Ο Έντι Σαλσέδο παραχώρησε μεγάλη συνέντευξη στην As της Κολομβίας και μίλησε μεταξύ άλλων για τους στόχους του ΟΦΗ, αλλά και τους δικούς του. Επιπλέον, αναφέρθηκε και στα χρόνια του στην Ιταλία, έχοντας ως προπονητή τον Λουτσιάνο Σπαλέτι αλλά και τον Αντόνιο Κόντε και τις εμπειρίες που αποκόμισε.
Αναλυτικά όσα είπε:
Για τον ΟΦΗ: Όλα είναι καλά δόξα τω Θεώ. Η σεζόν έχει ξεκινήσει και δουλεύουμε σκληρά για να επαναλάβουμε αυτό που καταφέραμε την περσινή σεζόν. Την προηγούμενη σεζόν φθάσαμε στον τελικό του Κυπέλλου, όπου χάσαμε κόντρα στον Ολυμπιακό. Μια πολύ όμορφη εμπειρία με πολλές χιλιάδες φιλάθλους στην Αθήνα, στο Ολυμπιακό Στάδιο, όπου έχει παιχτεί και τελικός Champions League. Φέτος το ίδιο.
Αύριο παίζουμε το δεύτερο ματς Κυπέλλου (σ.σ: Καλλιθέα) και η ομάδα θέλει να φθάσει ξανά εκεί και να προσπαθήσουμε να το κατακτήσουμε. Έχουμε ακόμα το Super Cup, τον Γενάρη πάλι κόντρα στον Ολυμπιακό.
Αυτή η σεζόν, για μένα προσωπικά είναι για να κάνω το καλύτερο που μπορώ, όπως και πέρσι, για να κερδίσω την ευκαιρία να κληθώ στην Εθνική Κολομβίας. Δουλεύω σκληρά για να πετύχω τα όνειρά μου. Προπονούμαι σκληρά, πιστεύω ότι αν είναι κάτι να γίνει, ο Θεός βλέπει τα πάντα. Προσπαθώ να κάνω το καλύτερο που μπορώ στο γήπεδο, όλα φαίνονται εκεί. Παραμένω συγκεντρωμένος και δουλεύω.
Για το ταλέντο στην Κολομβία: Στην Κολομβία υπάρχει πολύ ταλέντο, αλλά το πρόβλημα είναι ότι στην Ιταλία υπάρχουν περισσότερες υποδομές, όπου μπορεί κανείς να εργαστεί σε πολλά πράγματα. Υπάρχουν αρκετοί προπονητές που μπορούν να βοηθήσουν πιο τακτικά και τέτοια πράγματα. Υπάρχει περισσότερη δουλειά πίσω από τους παίκτες. Στην Κολομβία υπάρχει πολύ ταλέντο, αλλά δεν υπάρχει παρακολούθηση νέων ταλέντων και αυτή είναι η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των δύο χωρών.
Για την διαφορά με το Ποδόσφαιρο της Ευρώπης: Στην Ευρώπη από τότε που ήσουν παιδί, απαιτούν αυτούς τους κανόνες στο γήπεδο, πώς να ζεις, πώς να κάνεις πράγματα. Στην Κολομβία είναι πιο ελεύθερα, γιατί ο τρόπος παιχνιδιού είναι πιο ελεύθερος, αλλά στο σημερινό Ποδόσφαιρο οι παίκτες πρέπει να έχουν και τα δύο. Είμαι ο τύπος του παίκτη που του αρέσει να είναι ελεύθερος, που δεν χρειάζεται να έχει πολλά πράγματα στο μυαλό του, γιατί στο τέλος χάνεις την ευκινησία και τα χαρακτηριστικά της, οπότε αν έχεις ντρίμπλα θα πρέπει να την αφήσεις ελεύθερη.
Για τα πρότυπα του: Από παιδί το πρότυπο μου ήταν πάντα ο Νεϊμάρ, όπως και το στυλ του Λουίς Ντίαζ. Ντρίμπλα, καλή ευστοχία, κινητικότητα. Μπορώ να παίξω ως εξτρέμ, γεννήθηκα σε αυτή τη θέση, αλλά με τα χρόνια άλλαξα, γιατί στην Ιταλία δεν έπαιξαν με εξτρέμ, και με έβαζαν σαν δεύτερο επιθετικό, σαν δεκάρι. Με τον καιρό άλλαξα θέσεις και προχώρησα στο ρεπερτόριό μου.
Από την Κολομβία, αυτός που πάντα μου άρεσε ήταν ο Τίνο Aσπρίγια, πώς είναι, ο χαρακτήρας του, ο τύπος του παίκτη που είναι. Στην Ιταλία όταν με είδαν μου είπαν ότι το El Tino, ο Tino, είναι μια από τις αναφορές μου. Ο τεχνικός διευθυντής μας εδώ έπαιζε στη Νιούκαστλ και μου είπε ότι του θυμίζω τον χαρακτήρα του, έτσι χαμογελαστός που είναι.
Λατρεύω το ποδόσφαιρό του Λουίς Ντίαζ, είναι σταρ. Χάμες και Φαλκάο, αλλά αυτός που μου αρέσει επίσης να τον βλέπω και το γεγονός ότι τον έχω αντιμετωπίσει ήταν ο Μουριέλ, έχει απίστευτο ταλέντο, ο Κουαδράδο με βοήθησε επίσης πολύ στην Ίντερ, αυτά είναι τα πρότυπα μου.
Για την παρουσία του στην Ιταλία: Η ομάδα στην οποία βρέθηκα από παιδί, η Τζένοα, έκανα το ντεμπούτο μου σε ηλικία 15 ετών, εκείνη την περίοδο ήμουν ανάμεσα στους πέντε νεότερους παίκτες που έπαιξαν στη Serie A, εκεί είχα μια καλή σεζόν με την Κ19 και η Ίντερ με αγόρασε και πέρασα επτά χρόνια μαζί τους, όπου έμαθα πάρα πολλά και μου δόθηκε η ευκαιρία να προπονηθώ με αρκετούς θρύλους και αστέρια όπως ο Ικάρντι, ο Λαουτάρο Μαρτίνες… Δόξα τω Θεώ, μπορείς να εκμεταλλευτείς αυτήν την εμπειρία.
Για την Ίντερ: Ήμουν με τον Σπαλέτι την πρώτη φορά, μου έλεγε πάντα ότι είχε μεγάλο ταλέντο, αλλά εκείνη τη χρονιά η Ίντερ δεν είχε πάει στο Champions League για αρκετές σεζόν, είχε το πράγμα να κερδίσει το πρωτάθλημα και ο σύλλογος το ήθελε. Στην πρώτη ομάδα ήμασταν με τον Κολίντιο, που τώρα είναι στη Ρίβερ και ήθελε να μου δώσει την ευκαιρία (Σπαλέτι), αλλά πάντα κάτι γινόταν, αλλά Ήθελα να κάνω το ντεμπούτο μου, τα πράγματα δεν πήγαν καλά και είχα ακόμα μια καλή χρονιά στο under-19.
Την επόμενη χρονιά φτάνει ο Κόντε και δεν είμαι στην προετοιμασία γιατί παίζω στο ευρωπαϊκό (με την Ιταλία Κ19), δεν μπορούσα να είμαι εκεί και πήγα στη Βερόνα με τον Τζούριτς. Μετά από εκείνη τη χρονιά, προέκυψε ξανά η ευκαιρία στην pre season, τα πήγα καλά σκοράροντας γκολ και μου είπε αν ήθελα να μείνω για έξι μήνες για να δω τι θα συμβεί. Όμως ο Τζούριτς με ξανατηλεφωνεί και μου λέει ότι με ήθελε εκεί, όταν είδα την ομάδα της Ίντερ με τον Λουκάκου και τον Λαουτάρο, με τη νοοτροπία που υπάρχει στην Ιταλία που δεν δίνει την ευκαιρία στον νεαρό να ξεχωρίσει, μετά πήγα στη Βερόνα. Ο Κόντε έχει περισσότερα να κάνει τους νέους να παίζουν από τον Ιντζάγκι, αλλά έμαθα πάρα πολλά από τους 3 τους.
Ο Σπαλέτι είναι ιδιοφυΐα, καταλαβαίνει πολύ καλά το ποδόσφαιρ Ο Κόντε είναι πιο παθιασμένος, ιδιοσυγκρασιακός και στρατιωτικός, σαν να δουλεύει τις ομάδες μέχρι να του βγουν τα πράγματα και πάντα στο τέλος όπου έχει πάει έχει κερδίσει και έχει αυτή τη νοοτροπία νίκης. Και ο Inzaghi είναι ο προπονητής που ξέρει πώς να έχει το γκρουπ καλά, πιο πατρικά, πιο φιλικά, ξέρει πώς να οδηγεί καλά το γκρουπ. Μου αρέσει περισσότερο όπως ο Conte, που σε στριμώχνει, που σου δίνει αυτή τη νοοτροπία νίκης, αυτό είναι που σε κάνει να φτάσεις στο επόμενο επίπεδο και να βελτιωθείς, όπως και ο Τζούριτς.
Στην Ίντερ ήμουν στην preseason με τον Κουαρδάδο, τον είχα ήδη αντιμετωπίσει και μου είπε ‘γιατί δεν έρχεσαι στην Εθνική Κολομβίας’, με ρωτάει πάντα. Με τον Τζέισον Μουρίγιο, έχω μια πολύ καλή σχέση, με τον Κρίστιαν Ζαπάτα που έπαιζε επίσης στην Τζένοα. Επειδή η μητέρα μου είχε ένα εστιατόριο στη Γένοβα, πήγαν να φάνε εκεί, ήταν δίπλα στο κομμωτήριο όπου πήγαν για κομμωτήριο και μετά να φάνε εκεί. Τώρα με τον Λουκουμί και μιλήσαμε για πολύ καιρό, έχω μια πολύ καλή φιλία μαζί του.
Το όνειρό μου ήταν πάντα να παίζω στην Εθνική Κολομβίας, από παιδί. Για την οικογένειά μου, για όλα, θα ένιωθαν περήφανοι που θα με έβλεπαν εκεί, για μένα θα ήταν μεγάλη υπερηφάνεια. Είχα κάνει το ντεμπούτο μου με την ιταλική ομάδα, με κάλεσαν, πήγα από τους κάτω των 15 στους κάτω των 21, με κάλεσαν δύο φορές στην ανώτερη ομάδα, αλλά προπονιόμουν μόνο. Ο Χουάν (Κουαδράδο) μου είχε στείλει κάποτε ένα σημείωμα, ρωτώντας με αν η Εθνική Ομάδα με είχε καλέσει ή αν με είχαν βάλει σε shortlist και είπα ότι δε με είχαν καλέσει ποτέ.
Εκείνα τα χρόνια είχαν πει ότι δεν ήθελα να πάω, δεν έλαβα ποτέ γραπτή κλήση και για μένα είναι όνειρο. Αν με καλέσει η Εθνική Κολομβίας, περπατάω, κολυμπάω. Έχω παρακολουθήσει το Copa America, το Παγκόσμιο Κύπελλο, τα πάντα, για μένα είναι όνειρο να παίξω για την Εθνική Κολομβίας, αυτό θα είναι το top.
Προφανώς, αφού τελειώσουν όλα, θέλω να πάω να ζήσω στην Κολομβία, το έχουμε σχεδιάσει για το μέλλον. Η μαμά μου ήταν πάντα οπαδός της Αμέρικα Ντε Κάλι, σχεδόν ολόκληρη η οικογένειά μου, οπότε θα μπορούσε να είναι για την Αμέρικα.
