Κ. Ζαχαριάδης στο ΕΡΤnews Radio 105,8: Δύναμη και όχι αδυναμία του Α. Τσίπρα ότι παραδέχεται τα λάθη του

«Κάποια από αυτά τα οποία γράφονται μέσα είναι γνωστά, δηλαδή το ότι ήταν λάθος και αποτυχημένη η επιλογή της Ζωής Κωνσταντοπούλου ως Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων το ξέρουμε από το 15. Δεν χρειάζεται να μας το πει ο Τσίπρας το 25. Όπως και για τον Λαφαζάνη και τον Βαρουφάκη τα ξέρουμε από το 15. Το γεγονός ότι αυτά τα κωδικοποιεί και τα ομολογεί και τα παραδέχεται, νομίζω ότι είναι δύναμη του πολιτικού και όχι αδυναμία του» δήλωσε μεταξύ άλλων αναφερόμενος στο περιεχόμενο του βιβλίου του Α. Τσίπρα, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Ζαχαριάδης, σε συνέντευξή του στο ΕΡΤnews Radio 105,8 και στην εκπομπή «Πρωινές Διαδρομές» με τον Βασίλη Αδαμόπουλο και την Μαρία Γεωργίου.

«Καλά κάνει κατά τη γνώμη μου και τα γράφει και δείχνει ότι αυτή η εμπειρία και αυτή η αυτοκριτική είναι η άλλη πλευρά της δυνατότητάς του στο μέλλον. Λάθη τα οποία παραδέχεται ότι έχει κάνει να μην τα κάνει ξανά.

Ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής έλεγε ότι τα λάθη μας είναι η άλλη πλευρά της εμπειρίας» συνέχισε ο κ. Ζαχαριάδης.

Στην παρατήρηση ότι για τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, δεν υπάρχει καμιά αναφορά στο βιβλίου, ο κ. Ζαχαριάδης σημείωσε ότι ο συγγραφέας του αναφέρεται κυρίως στην περίοδο που ανέλαβε αυτός και μετά. «Τις ευθύνες για τη χρεοκοπία της χώρας, που λέει ότι, εγώ ανέλαβα μία χώρα το 15 χρεοκοπημένη, βεβαίως είναι στην περίοδο της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας από το 2004 μέχρι το 2009 που υπήρχαν τα δίδυμα ελλείμματα και βεβαίως στην κάκιστη διαχείριση που έγινε μετά από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και από τη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου».

Ως προς το ποιο αναμένεται να είναι το επόμενο βήμα του Α. Τσίπρα, ο κ. Ζαχαριάδης εξέφρασε τη γνώμη ότι έχει προεξοφλήσει τις επόμενες κινήσεις του ο Αλέξη Τσίπρας.

«Πήρε μια πρωτοβουλία που θα τη δούμε την επόμενη περίοδο και με τη βασική παραδοχή από όλους ότι δεν είμαστε αντίπαλοι και ότι επιδιώκουμε σε σύντομο και ορατό χρονικό διάστημα όσοι το επιθυμούν, με έναν τρόπο, δεν ξέρω ποιος θα είναι αυτός ο τρόπος και η διαδικασία, να συναντηθούμε ξανά. Από κει και πέρα νομίζω ότι δεν μπορείς να κάνεις ενότητα στον ευρύτερο χώρο, τον προοδευτικό, χωρίς να ξεκαθαρίσεις τους λογαριασμούς» ανέφερε χαρακτηριστικά.

«Γίνεται με θολές γραμμές να δημιουργήσεις κάτι νέο; Αυτό θα ήταν σαθρό και αδύναμο. Εγώ νομίζω ότι οι καλοί πολιτικοί λογαριασμοί κάνουν και τους καλούς φίλους και τους καλούς συντρόφους, αλλά και τους αξιοπρεπείς αντιπάλους» συμπλήρωσε.

Αναφερόμενος στο βιβλίο, σημείωσε ότι «κάνει μια ειλικρινή αυτοκριτική και κριτική σε μία περίοδο η οποία έχει ολοκληρώσει τον κύκλο της για τα πολιτικά και οικονομικά πράγματα της χώρας».

«Από τους πρώην πρωθυπουργούς, είναι ο μόνος ο οποίος έχει το θάρρος να γράψει και να πει ότι αυτό νομίζω το έκανα σωστά, αυτό δεν το έκανα σωστά. Και αναφέρομαι στην ταραχώδη περίοδο των μνημονίων. (…)

Υπάρχουν τρεις στρατηγικές. Η πρώτη είναι, τα αφήνουμε να ξεχαστούν. Η δεύτερη είναι, σε χρόνο ενεστώτα προσπαθούμε να τα κουκουλώσουμε κι η τρίτη είναι, εντοπίζω και τα καλά μου και τα κακά μου και βγαίνω και τα λέω και τα συζητάω» επισήμανε.

Ως προς την κριτική που ασκείται στον κ. Τσίπρα ότι στο βιβλίο του μεταθέτει τις ευθύνες στους τότε στενούς του συνεργάτες και πως ο ίδιος ως ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο ίδιος που τους είχε τοποθετήσει στις θέσεις που είχαν, ο κ. Ζαχαριάδης ανέφερε τα εξής.

«Ο ίδιος ανέλαβε την αντικειμενική πολιτική ευθύνη το καλοκαίρι του 23, παραιτούμενος από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν ανέλαβε την αντικειμενική πολιτική ευθύνη.

Παραιτήθηκε για να έρθει κάποιος και πάνε τα πράγματα καλύτερα. Ήρθε κάποιος και πήγαν τα πράγματα πολύ χειρότερα και τώρα πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε. (…)

Κατά τη γνώμη μου, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα του ΣΥΡΙΖΑ το 15-19 πέτυχε τον διακηρυγμένο στόχο της. Έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια, ρύθμισε το χρέος. Για να μπορεί να πηγαίνει σήμερα ο κύριος Πιερρακάκης και να προπληρώνει ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και χρέη του μέλλοντος έπρεπε κάποιος να του τα έχει ρυθμίσει. Εγώ δεν συμφωνώ με αυτό που κάνει ο κύριος Πιερρακάκης σήμερα, το θεωρώ υπερβολή οικονομικά, αλλά εν πάση περιπτώσει, για να μπορεί να το κάνει βρήκε το χρέος ρυθμισμένο από τον Τσίπρα. Το δεύτερον, έλυσε ένα πολύ σημαντικό ζήτημα της εξωτερικής πολιτικής. Θα είχαμε την τουρκική δαγκάνα αυτή τη στιγμή να μας κλείνει και από τα νότια σύνορά μας και ανατολικά και από τον χώρο της Βόρειας Μακεδονίας. Και αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό.

Το να βγαίνει και να λέει ένας πρώην πρωθυπουργός ότι έκανε και λάθη, αυτό κατά τη γνώμη μου είναι δύναμη. Δηλαδή και η Μέρκελ κάνει. Δεν λέω ότι ο Τσίπρας είναι Μέρκελ προφανώς, ούτε Ομπάμα, αλλά η Μέρκελ έχει κάνει αυτοκριτική στο βιβλίο της για το πώς χειρίστηκε μια σειρά ζητήματα και ο Ομπάμα, ούτε λέω ότι ο Τσίπρας είναι ο Ομπάμα, κάνει κι αυτός αυτοκριτική στο βιβλίο του. Έτσι είναι οι σοβαροί πολιτικοί αρχηγοί, οι μεγάλοι πολιτικοί για τη χώρα τους και για το διεθνές σύστημα ή το ευρωπαϊκό. Λένε, έκανα και λάθος. Δηλαδή, φωστήρες που δεν έχουν παραδεχθεί μισό λάθος, δεν έχουν κάνει καμία αυτοκριτική και η χώρα βρίσκεται στην κατάσταση που βρίσκεται» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ερωτηθείς κατά πόσο το βιβλίο του κ. Τσίπρα τον φέρνει κοντά του, ο κ. Ζαχαριάδης τόνισε «εγώ δεν αισθάνομαι ότι έχω απόσταση με τον Αλέξη Τσίπρα. Δεν έχει πιο κοντά». Μάλιστα, απαντώντας στο αν τον ενδιαφέρει να συναντηθούν με τον κ. Τσίπρα πολιτικά είπε «βέβαια. Το είπα. Δεν ξέρω τον τρόπο που θα γίνει. Δεν ξέρω το ρόλο που θα έχει ο καθένας. Ο πολιτικός και ο προγραμματικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η ευρύτερη συμπαράταξη των προοδευτικών δυνάμεων και από αυτό προφανώς δεν μπορεί να εξαιρεθεί ο Αλέξης Τσίπρας. Πρωταγωνιστικό ρόλο θα έχει. Τώρα ποιο ρόλο; Νομίζω ότι είναι πρωθύστερο να το συζητήσουμε αυτή τη στιγμή. (…)

Διάβασα και το τελευταίο κεφάλαιο, το οποίο έχει μια ιδιαίτερη σημασία στο βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα και είναι κατά τη γνώμη μου και αυτό και άλλα κείμενα που έχουν γραφτεί και τα δικά μας τα συνεδριακά κείμενα, μία βάση συζήτησης για την επόμενη μέρα. Πώς θέλουμε την Ελλάδα τα επόμενα χρόνια; Τι γίνεται με την κλιματική κρίση; Τι γίνεται με την ψηφιακή εποχή; Τι γίνεται με την γεωπολιτική αστάθεια; Πως μπορούμε να αξιοποιήσουμε μία σειρά από στρατηγικά πλεονεκτήματα; Αυτές είναι πολιτικές και προγραμματικές συζητήσεις που νομίζω θα γίνουν σε διάφορα επίπεδα και ένας χώρος ο οποίος αυτή τη στιγμή είναι πολυδιασπασμένος, πολυτραυματισμένος και αποδυναμωμένος από άποψη πολιτικής ισχύος μέσα στο κοινοβούλιο, εκπροσώπησης μέσα στην κοινωνία, θα ανασυγκροτηθεί και θα ανασυνταχθεί».