Γεράσιμος Μιχελής: Η εξομολόγηση του πνευματικού του – “Είχε μία πίκρα μέσα του που δεν μπορούσε να δουλέψει ξανά” (Βίντεο)

Ο ηθοποιός Γεράσιμος Μιχελής, που αγαπήθηκε ιδιαίτερα μέσα από τον ρόλο του στη σειρά «Στο Παρά Πέντε», έφυγε από τη ζωή το καλοκαίρι του 2025, έπειτα από σκληρή μάχη με τη νόσο του κινητικού νευρώνα (ALS). Στην εκπομπή «Super Κατερίνα», ο πνευματικός του, πατέρας Αλέξανδρος, μίλησε με συγκίνηση για τον ηθοποιό, περιγράφοντας την ψυχολογική και σωματική του κατάσταση πριν το τέλος.

Διαβάστε: Συντετριμμένοι οι πρωταγωνιστές του “Παρά Πέντε”, στο τελευταίο αντίο στον Γεράσιμο Μιχελή (Εικόνες)

Η πίκρα του Γεράσιμου Μιχελή που δεν μπορούσε να δουλέψει

Ο πατέρας Αλέξανδρος αποκάλυψε ότι ο Γεράσιμος Μιχελής κουβαλούσε ένα μεγάλο παράπονο. «Είχε μία πίκρα μέσα του που δεν μπορούσε να δουλέψει ξανά είτε δεν τον φώναζαν όταν ακόμη μπορούσε να αποδώσει. Αυτό τον πίκραινε πάντα, αν και διατηρούσε την ελπίδα μέσα του», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ο Γεράσιμος Μιχελής λίγο πριν το τέλος

Ο πνευματικός μοιράστηκε επίσης τη σπαρακτική εικόνα που αντίκρισε λίγες ημέρες πριν τον θάνατο του ηθοποιού. «Μια εβδομάδα πριν πεθάνει είχα πάει σπίτι του και του είχα χτυπήσει την πλάτη και ένιωθα ότι χτυπάω κόκκαλα, έναν σκελετό. Τόσο πολύ είχε αδυνατίσει», είπε με συγκίνηση.

Διαβάστε: Γεράσιμος Μιχελής: Το συγκινητικό “αντίο” του Mega λίγο πριν την έναρξη του “Παρά Πέντε” (Βίντεο)

Η στήριξη στον Γεράσιμο Μιχελή από φίλους και συναδέλφους

Όπως αποκάλυψε, είχε δημιουργηθεί ένα ειδικό ταμείο για να στηρίξει τον ηθοποιό οικονομικά και πρακτικά στις δύσκολες στιγμές του. Παράλληλα, η φωτογραφία reunion από τους συναδέλφους του στο «Παρά Πέντε» είχε σχολιαστεί αρνητικά, κάτι που δεν μπόρεσε να εξηγήσει ο πατέρας Αλέξανδρος: «Δεν καταλαβαίνω γιατί σχολιάστηκε αρνητικά. Ήταν μια στιγμή αγάπης και στήριξης».

Η παρακαταθήκη του Γεράσιμου Μιχελή

Ο Γεράσιμος Μιχελής μπορεί να μην είναι πια κοντά μας, όμως η αγάπη του κόσμου και οι μαρτυρίες ανθρώπων που τον γνώριζαν καλά δείχνουν πόσο σημαντικός υπήρξε, όχι μόνο ως ηθοποιός αλλά και ως άνθρωπος. Η εξομολόγηση του πνευματικού του φωτίζει την ανθρώπινη πλευρά ενός καλλιτέχνη που πάλεψε με αξιοπρέπεια και έμεινε μέχρι τέλους με το χαμόγελο και την ελπίδα.