα καθημερινά του προβλήματα, δεν έχει ούτε τον χρόνο ούτε την διάθεση να ανατρέξει σε παλιές εφημερίδες, εμπιστεύεται τυφλά ό,τι του λέει η κυβέρνηση και οι φωστήρες-ειδικοί, οι οποίοι βρίσκουν την ευκαιρία να τον τρομάζουν νυχθημερόν στήνοντας ένα εφιαλτικό σκηνικό πολλαπλών κρίσεων, που διαδέχονται η μία την άλλη ή που εξελίσσονται ταυτοχρόνως!
Kι ενώ, πριν από πανδημία του κορωνοϊού, δημοφιλής ήταν ο κατ’ αρχήν αξιολογικά ουδέτερος όρος «κλιματική αλλαγή», αίφνης τα τρία τελευταία χρόνια εισήχθη ο όρος «κλιματική κρίση», ο οποίος δίνει την εντύπωση ότι ζούμε σε πια εποχή «επιδημίας κρίσεων».
Δεν είναι τυχαίο ότι οι ηγέτες της ομάδας G20, στη διάσκεψη κορυφής που πραγματοποιήθηκε στο Μπαλί της Ινδονησίας πριν από έναν χρόνο κατέληξαν σε μια διακήρυξη για την «αντιμετώπιση των, πρωτοφανών στην ιστορία, πολυδιάστατων κρίσεων».
Έτσι καθιερώθηκε ο όρος «πολυκρίση» (polycrisis) που χρησιμοποιήθηκε στη συνάντηση των μελών του Παγκόσμιου Οικoνομικού Φόρουμ στο Νταβός τον Ιανουάριο 2023 και έκτοτε ακούγεται από τα Ελληνικά πρωθυπουργικά χείλη, τα οποία αποδεικνύουν πόσο συντονισμένα είναι με τις παγκόσμιες οδηγίες που παίρνουν από το ιερατείο της υπερεθνικής ελίτ.
Μια ελίτ που διαχειρίζεται τις τύχες του πλανήτη, όχι φυσικά προς όφελος των λαών αλλά προς όφελος των δικών της ιδιωτικών συμφερόντων.
Σημειωτέον ότι, εναλλακτικά προς τον όρο «πολυκρίση» (multicrisis), χρησιμοποιείται ο όρος «μονιμοκρίση» (permacrisis), στον οποίο αναφέρθηκα προηγουμένως.
Δεν απαιτείται ιδιαίτερη σοφία για να αντιληφθούμε ότι και οι δύο αυτοί όροι υπηρετούν την εκφοβιστική και παραλυτική της λειτουργίας του εγκεφάλου λογική που χαρακτηρίζει την μοντέρνα τρομοδιάλεκτο των παγκόσμιων ηγετών.
Ποια σοβαρή αντίδραση αμφισβήτησης μπορούμε να αναμένουμε από τον μέσο Έλληνα πολίτη που παλεύει εξουθενωμένος μέσα στη δίνη της πολυκρίσης ή της μονιμοκρίσης και θεωρεί ότι ο πλανήτης κινδυνεύει σοβαρά από μια κλιματική αλλαγή που υποτίθεται ότι προκλήθηκε από την ανθρώπινη δραστηριότητα; Το ερώτημα είναι ρητορικό!

Κι όποιος τολμήσει να υψώσει το ανάστημά του κρατώντας κριτική στάση απέναντι στο αφήγημα της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής, χλευάζεται ως αιρετικός, ψεκασμένος, αρνητής, ίσως και ως φρενοβλαβής!
Όποιος δεν δέχεται να πάει με τα νερά του «κυρίαρχου ρεύματος», αρχίζει και μοιάζει με τις μάγισσες του Μεσαίωνα. Άρα όπως εκείνες, έτσι και οι «μάγισσες του 21ου αιώνα», δηλ. οι σκεπτικιστές της κλιματικής αλλαγής, θα βρεθούν αντιμέτωπες με την μοντέρνα εκδοχή της Ιεράς Εξέτασης.
Τέλος, η πλάνη ότι ζούμε στην εποχή της κλιματικής αλλαγής ή της κλιματικής κρίσης οφείλεται και στην τάση που έχουμε να εστιάζουμε την προσοχή μας σε μεμονωμένα γεγονότα, χωρίς να τα εντάσσουμε σε ένα συνολικό πλαίσιο εξέτασης.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το «καταστρεπτικό λιώσιμο των πάγων» στην λεκάνη της Αρκτικής, το οποίο διατυμπανίζεται εδώ και χρόνια από τα ΜΜΕ ως μία από τις ισχυρότερες ενδείξεις κλιματικής αλλαγής. Ταυτοχρόνως, όμως, αποσιωπάται πλήρως το γεγονός ότι το καταγραφόμενο ρεκόρ τήξης των πάγων συνοδεύεται από ρεκόρ συσσώρευσης πάγων στην Ανταρκτική.
Σε ό,τι αφορά τα περίφημα «ακραία καιρικά φαινόμενα», επισημαίνεται ότι «δεν συνέβαιναν μόνο στο μακρινό, βιβλικό παρελθόν, αλλά και στο σκοτάδι της προ-τηλεοπτικής εποχής.
Όπως προκύπτει από τις τελευταίες δεκαετίες, δεν υπάρχει τίποτε που να συγκινεί περισσότερο τους τηλεθεατές από τις καταιγίδες. Δεν είναι τυχαίο ότι το μέσο δελτίο ειδήσεων […] περιλαμβάνει πλέον τρεις ή περισσότερες ενότητες ειδικά για τον καιρό. Στο μεταξύ, η διαρκής προβολή που έχει πια ο καιρός, αλλά και οι πληροφορίες που αντλούμε γι’ αυτόν μέσω των κινητών τηλεφώνων μας, των φορητών ή επιτραπέζιων υπολογιστών, των τηλεοράσεων και των οθονών των κινηματογράφων, έχει οδηγήσει στη στρεβλή εντύπωση ότι ο καιρός κάποτε ήταν ήπιος και ξαφνικά έχει γίνει απειλητικός».

Το συμπέρασμα που θα έπρεπε να κυριαρχεί στο μυαλό μας για να μη δεχόμαστε άκριτα τους κλιματικούς καταναγκασμούς του «κυρίαρχου ρεύματος» για την δήθεν προστασία του πλανήτη είναι το εξής:

«το κλίμα αλλάζει, όπως άλλαζε πάντοτε. Το να ευχόμαστε να συνέβαινε κάτι άλλο είναι αφύσικο και αντιεπιστημονικό».

Πρέπει, λοιπόν, επιτέλους να βγάλουμε από το μυαλό μας την νηπιακή εντύπωση ότι κάποτε ο καιρός ήταν ιδανικός:

«Ούτε παλιά έβρεχε ακριβώς όσο έπρεπε ούτε χιόνιζε ακριβώς όσο έπρεπε ούτε ο άνεμος φυσούσε ακριβώς όσο έπρεπε ούτε ο Ήλιος έλαμπε ακριβώς όσο έπρεπε».
Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι η προπαγάνδα υπέρ της κλιματικής αλλαγής υλοποιείται κατά τρόπον ασύμβατο με τα εχέγγυα ανεξάρτητων και αντικειμενικών ερευνών, αφού αυτές χρηματοδοτούνται από ιδρύματα που έχουν επενδύσει στο φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής.

Επιπλέον, φαίνεται πως έχει διαχρονική αξία μια αποφθεγματική ρήση, σύμφωνα με την οποία «ο πλέον αποτελεσματικός τρόπος για να πουλάς καθημερινές ειδήσεις είναι να τις καθιστάς ανησυχητικές».

Άρα οι συστημικοί δημοσιογράφοι δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να πουλάνε φόβο με τα άρθρα τους για την κλιματική αλλαγή επί έναν αιώνα και πλέον.

Ανυπολόγιστες ωστόσο φαίνεται ότι ήταν οι ζημιές από τις πυρκαγιές στη Θεσσαλία όπου τ’ αντίστοιχο κλιμάκιο του ΕΛΓΑ προβληματίστηκε με όλα αυτά τα οποία είδε και κατέγραψε.

Εντόπισε καταστροφές σε πολλές καλλιέργειες όμως, για να τα καταμετρούσε όλα με ακρίβεια, λόγω της διευρυμένης έκτασης της περιοχής, έπρεπε να έχει και τον ανάλογο αριθμό ελεγκτών.
Αυτό ήταν και συνεχίζει να παραμένει ένα μεγάλο πρόβλημα αφού είναι υποστελεχωμένος.
Άρα η εικόνα από τις πλημμύρες στην Θεσσαλία ως προς το ακριβές νούμερο είναι πλασματική.

Από κάθε άποψη, η ανικανότητα και ο αποτυχημένος σχεδιασμός των μέτρων, τόσο των κυβερνώντων όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων σε κρίσεις εκτάκτων αναγκών μας δίνουν την εντύπωση ότι απλά είναι επικίνδυνοι να βρίσκονται σε τέτοιες θέσεις άτομα τα οποία δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν σε τέτοιες περιπτώσεις.
Άρα από όλα τα εξαγόμενα στοιχεία διαπιστώνουμε την ανεπάρκεια της Πολιτικής Προστασίας που μόνο κατά τύποις και όχι ουσίας εκτελούν τα καθήκοντα τους.

Μόνο προστασία δεν προσέφερε στους κατοίκους και στις περιοχές της Θεσσαλίας από τη στιγμή που οι μετεωρολόγοι είχαν έγκαιρα προειδοποιήσει για τα καιρικά φαινόμενα.

Για την υπαρκτή και διαπιστωμένη ανάγκη της διαμόρφωσης και υλοποίησης ενός ολοκληρωμένου σχεδίου τόσο της αποκατάστασης των ζημιών και ανάταξης των επιπτώσεων της καταστροφής στην οικονομία και την κοινωνία, όσο και στην εκπόνηση ενός οικονομικού μοντέλου που θα βοηθάει και δεν θα πνίγει τους Έλληνες, εμείς οι «ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ» είμαστε στην διάθεση σας να καταθέσουμε τις προτάσεις μας ώστε μελλοντικά οι κάτοικοι της χώρας μας να μην αισθάνονται ανασφαλείς σε κάθε τομέα του βίου τους.

Ο Πρωθυπουργός της χώρας, κύριος Μητσοτάκης, που όπως ο ίδιος δήλωσε, θέλει να δει την Ελλάδα να γίνεται σιγά σιγά μια πολυπολιτισμική χώρα, στέλνει τον κύριο Καιρίδη στην Τουρκία, να συζητήσει με τον Ερντογάν, για το πως θα φέρει στην Ελλάδα 300.000 λαθρομετανάστες τους οποίους θα νομιμοποιήσει, δήθεν, για εργάτες γης. Αυτές είναι οι προτεραιότητες;
Πιστεύει στ’ αλήθεια ότι θέλει να βοηθήσει την Θεσσαλία και τον Έβρο να ορθοποδήσουν μετά από αυτές τις καταστροφές που υπέστησαν;
Σύμφωνα με τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Λευτέρη Αυγενάκη η προκαταβολή των αποζημιώσεων για τις πυρκαγιές στον Έβρο θα καταβαλλόταν τμηματικά τον Σεπτέμβριο, Οκτώβριο και τα Χριστούγεννα.

Τι άραγε από αυτά έχει γίνει;

Πριν η κατάσταση στο Νομό Έβρου ήταν καλή;

Η κοινωνία του Έβρου έχει ξεσηκωθεί και για έναν ακόμη λόγο.

Με την πρωτοβουλία του γραφείου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στον Έβρο να συμπτύξει τα Λύκεια, άρα έχουμε μείωση πληθυσμού.

Γεγονός που εναντίωσε KAI την εκπαιδευτική κοινότητα, ΚΑΙ τον δήμαρχο ΚΑΙ το Διοικητικό Συμβούλιο.

Τα προβλήματα τώρα θα είναι ακόμη πιο πολλά! ΉΔΗ οι μαθητές αντιμετώπιζαν δυσκολίες να προετοιμαστούν για τις Πανελλήνιες εξετάσεις καθώς δεν είχαν την δυνατότητα να παρακολουθούν φροντιστήρια όπως οι μαθητές των αστικών κέντρων.

Οι μεγάλες αποστάσεις που έπρεπε να διανύσουν, η έλλειψη συγκοινωνίας αλλά και οι οικονομικές δυσκολίες των οικογενειών τους, συνέβαλαν στο να προϋπάρχει πρόβλημα.

Αν δεν ευθύνεται η Πολιτεία για την ανυπαρξία υποδομών, και για όλο αυτό το μπάχαλο, τότε ποιος ευθύνεται;

Αποδεικνύεται περίτρανα ότι η κρατική μηχανή αδυνατεί να κατανοήσει τα προβλήματα των ακριτών.

Οι πολιτικοί ιθύνοντες, που έχουν τις ζωές των Ελλήνων στα χέρια τους, αρνούνται να κατανοήσουν τις δύσκολες συνθήκες κάτω από τις οποίες διαβιούν οι άνθρωποι της μεθορίου.

Το μόνο που ξέρετε είναι να κατασκευάζετε δομές για τους αλλόθρησκους που εισβάλλουν κατά εκατομμύρια και τους ετοιμάζετε χώρους που περιέχουν σχολεία, ιατρεία, αθλητικές εγκαταστάσεις κ.ά. το οποίο κάτι αντίστοιχο δεν έχει δημιουργηθεί για τους Έλληνες φορολογούμενους κατοίκους της περιοχής.

ΑΥΤΟΙ είναι το τείχος, ΑΥΤΟΙ είναι οι Εθνοφύλακες και ΑΥΤΟΙ θα είναι σε ετοιμότητα, μπροστάρηδες σε περίπτωση που θα χρειαστεί να παρεμποδίσουν τους τυχόν εχθρούς να εισέλθουν στην Ελλάδα αφού βρίσκονται στο σταυροδρόμι των τριών ηπείρων, Ευρώπης-Ασίας-Αφρικής, και με αυταπάρνηση και θυσίες θα δώσουν τη μάχη τους.

Αλλά όταν συλλαμβάνουν λαθρομετανάστες εσείς τους στέλνετε στα δικαστήρια.

Κύριοι της Κυβέρνησης αναλάβετε τις ευθύνες σας!

Από την καταστροφή του Εθνικού Πάρκου-Δάσους Δαδιάς-Λευκίμης-Σουλίου αλλά και άλλων περιοχών της Ελλάδας φάνηκε η ανεπάρκειά σας να προστατέψετε τον εθνικό πλούτο!

Πρέπει να δείτε αγαπητοί Συνάδελφοι της Κυβερνήσεως, ότι η περιοχή από μόνη της, λόγω της γεωγραφικής της θέσης ενδείκνυται να μετατραπεί σε κοιτίδα του πρωτογενούς τομέα.
Όπως, ξεκάθαρα έχει την δυνατότητα να γίνει και κοιτίδα των γραμμάτων, των επιστημών και του πολιτισμού.

ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ του Κοινοβουλίου που να εισηγηθούμε και να αποφασίσουμε, ότι η στήριξη του Έθνους περνάει από τον Έβρο. Όπως άλλωστε και ασφάλεια της Ελλάδας.