Ολόκληρη η μήνυση του 21χρονου τραγουδιστή

Τις πιέσεις που δεχόταν, τους εκβιασμούς και τη σεξουαλική παρένοχληση που καταγγέλλει ότι υπέστη περιγράφει στη μήνυσή του ο 21χρονος τραγουδίστης περιγράφει μέσα από μήνυσή του ο 21χρονος τραγουδιστής αποκαλύπτοντας περισσότερα για τη συνεργασία του με τον τραγουδιστή Γιώργο Μαζωνάκη. Η μήνυση κατατέθηκε από τον Στέφανο Παπαδόπουλο, το πρωί της Πέμπτης κι όπως γίνεται γνωστό ξεκινάει αναφερόμενος στην ημερομηνία 20 Μαρτίου του 2025 οπότε και δέχτηκε τηλεφώνημα από τον ατζέντη του τραγουδιστή κι ενημερώθηκε ότι επρόκειτο να ξεκινήσει εμφανίσεις σε νυχτερινό κέντρο στην Αθήνα ο Γιώργος Μαζωνάκης και ότι υπήρχε έλλειψη στο σχήμα. Μέσα σε διάστημα οκτώ ωρών από την κλήση που έλαβε, βρισκόταν ήδη στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, από όπου τον παρέλαβε φίλος του, με σκοπό να τον μεταφέρει στο νυχτερινό κέντρο

Στη μήνυση ο 21χρονος υποστηρίζει ότι όταν έφτασε στο καμαρίνι του κ. Μαζωνάκη, ήδη από τα πρώτα δέκα λεπτά της παρουσίας του εκεί, ο εγκαλούμενος προέβη σε χρήση κοκαϊνης μπροστά του, προσφέροντάς του και εκείνου, ενώ όταν αρνήθηκε του απάντησε ότι είναι αγένεια να του λέει όχι στο καμαρίνι του. Περιέγραψε, δε, τις στιγμές με τον Γιώργο Μαζωνάκη και τον φίλο του, τον οποίο ζητούσε επιτακτικά ο πρώτος, μέσα στο καμαρίνι. Μίλησε για τις σεξουαλικές πιέσεις που δεχόταν από τον Γιώργο Μαζωνάκη που συνοδευόνταν ειδικότερα από ασελγείς ενέργειες, προτάσεις κι εκβιασμούς. Μίλησε, δε, για την ταπείωνωση, την οργή, τη δυσαρέσκεια που αισθάνθηκε. 

«Διαμόρφωσα διάφορα μοτίβα συμπεριφοράς με σκοπό να αποφεύγω τις ερωτικές προσεγγίσεις του κ. Μαζωνάκη. Συγκεκριμένα, άρχισα να λαμβάνω μηνύματα από τον ίδιο μέσω της εφαρμογής Viber, τα οποία έστελνε πάντα κρυπτογραφημένα με αποτέλεσμα να διαγράφονται μετά από κάποια δευτερόλεπτα. Στα μηνύματα αυτά μου ζητούσε έντονα να βρεθούμε και άλλοτε τα αγνοούσα τελείως ενώ άλλοτε του έλεγα ψέματα ότι δε βρίσκομαι στην Αθήνα, αλλά στη γενέτειρά μου, τη Θεσσαλονίκη» υποστηρίζεται μεταξύ άλλων στη μήνυση. 

Γιώργος Μαζωνάκης: Η μήνυση του 21χρονου τραγουδιστή εναντίον του

Ολόκληρη η μήνυση έχει ως εξής:

Α) ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Είμαι τραγουδιστής και ειδικότερα τα δύο τελευταία έτη απασχολούμαι επαγγελματικά σε κέντρα νυχτερινής διασκέδασης.

Από πολύ μικρή ηλικία συνειδητοποίησα ότι επιθυμούσα να ασχοληθώ με τη μουσική, επηρεαζόμενος ενδεχομένως και από τον πατέρα μου, ο οποίος υπήρξε, επίσης, τραγουδιστής. Γνωρίζοντας ακριβώς τον επαγγελματικό προσανατολισμό, τον οποίο ήθελα να ακολουθήσω, με την ενηλικίωσή μου ξεκίνησα να εργάζομαι ως σερβιτόρος, με σκοπό την κάλυψη των μαθημάτων μουσικής και φωνητικής, στα οποία είχα εγγραφεί. Γνώριζα, άλλωστε, ότι δε θα μπορούσα να έχω την οιαδήποτε οικονομική κάλυψη από τους γονείς μου, καθώς προέρχομαι από μία μη οικονομικά εύρωστη και πολυμελή οικογένεια, έχοντας εννέα αδέρφια.

Η επαγγελματική μου πορεία ξεκίνησε από τη γενέτειρά μου, τη Θεσσαλονίκη, τραγουδώντας στο κέντρο «Μούσες και Χρώματα» στο πλευρό του Δημήτρη Γιώτη. Εν συνεχεία εργάστηκα στο κέντρο «Palmera» στο πλευρό του Γιάννη Τάσσιου, στο κέντρο «Mandala» στην Κατερίνη στο πλευρό του Νίκου Μερκά και στο κέντρο «Magique» με τους Πάνο Καλίδη, Φαίη Ρουμπίνη και Νίκο Ρωμανό.

Στις 20 Μαρτίου 2025 και ενώ εκείνο το διάστημα δούλευα στο νυχτερινό κέντρο «Μούσες» στη Θεσσαλονίκη, πρωινές ώρες, δέχτηκα τηλεφώνημα από τον ατζέντη του τραγουδιστή Γιώργου Παπαδόπουλου, ο οποίος με ενημέρωσε ότι το Σάββατο 22 Μαρτίου, επρόκειτο να ξεκινήσει εμφανίσεις στο νυχτερινό κέντρο «Fever» στην Αθήνα ο Γιώργος Μαζωνάκης. Όπως με ενημέρωσε, υπήρχε έλλειψη στο σχήμα και με πρότεινε υπό την προϋπόθεση ότι θα μπορούσα την ίδια ημέρα να μεταβώ στην Αθήνα, ώστε να λάβω μέρος στην πρόβα που θα λάμβανε χώρα. Μέσα σε διάστημα οκτώ ωρών από την κλήση που έλαβα, βρισκόμουν ήδη στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», από όπου με παρέλαβε ο φίλος μου, Παναγιώτης Θεοδώρου, με σκοπό να με μεταφέρει στο νυχτερινό κέντρο «Fever».

Φτάνοντας στο κέντρο περί ώρα οκτώ απογευματινή εισήλθαμε σε αυτό μαζί με το φίλο μου, όπου και διαπιστώσαμε ότι η πρόβα είχε ήδη λάβει τέλος. Εκεί βρήκαμε τον μαέστρο του σχήματος, Παναγιώτη Βουνάτσο, τον Γεώργιο Μαζωνάκη, τον σκηνοθέτη κ. Καλογρίδη, το βοηθό σκηνοθέτη, κάποιους μουσικούς και κάποιους σερβιτόρους του καταστήματος να κάθονται στους καναπέδες που βρίσκονται στην πρώτη σειρά της πίστας και να συζητάνε. Αφού συστηθήκαμε, ο κ. Βουνάτσος μού ζήτησε να παραμείνω στο μαγαζί προκειμένου να συζητήσουμε για το πρόγραμμα και τα ρούχα, καίτοι η πρόβα είχε τελειώσει χωρίς να λάβω μέρος σε αυτή.

Τότε, εγώ και ο φίλος μου, Παναγιώτης Θεοδώρου, καθίσαμε σε έτερο καναπέ πλησίον αυτού που βρισκόταν τα προαναφερόμενα άτομα, περιμένοντας πότε θα με φωνάξουν. Εν τέλει, αναγκάστηκα να περιμένω δύο ώρες, διάστημα κατά το οποίο δεν έκανα ουσιαστικά τίποτα παρά να περιμένω πότε θα μου ζητηθεί να περάσω από ακρόαση. Ωστόσο, ήταν τέτοια η χαρά μου και ο ενθουσιασμός μου για την προοπτική αυτής της συνεργασίας που δεν εξέφρασα κανένα παράπονο.

Δεδομένης της μεγάλης αργοπορίας ο φίλος μου αποχώρησε από το νυχτερινό κέντρο και απέμεινα μόνος μου περιμένοντας. Περί τη δεκάτη βραδινή με πλησίασε ο βοηθός σκηνοθέτη και μού ζήτησε να τον ακολουθήσω στο καμαρίνι του κ. Μαζωνάκη, στο οποίο είχε προ ολίγου αποσυρθεί. Ο ίδιος αρνήθηκα, μην καταλαβαίνοντας το λόγο για τον οποίο θα έπρεπε να βρεθώ προσωπικά μαζί του, χωρίς να έχω κάνει καν ακόμα πρόβα, ωστόσο έλαβα την απάντηση ότι «Δεν τις χάνουμε τέτοιες ευκαιρίες».

Συνοδευόμενος από το βοηθό σκηνοθέτη έφτασα στο καμαρίνι του κ. Μαζωνάκη, έξωθεν του οποίου υπήρχε έτερο άτομο στην πόρτα, κάτι που διαπίστωσα μελλοντικά ότι συνέβαινε πάντοτε. Μπήκα στο καμαρίνι όπου και μείναμε οι δυο μας με τον κ. Μαζωνάκη με την πόρτα κλειστή. Ήδη από τα πρώτα δέκα λεπτά της παρουσίας μου εκεί, ο εγκαλούμενος προέβη σε χρήση κοκαΐνης μπροστά μου, προσφέροντάς μου και εμένα, ενώ όταν αρνήθηκα μου απάντησε ότι «είναι αγένεια να μου λες όχι στο καμαρίνι μου». Εν τέλει, απέφυγα τη χρήση ναρκωτικών λέγοντάς του ότι δεν είμαι συνηθισμένος σε αυτά και πως δε θα ήθελα να προβώ σε χρήση, γεγονός που σεβάστηκε.

Αρχικά ξεκίνησε μία τυπική συζήτηση μεταξύ μας, η οποία μου φάνηκε φυσιολογική μεταξύ του επικεφαλής ενός σχήματος και ενός νέου υποψηφίου, ο οποίος θα τον πλαισίωνε. Μού έθεσε κάποιες ερωτήσεις σχετικά με τα μαγαζιά στα οποία είχα εργαστεί και με το πώς φανταζόμουν μελλοντικά την καριέρα μου.

Ωστόσο, πριν συμπληρώσω τριάντα λεπτά παρουσίας στο καμαρίνι του, μού δήλωσε ότι θα έπρεπε να αποχωρήσω καθώς περίμενε ένα επαγγελματικό ραντεβού και πως μετά το πέρας αυτού θα με περίμενε και πάλι στο καμαρίνι μαζί με το φίλο μου, Παναγιώτη Θεοδώρου, ο οποίος με είχε συνοδέψει αρχικά στο «Fever». Όταν του απάντησα ότι ο φίλος μου έχει ήδη αποχωρήσει και βρίσκεται για ποτό σε κάποιο κατάστημα μού απάντησε πως «αν δεν ξαναέρθω το ίδιο βράδυ μαζί με τον φίλο μου, να μην ξαναέρθω γενικά».

Γενικότερα, τις μέρες που ακολούθησαν διαμόρφωσα διάφορα μοτίβα συμπεριφοράς με σκοπό να αποφεύγω τις ερωτικές προσεγγίσεις του κ. Μαζωνάκη. Συγκεκριμένα, άρχισα να λαμβάνω μηνύματα από τον ίδιο μέσω της εφαρμογής Viber, τα οποία έστελνε πάντα κρυπτογραφημένα με αποτέλεσμα να διαγράφονται μετά από κάποια δευτερόλεπτα. Στα μηνύματα αυτά μου ζητούσε έντονα να βρεθούμε και άλλοτε τα αγνοούσα τελείως ενώ άλλοτε του έλεγα ψέματα ότι δε βρίσκομαι στην Αθήνα, αλλά στη γενέτειρά μου, τη Θεσσαλονίκη.

Με ανάλογο τρόπο απέφευγα τις προτάσεις του μαέστρου του σχήματος, ο οποίος με καλούσε εκ μέρους του κ. Μαζωνάκη λέγοντάς μου ότι «όσο τα έχω καλά με το Γιώργο θα κερδίσω».

Μάλιστα, την εβδομάδα μετά την πρεμιέρα, και ενώ απέρριπτα σταθερά τις σεξουαλικές προτάσεις του εγκαλουμένου, έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον μαέστρο, κ. Παναγιώτη Βουνάτσο, ο οποίος μου είπε ότι δήθεν δε θα ανοίγαμε εκτάκτως μόνο Σάββατο, ως ίσχυε κανονικά, αλλά ότι θα ανοίγαμε και την Παρασκευή. Σε ερώτησή μου γιατί θα συνέβαινε αυτό, μου απάντησε ότι δήθεν την ημέρα της πρεμιέρας μας είχε επιβληθεί κάποιο πρόστιμο και για αυτό το λόγο θα έπρεπε το κέντρο να παραμείνει κλειστό για μία ημέρα. Έτσι, θα ανοίγαμε προσχηματικά την Παρασκευή, ώστε να μας κλείσουν επίτηδες και να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε το Σάββατο, ήτοι την κανονική μέρα λειτουργίας του σχήματος.

Τότε, απέστειλα μήνυμα σε ομαδική συνομιλία που είχαμε δημιουργήσει με τη Νωαίνα και τον Στέφανο, ρωτώντας τους αν γνώριζαν κάτι για αυτή την αλλαγή του προγράμματος λειτουργίας. Και οι δύο μου απάντησαν πως δεν είχαν ενημερωθεί για αυτό, καθιστώντας μου σαφές ότι επρόκειτο για ένα ακόμη τέχνασμα, ώστε να βρεθώ μόνος με τον κ. Μαζωνάκη. Έτσι, μετά από κάποια ώρα ενημέρωσα τον μαέστρο ότι βρισκόμουν στη Θεσσαλονίκη και πως δε θα μπορούσα να είμαι την Παρασκευή στην Αθήνα.

Συνεπεία των συνεχών αρνήσεών μου δέχτηκα εκ νέου τηλεφώνημα από τον μαέστρο, κ. Βουνάτσο, ο οποίος μου μετέφερε ότι «δέχτηκε παράπονα από τον Γιώργο γιατί δεν πάω στο καμαρίνι του να τον χαιρετίσω όταν πάω στο μαγαζί», φτάνοντας στο σημείο να μου πει ότι «αν δε θες να πηδηχτείς μαζί του, μην πηδιέσαι, χαιρέτα μόνο».

Η γενικευμένη πίεση που δεχόμουν με τόσο απροκάλυπτο τρόπο μου κατέστησε σαφές ότι αν ήθελα να κρατήσω τη δουλειά μου θα έπρεπε να συντηρήσω πολύ δύσκολες ισορροπίες. Από τη μία μεριά δεν επιθυμούσα να προβώ σε ερωτικές πράξεις με τον κ. Μαζωνάκη, από την άλλη γνώριζα ότι δε θα μπορούσα να γίνω περισσότερο δυσάρεστος ή να αντιδράσω εντονότερα, καθώς αν διεκδικούσα τα αυτονόητα, ήτοι το σεβασμό που αξίζει σε κάθε εργαζόμενο, ο εγκαλούμενος θα ζητούσε την άμεση απομάκρυνσή μου από το σχήμα.

Υπήρχαν, άλλωστε, οι φήμες ότι αυτό είχε συμβεί στο παρελθόν με έτερο «μικρότερο όνομα» όταν συνεργαζόμενο με τον κ. Μαζωνάκη δεν αποδέχθηκε τις σεξουαλικές του προτάσεις. Ωστόσο, το όλο κλίμα που είχε διαμορφωθεί ήταν εξαιρετικά δυσάρεστο και αναξιοπρεπές για εμένα, ενώ κάθε φορά που πήγαινα στο «Fever» για να παρέχω την εργασία μου αισθανόμουν έντονο άγχος, το οποίο εκδηλωνόταν με πόνους στο στομάχι μου.

Περί τα μέσα Απριλίου και ενώ είχα δεχτεί και πάλι πιέσεις από τον μαέστρο του σχήματος να περάσω από το καμαρίνι του κ. Μαζωνάκη για να τον χαιρετήσω αποφάσισα να το πράξω ελπίζοντας ότι αυτό θα εξισορροπούσε, έστω παροδικά, την κατάσταση. Φρόντισα, βέβαια, να ενημερώσω τον Στέφανο και τη Νωαίνα για αυτή μου την πράξη, ζητώντας τους, αν δεν επιστρέψω σε πέντε λεπτά, να έρθουν με κάποιο πρόσχημα και να με απομακρύνουν. Παράλληλα, φρόντισα να επισκεφθώ τον κ. Μαζωνάκη σε χρονική στιγμή που ήξερα πως δε θα είναι μόνος του στο καμαρίνι.

Πράγματι, όταν μπήκα είδα ότι εντός αυτού βρισκόταν, εκτός του εγκαλουμένου, η μακιγιέζ του, ο μαέστρος, ο ηχολήπτης και ο φωτιστής του σχήματος. Με την είσοδό μου αποχώρησαν όλοι εκτός της μακιγιέζ. Αισθανόμενος κάποια ασφάλεια, καθώς δεν ήμασταν μόνοι μας, αποφάσισα να συζητήσω για λίγο μαζί του, θέλοντας να εξασφαλίσω ότι δεν ήταν δυσαρεστημένος σε βαθμό να ζητήσει την απομάκρυνσή μου. Είχα πάντοτε, εξάλλου, στο μυαλό μου ότι ο εγκαλούμενος αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα και πιο καταξιωμένα πρόσωπα της ελληνικής δισκογραφίας, ενώ εγώ αποτελώ έναν πρωτοεμφανιζόμενο άσημο τραγουδιστή.

Κατά τη σύντομη συζήτησή μας ο κ. Μαζωνάκης μου ζήτησε εκ νέου να βρεθούμε λέγοντάς μου «θα κανονίσουμε τίποτα;». Και ενώ ήταν σαφές ότι αναφερόταν και πάλι σε κάποια συνάντηση σεξουαλικού χαρακτήρα, παριστάνοντας ότι δεν είχα καταλάβει τι εννοούσε για να τον αποφύγω του απάντησα «τι θέλετε, καφέ, φαγητό;». Τότε επανέλαβε την ερώτησή του, την οποία συνόδευσε με μία χυδαία χειρονομία, η οποία αναπαριστούσε την πράξη της πεολειχίας.

Ευρισκόμενος σε σοκ έμεινα να τον κοιτάζω, μην πιστεύοντας ότι προχώρησε σε τέτοια ενέργεια, μπροστά μάλιστα και σε τρίτο πρόσωπο. Αντιλαμβανόμενος την έκπληξή μου, προχώρησε λέγοντας «το παίζεις παρθένα και θες να κάνεις και καριέρα εδώ μέσα».

Ευθύς αποχώρησα από το καμαρίνι του εγκαλουμένου και πήγα στο καμαρίνι μου, όπου βρισκόταν η Νωαίνα, ο Στέφανος και ο αδερφός του Στέφανου. Εκεί ξέσπασα σε κλάματα, καθώς με κατέκλυσαν αισθήματα ταπείνωσης και εξευτελισμού, νιώθοντας παγιδευμένος να υφίσταμαι απαξιωτικές συμπεριφορές προκειμένου να αποφύγω την απόλυσή μου, μία απόλυση την οποία δε θα μπορούσα να αντέξω από οικονομική άποψη.

Μέχρι το τέλος των εμφανίσεων στο κέντρο «Fever» – ένα τέλος το οποίο ήρθε νωρίτερα του συμφωνηθέντος, καθώς ακυρώθηκαν οι τελευταίες δύο προγραμματισμένες εμφανίσεις στις 24 και στις 31 Μαΐου – δέχτηκα κάθε φορά που βρέθηκα στο κέντρο πίεση από το βοηθό σκηνοθέτη, ώστε να επισκεφτώ και πάλι το καμαρίνι του εγκαλουμένου, χωρίς όμως να υποκύψω ξανά.

Τη Δευτέρα 26 Μαΐου και ενώ βρισκόμουν στη Θεσσαλονίκη δέχτηκα ένα μήνυμα από τον μαέστρο, κ. Παναγιώτη Βουνάτσο, ο οποίος με ρώτησε αν βρίσκομαι στην Αθήνα. Εν συνεχεία με κάλεσε στο κινητό μου, λέγοντάς μου ότι «είμαι με τον Μαζωνάκη και σε θέλει μαζί με τον φίλο σου (εννοώντας τον κ. Θεοδώρου) να σας πληρώσει για να σας πηδήξει». Εγώ αρκέστηκα να απαντήσω ότι δεν μπορώ να το κάνω αυτό και να τερματίσω την κλήση μας. Αυτή ήταν και η τελευταία ενόχληση που είχα.

Β) ΝΟΜΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

2.1.1. Σύμφωνα με το άρθρο 337 παρ. 4 ΠΚ:

«Όποιος προβαίνει σε χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα ή διατυπώνει προτάσεις για τέλεση γενετήσιων πράξεων σε πρόσωπο που εξαρτάται εργασιακά από αυτόν ή εκμεταλλευόμενος τη θέση προσώπου που έχει ενταχθεί σε διαδικασία αναζήτησης θέσης εργασίας, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη.»

Στην απλή του μορφή, όπως αυτή διατυπώνεται στην πρώτη παράγραφο, το έγκλημα του άρθρου 337 ΠΚ μπορεί να έχει ως υποκείμενο τον καθένα (όποιος). Πρόκειται, δηλαδή, για ένα κοινό έγκλημα, καθώς – σύμφωνα και με τον ορισμό των κοινών εγκλημάτων – δράστης μπορεί υποθετικά να είναι καθένας.

Ο νομοθέτης θέλησε με την τέταρτη παράγραφο του άρθρου 337 περί προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας να θεμελιώσει το αξιόποινο σε περίπτωση προσβολής της τιμής του θύματος, προσβολής άρρηκτα συνδεδεμένης με την εκμετάλλευση εργασιακής σχέσης ή με την κατάσταση αναζήτησης εργασίας από το θύμα.

Δράστης μπορεί να είναι οποιοσδήποτε εκμεταλλεύεται τη θέση του παθόντος στον εργασιακό του χώρο ή την προσπάθειά του για εύρεση εργασίας. Πρόκειται για κοινό έγκλημα ως προς το ποιος είναι το υποκείμενο τέλεσής του, το οποίο όμως καθίσταται ιδιαίτερο ως προς τις συνθήκες τέλεσής του (μη γνήσιο ιδιαίτερο έγκλημα).

Καθιερώνεται έτσι το αξιόποινο της σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας.

Υποκειμενική υπόσταση:

Για τη στοιχειοθέτηση της υποκειμενικής υπόστασης απαιτείται δόλος, έστω ενδεχόμενος, συνιστάμενος στη γνώση και τη θέληση πραγματώσεως των στοιχείων της πράξης.

Αντικειμενική υπόσταση:

Το έγκλημα μπορεί να τελεστεί με ασελγείς χειρονομίες ή με προτάσεις που αφορούν ασελγείς πράξεις. Πρόκειται για υπαλλακτικά μικτό έγκλημα. Οι προτάσεις μπορούν να γίνουν ρητά ή με χειρονομίες και δεν προϋποθέτουν σωματική επαφή. Εξακολουθητικές προτάσεις προς σεξουαλική συνεύρεση συνιστούν προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας (ΑΠ 799/2023).

Το έννομο αγαθό που προστατεύεται είναι η προσωπική ελευθερία στο πεδίο της γενετήσιας ζωής, ως έκφανση της προσωπικότητας (άρθρο 5 παρ. 1 και 2 Συντάγματος).

2.1.2. Στην υπό κρίση περίπτωση, η προπεριγραφείσα συμπεριφορά του εγκαλουμένου πληροί πλήρως την ειδική υπόσταση του εν λόγω αδικήματος, καθώς αυτός:

α) Αντικειμενικώς: Προέβη τόσο με χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα όσο και με προτάσεις που αφορούν σε τέλεση γενετήσιων πράξεων, εκμεταλλευόμενος την εργασιακή μου εξάρτηση.

β) Υποκειμενικώς: Γνώριζε ότι η συμπεριφορά του προσέβαλλε τη γενετήσια αξιοπρέπειά μου.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Και με την επιφύλαξη των όσων προσθέσω κατά την πορεία της ποινικής διαδικασίας

ΖΗΤΩ

1. Την παραδειγματική τιμωρία του εγκαλουμένου και δηλώνω ότι παρίσταμαι προς υποστήριξη της κατηγορίας κατ’ άρθρο 63 επ. ΚΠΔ, με επιφύλαξη ασκήσεως των λοιπών αξιώσεών μου ενώπιον των πολιτικών δικαστηρίων.