Επιστήμονες δημιούργησαν το πιο σκούρο ύφασμα στον κόσμο και έφτιαξαν ένα φόρεμα από αυτό

Τι συμβαίνει όταν έχεις δημιουργήσει ένα εξαιρετικά μαύρο ύφασμα; Αυτό έπρεπε να ανακαλύψουν οι επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο Cornell καθώς και το πώς μπορεί να εφαρμοστεί πρακτικά κάτι τόσο εξειδικευμένο.

Οι ερευνητές που δημιούργησαν ένα ύφασμα τόσο σκούρο που κάνει το αγαπημένο σας μαύρο μπλουζάκι να φαίνεται φωτεινό, το μετέτρεψαν σε ένα κλασικό μαύρο φόρεμα κοκτέιλ, βασισμένο σε ένα από τα πιο όμορφα κατάμαυρα πλάσματα της φύσης, το υπέροχο riflebird (είδος πουλιών του παραδείσου, “birds of paradise”, γνωστά για το μαύρο φτέρωμα και τα εντυπωσιακά τελετουργικά ζευγαρώματος).

Τα riflebirds χρησιμοποιούν το εξαιρετικά βελούδινο φτέρωμά τους για αυτά τα τελετουργικά ζευγαρώματος. Τα φτερά τους είναι τόσο μαύρα που απορροφούν το φως, δίνοντας στα πουλιά μια απόκοσμη εμφάνιση ενός ιπτάμενου μαύρου κενού, σαν ένα αντικείμενο σε σχήμα πουλιού να έχει αφαιρεθεί με Photoshop από την εικόνα, και μόνο το πανέμορφο, λαμπερό πράσινο/μπλε στήθος του έχει μείνει πίσω.

Το Πανεπιστήμιο Cornell, γνωστό για το ορνιθολογικό του έργο, ανέτρεψε τη βιολογική τεχνολογία stealth του υπέροχου riflebird και κατέληξε στο πιο σκούρο ύφασμα που έχει καταγραφεί ποτέ: μόλις 0,13% ανακλαστικότητα, γεγονός που σίγουρα το κατατάσσει ως ultrablack, σύμφωνα με τα ευρήματα που δημοσιεύθηκαν στο Nature Communications.

«Ultrablack» είναι οτιδήποτε αντανακλά λιγότερο από 0,5% του εισερχόμενου φωτός. Οι επιστήμονες έχουν κατασκευάσει πιο σκούρα υλικά στο παρελθόν, αλλά συνήθως φτιάχνοντας μικροσκοπικές δέσμες νανοσωλήνων άνθρακα. Αυτά όμως χρησιμοποιούνται συνήθως για τηλεσκόπια. Η προσέγγιση του Cornell στην πραγματικότητα παρήγαγε κάτι που φοριέται, που «αναπνέει» και που είναι ελαστικό. Είναι το πρώτο ultrablack αντικείμενο που θα μπορούσαμε να βάλουμε στο πλυντήριο χωρίς να ανησυχούμε ότι θα διαλυθεί ή θα φθαρεί τόσο πολύ που θα μοιάζει σαν να έχουμε στεγνώσει κατά λάθος ένα κοράκι στο στεγνωτήριο.

Η διαδικασία ξεκινά με μαλλί μερινό (ράτσα προβάτου), βαμμένο με πολυντοπαμίνη, μια συνθετική μελανίνη. Το ύφασμα στη συνέχεια ψεκάζεται σε θάλαμο πλάσματος μέχρι να ξεφυτρώσουν στις ίνες μικροσκοπικές αιχμές που παγιδεύουν το φως και ονομάζονται νανοϊνίδια. Αυτά μιμούνται τις ραβδώσεις του riflebird, τα μικροσκοπικά άγκιστρα που βοηθούν τα φτερά να κλειδώνουν μεταξύ τους, ενώ παράλληλα απορροφούν το εισερχόμενο φως.

Το αποτέλεσμα είναι ένα ύφασμα που παραμένει εξαιρετικά μαύρο ακόμα και όταν το βλέπει κανείς από ευρείες γωνίες, σε αντίθεση με άλλα εξαιρετικά σκούρα υλικά που λειτουργούν μόνο κατά μέτωπο. Το Cornell αποφάσισε να το εφαρμόσει πρακτικά σε ένα πλαίσιο που ο μέσος άνθρωπος θα μπορούσε να καταλάβει, οπότε έφτιαξε ένα φόρεμα από αυτό, το οποίο εμπνέεται από το υπέροχο riflebird, συμπεριλαμβανομένου του λαμπερού μπλε/πράσινου μπούστου.

Η μόδα δεν θα είναι ο μοναδικός τομέας που θα χρησιμοποιηθεί αυτό το ultrablack ύφασμα. Θα μπορούσε τελικά να ενισχύσει την απόδοση φωτογραφικών μηχανών, τηλεσκοπίων και ηλιακών συλλεκτών, οπουδήποτε θέλουμε το φως να σταματήσει να αναπηδά. Η ομάδα του Cornell έχει ήδη υποβάλει αίτηση για προσωρινή προστασία ευρεσιτεχνίας, που σημαίνει ότι το ultrablack θα μπορούσε σύντομα να εμφανιστεί και σε άλλα προϊόντα.

Πηγή: Vice.com