WSJ: Με δεμένα χέρια ο Τραμπ στο Ουκρανικό εάν αρνηθεί ο Πούτιν την εκεχειρία

Συγκρατημένη αισιοδοξία επικρατεί στο Κρεμλίνο για κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία, μετά τη συνάντηση που είχε ο Βλαντίμιρ Πούτιν με τον Αμερικανό απεσταλμένο στη Μόσχα. Υπάρχουν όμως ορισμένα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν από κοινού, σύμφωνα με το Κρεμλίνο. Εάν αυτά δεν απαντηθούν, τότε ο Ντόναλντ Τραμπ θα βρεθεί σε δύσκολη θέση.

Αυτό υποστηρίζει σε άρθρο της η The Wall Street Journal, εκτιμώνοντας ως εξαιρετικά δύσκολο να δεχτεί η Μόσχα τους όρους της Ουάσιγκτον.

Υπενθυμίζεται ότι το βράδυ της Πέμπτης 13 Μαρτίου ο αποσταλμένος του προέδρου των ΗΠΑ, Στιβ Γουίτκοφ, είχε συνάντηση με τον Ρώσο πρόεδρο, μετά την οποία ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ, ανακοίνωσε ότι υπάρχουν λόγοι για «συγκρατημένη αισιοδοξία».

«Τα τελευταία νήματα περιορισμού της προεδρικής εξουσίας στην εξωτερική πολιτική έχουν σπάσει»

Ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας Μπράιαν Χιουζ επιμένει ότι ο Τραμπ «είναι επικεντρωμένος σε έναν στόχο: να φέρει αυτή τη σύγκρουση σε μια ειρηνική επίλυση» ζητώντας πρώτα από τη Ρωσία να συμφωνήσει στην κατάπαυση του πυρός 30 ημερών.

Ωστόσο, πολλοί αναλυτές παραμένουν δύσπιστοι ότι ο Πούτιν θα υπογράψει τελικά αυτή ή οποιαδήποτε άλλη πρόταση. «Δεν υπάρχει καμία συμφωνία με τους Ρώσους και θα απέρριπταν οποιαδήποτε συμφωνία διαπραγματεύονται οι ΗΠΑ με την Ουκρανία», δήλωσε στη Wall Street Journal, η Αλίνα Πολιακόβα, πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος του Κέντρου Ανάλυσης Ευρωπαϊκής Πολιτικής στην Ουάσιγκτον.

Με δική του ευθύνη

Κάτι τέτοιο όμως, σύμφωνα με το αμερικανικό δημοσίευμα, θα δέχει τα χέρια του αυτοαποκαλούμενου «κύριου διαπραγματευτή» (dealmaker), ενώ πρόκειται για δικό του σχέδιο.

«Αφού υποσχέθηκε ο Πούτιν ότι θέλει ειρήνη και πίεσε το Κίεβο να υποστηρίξει την κατάπαυση του πυρός για 30 ημέρες, ο Τραμπ θα αντιμετωπίσει μια απόφαση για την επιβολή νέων κυρώσεων στη Μόσχα, όπως είχε δεσμευτεί να πράξει εάν το Κρεμλίνο αρνηθεί το σχέδιο με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ» αναφέρει η αμερικανική εφημερίδα.

Μια τέτοια τιμωρητική ενέργεια προς τη Μόσχα, όμως, συνεχίζει το δημοσίευμα, θα μπορούσε να προσθέσει άλλο ένα εμπόδιο στον ήδη επίπονο δρόμο προς μια συμφωνία, κάτι που θα έθετε σε κίνδυνο τον ευρύτερο στόχο του να βελτιώσει τις σχέσεις με τη Ρωσία.

Ερωτηθείς την Πέμπτη για τη μόχλευση που μπορεί να έχει επί του Πούτιν, ο Τραμπ επέμεινε στον Λευκό Οίκο: «Δεν θέλω να μιλήσω για αυτό». Αλλά είπε για τον πόλεμο που κράτησε τρία χρόνια, «Πρέπει να τον τελειώσουμε γρήγορα».

Το αν ο Τραμπ θα πετύχει τον στόχο εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος και οι σύμβουλοί του θα χειριστούν τις συνομιλίες με τη Μόσχα τις επόμενες ημέρες, λέει η αμερικανική εφημερίδα. «Αντί να απορρίψουν εντελώς την κατάπαυση του πυρός, οι Ρώσοι αξιωματούχοι στέλνουν το μήνυμα ότι μπορεί να απαιτήσουν παραχωρήσεις πριν αρχίσουν ποτέ οι συνομιλίες για τον τερματισμό του πολέμου, ασκώντας ακόμη μεγαλύτερη πίεση στον Τραμπ» αναφέρεται.

Πανίσχυρος

Το μεγαλύτερο ερώτημα, σύμφωνα με τη Wall Street Journal, είναι εάν ο Πούτιν είναι τόσο αφοσιωμένος στην ειρήνη όσο ο Τραμπ επέμενε ότι είναι ή αν οι παραχωρήσεις που απαιτούνται για να τον πείσει θα κοστίσουν στον Τραμπ την υποστήριξη της Ουκρανίας και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων που φοβούνται ότι η Ρωσία θα συνεχίσει τις μάχες χωρίς μια ισχυρή συμφωνία.

Ο Τραμπ είπε την Πέμπτη ότι οι διαπραγματευτές έχουν ήδη συζητήσει το πλαίσιο μιας συμφωνίας, συμπεριλαμβανομένων των εδαφικών παραχωρήσεων που θα απαιτηθούν και στενότερων ζητημάτων, όπως ο έλεγχος του πυρηνικού σταθμού της Ουκρανίας στη Zaporizhzhia που βρίσκεται τώρα στα χέρια της Ρωσίας.

Βέβαια, πέραν των πιέσεων που δέχεται ο Αμερικανός πρόεδρος μέσα και στο ίδιο του το κόμμα, ο αμερικανικό δημοσίευμα λέει ότι ο ίδιος έχει δείξει λίγα σημάδια ότι αισθάνεται περιορισμένος από τον σκεπτικισμό για τις διαπραγματεύσεις για την Ουκρανία από τους συμμάχους, στόσο στο Κογκρέσο, όσο και στο εξωτερικό.

Λειτουργεί με βάση τα δικά του ένστικτα και για τους δικούς του λόγους, αδιαφορώντας για σχεδόν καμία άποψη εκτός από τις δικές του, σύμφωνα με αναλυτές που επικαλείται το δημοσίευμα. «Τα τελευταία νήματα περιορισμού της προεδρικής εξουσίας στην εξωτερική πολιτική έχουν σπάσει», δήλωσε η Ελίζαμπεθ Σάντερς, καθηγήτρια διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.